Το τριήμερο των επιλογών
Μετά τη χθεσινή (τελευταία) συνάντηση του αρχηγού Κυριάκου με την απερχόμενη Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κάτι μου λέει ότι σαν να πατήθηκε το κουμπί της εκκίνησης του πολυσυζητημένου ανασχηματισμού. Όπως μαθαίνω, ο πρόεδρος Μητσοτάκης έχει φροντίσει να έχει χαλαρό (έως ανύπαρκτο) πρόγραμμα τις επόμενες δυο – τρεις μέρες, θέλοντας προφανώς να λάβει τις τελικές αποφάσεις σε σχέση με τις αλλαγές που σχεδιάζει στην κυβέρνησή του. Από αίσθηση και όχι τίποτα άλλο, άλλωστε όπως γνωρίζετε (πλέον) δεν διαθέτω καμία σοβαρή πηγή στο Μαξίμου, αρχίζω να καταλαβαίνω ότι ο πρωθυπουργός έχει συναντήσει καμία δεκαριά υπουργούς, βολιδοσκοπώντας προθέσεις, ανταλλάσσοντας μαζί τους και κάποιες σκέψεις. Στο πλαίσιο αυτό έχει δει τους Χατζηδάκη, Άδωνι, Βορίδη, Γεραπετρίτη, Κεραμέως, Πιερρακάκη, ενώ πριν από κάμποσες μέρες αντάλλαξε και κάτι ιδέες που είχε με τον υπουργό Δένδια. Σε γενικές γραμμές ο πρόεδρος Μητσοτάκης, δείχνει σαν να έχει βάλει σε δημόσια διαβούλευση τον ανασχηματισμό. Να φανταστείτε ότι το Σαββατοκύριακο που ήμουν στα Χανιά, με ρώτησε μέχρι και η θεία μου, αν ο πολυαγαπημένος της Κυριάκος,θα αξιοποιήσει την βουλευτίνα του νομού, Σέβη Βολουδάκη σε κάποιο υπουργείο.
Το στίγμα του ανασχηματισμού
Ακούγοντας διάφορα δεξιά κι αριστερά από κάτι καλούς ρεπόρτερ, θυμήθηκα τη φράση του συγχωρεμένου του Κακαουνάκη, όταν έβλεπε ότι κάτι καθυστερεί. «Καράβι που αργεί σκ…τα φέρνει…» έλεγε ο εκδότης του «Καρφιού» και δεν σας κρύβω ότι δεν είναι λίγες οι φορές, που μονολογώντας σκέφτομαι πόσο δίκιο είχε όταν το έλεγε. Επειδή η συζήτηση για τον ανασχηματισμό έχει ξεκινήσει πριν από το πρώτο συλλαλητήριο, δεν σας κρύβω ότι έχω έναν φόβο, μην οδηγηθούμε σε μια σούπα διαδικασία. Φυσικά εξ όσων μαθαίνω ο πρόεδρος Μητσοτάκης δείχνει να έχει αντιληφθεί και με το παραπάνω, τη διαφορά με τους προηγούμενους ανασχηματισμούς. Καταλαβαίνει ότι δεν χωρούν και πολλά λάθη, άσε που γνωρίζει και δη από πρώτο χέρι, ότι σχεδόν είναι υποχρεωμένος να στρίψει πιο συντηρητικά το κυβερνητικό καράβι. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ είχε αποφασίσει να καρατομήσει τον Άδωνι, τελικώς έκανε δεύτερες σκέψεις με αποτέλεσμα να τον αφήσει εντός και δη στο υπουργείο Υγείας.
Με ενεργό ρόλο στις επιλογές ο Χατζηδάκης
Επειδή θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας, αν ένα είναι σίγουρο από τα όσα ακούτε και διαβάζετε τις τελευταίες μέρες, σε σχέση με τον επικείμενο ανασχηματισμό, είναι η αποκάλυψη που έγινε από τη στήλη αναφορικά με την μετακίνηση Χατζηδάκη στην κεντρική κυβέρνηση. Και δεν γράφω στο Μαξίμου, γιατί όπως μαθαίνω η αντιπροεδρία της κυβέρνησης, θα εδρεύει στο Μέγαρο Σταθάτου. Τα χωροταξικά έχουν ελάχιστη σημασία, μπροστά σε κάτι φρέσκιες πληροφορίες που έφτασαν στα αυτιά μου, σύμφωνα με τις οποίες, ο προοριζόμενος για νούμερο δύο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, φαίνεται ότι ήδη αναπτύσσει ρόλο στη δομή που θα έχει το επόμενο σχήμα. Απολύτως λογικό, αφού έχοντας ουσιαστικά ρόλο «υπουργού συντονισμού», σχεδόν οφείλει να έχει άποψη σε σχέση με την τελική δομή της κυβέρνησης. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ο υπουργός Χατζηδάκης αναμένεται να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, προκειμένου να ανταλλάξει μαζί του, κάποιες σκέψεις. Είναι προφανές ότι μιλάμε περί σκέψεων και τίποτα περισσότερο, αφού τον πρώτο, αλλά κυρίως τον τελευταίο λόγο για το ποιοι θα έρθουν και ποιοι θα φύγουν από την κυβέρνηση θα τον έχει ο αρχηγός Κυριάκος.
Το σενάριο – έκπληξη με Ζαχαράκη στο Παιδείας
Με δεδομένο ότι έχει αρχίσει μια συζήτηση που θέλει τον επιτυχημένο Πιερρακάκη να μετακομίζει από το υπουργείο Παιδείας σε κάποιο άλλο χαρτοφυλάκιο, σπεύδω να σας δώσω το ονοματεπώνυμο του επικρατέστερου διαδόχου του. Πρόκειται για μια παλιά γνώριμη του συγκεκριμένου υπουργείου, που δεν είναι άλλη από τη Σοφία Ζαχαράκη, πρόσωπο που εκτιμούν απεριόριστα, τόσο ο πρόεδρος Μητσοτάκης, όσο και το αντιπρόεδρος Χατζηδάκης. Για όσους ενδεχομένως να μην το θυμάστε, η Ζαχαράκη διετέλεσε υφυπουργός Παιδείας, όταν υπουργός ήταν η αγαπημένη μου, (εμένα και του Μητσοτάκη) Νίκη Κεραμέως.
Συνάντηση με Πιερρακάκη
Και μιας και το ‘φέρε η κουβέντα να σας πω ότι από μια καλή και κυρίως αξιόπιστη κυβερνητική πηγή, πληροφορήθηκα ότι δεν αποκλείεται τις επόμενες μέρες (και σίγουρα πριν από τον ανασχηματισμό) να περάσει εκ νέου το κατώφλι του Μεγάρου Μαξίμου ο υπουργός Πιερρακάκης. Βλέπετε, ο πρόεδρος Μητσοτάκης, που έχει επενδύσει από την πρώτη μέρα που ανέλαβε την ηγεσία της Ν.Δ., στον συγκεκριμένο άνδρα, προφανώς θέλει να κάνει και μια και δύο κουβέντες με τον υπουργό Παιδείας, πριν καταλήξει για το πού θα του ζητήσει να πάει για να βγάλει εκ νέου τα κάστανα από τη φωτιά.
Ο Παπασταύρου και η πλαϊνή πόρτα
Για τον άνθρωπό μου που κατοικοεδρεύει στην πλαϊνή πόρτα του Μαξίμου, νομίζω ότι σας έχω μιλήσει με επάρκεια. Ε, λοιπόν αυτές τις μέρες, σχεδόν εφημερεύει καθημερινά, αφού δεν θέλει να χάσει ούτε έλευση επισκέπτη στο πρωθυπουργικό Μέγαρο. Κάπως έτσι εντόπισε χθες το απόγευμα τον τέως υπουργό Σταύρο Παπασταύρου να διαβαίνει την πλαϊνή πόρτα του Μαξίμου, παραμένοντας (όπως μου είπε) κάμποση ώρα (ο πρώην υπουργός) εντός Μεγάρου. Επειδή δεν έχω άνθρωπο εντός του κτιρίου, του έκανα τη γνωστή πλέον ερώτηση. Αν την ώρα που ο Παπασταύρου ήταν στο εσωτερικό του Μαξίμου, ήταν εκεί και ο πρόεδρος Μητσοτάκης. «Ναι εδώ είναι…» μου είπε παρά το γεγονός ότι μιλήσαμε κάπου στις 11 το βράδυ, που προφανώς δεν ήταν στο πρωθυπουργικό Μέγαρο ούτε ο… Πίνατ. Με την ευκαιρία της σχετικής είδησης, να σας πω ότι θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη η υπουργοποίηση Παπασταύρου, ο οποίος αν δεν αναλάβει το Ενέργειας, θα παίξει δυνατά για το Μετανάστευσης, αλλά και το Ναυτιλίας.
Οι ιδέες για Βορίδη και το Υποδομών του Πλεύρη
Εκτός από τον Άδωνι, υπάρχουν και κάνα δυο ακόμη ονόματα που γκελάρουν στο δεξιό κοινό. Αναφέρομαι στον «αρχηγό» της φαμίλιας Μάκη Βορίδη και τον πιτσιρικά της παρέας Θάνο Πλεύρη. Εδώ και κάτι μέρες κυκλοφορεί στην πιάτσα, αυτή με τις καλές πληροφορίες, ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης έχει αποφασίσει να μετακινήσει στο Ενέργειας τον Βορίδη. Κάποιοι το έδιναν στα σίγουρα του ανασχηματισμού, ώσπου προσφάτως προέκυψε η ιδέα να πάει στο Εργασίας και μετά μια άλλη δεύτερη ιδέα, που τον ήθελε να διαδέχεται τον Στυλιανίδη στο Ναυτιλίας. Επειδή μέχρι την Παρασκευή, άντε το νωρίτερο την Πέμπτη, υπάρχει χρόνος και για άλλες ιδέες, δεν αποκλείω να δούμε τον Βορίδη να παίζει γενικώς από χαρτοφυλάκιο σε χαρτοφυλάκιο. Σε σχέση τώρα με τον Πλεύρη, κάτι μου λέει ότι οδεύει προς το Υποδομών, χωρίς να μπορώ να τσεκάρω αν προορίζεται για υπουργός ή για αναπληρωτής. Και το γράφω αυτό γιατί κάπου πήρε το αυτί μου, ότι για το υπουργείο με τα έργα, ο αρχηγός Κυριάκος, θα έβλεπε και τον Κώστα Σκρέκα.
«Κάηκε» το σενάριο Κεραμέως στο Οικονομικών
Τι το ήθελα να σας γράψω για το πόσο αγαπημένη του προέδρου Μητσοτάκη είναι η υπουργός Κεραμέως. Το γκαντέμιασα το κορίτσι, αφού όπως με ενημέρωσε μια από τις καλύτερες πηγές που διαθέτω στη καρδιά του Μαξίμου, μάλλον θα πρέπει να θεωρείται «καμένο» το σενάριο που ήθελε τη Νίκη του Εργασίας να διαδέχεται τον υπουργό Χατζηδάκη στο Οικονομικών. Επειδή με κυρίευσαν οι τύψεις, άρχισα να ψάχνω αν όντως είχα κάνει τόσο μεγάλο κακό στο κορίτσι. Από τα πρώτα τηλεφωνήματα άρχισα να ηρεμώ, αφού συνειδητοποίησα ότι ο αρχηγός Κυριάκος κατάλαβε εγκαίρως ότι η ιδέα της μετακίνησης Κεραμέως στο Οικονομικών, θα αντιμετωπίζονταν κάτι σαν φάρσα προς τους υπολοίπους της κυβέρνησης. Και επειδή ο πρόεδρος πάντα στο τέλος κάνει αυτό που είναι σωστό, καταγράφοντας το τσουνάμι των αντιδράσεων, νομίζω ότι κατέληξε στο να αφήσει στο Εργασίας την αγαπημένη του. Δεν σας κρύβω ότι η συγκεκριμένη εξέλιξη έχει προκαλέσει ανακούφιση (με την καλή πάντα έννοια του όρου) τόσο στο υπουργικό συμβούλιο, όσο και στο ευρύ κοινό, που επί χρόνια προσπαθεί να εντοπίσει τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή στο μυαλό του Μητσοτάκη την Κεραμέως.
Φίλοι της Ντόρας
Από τη στιγμή που «κάηκε» το σενάριο Κεραμέως για το Οικονομικών, κάτι μου λέει ότι ο πρόεδρος Μητσοτάκης άρχισε να σκέφτεται τη λύση Σκυλακάκη, που είναι ένας άνθρωπος που εκτός των άλλων διατηρεί στενή και διαχρονική σχέση και με τον φερόμενο ως αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Κωστή Χατζηδάκη. Για όσους δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στα Νεοδημοκρατικά, σπεύδω να θυμίσω ότι Χατζηδάκης και Σκυλακάκης διατηρούν μια κοινή (άτυπη) ιδιότητα, που συνδέεται με το γεγονός ότι υπήρξαν αγαπημένοι φίλοι της Ντόρας Μπακογιάννη.
Στο Ναυτιλίας ο Κικίλιας
Εδώ και κάμποσες μέρες σας έχω γράψει ότι με δεδομένο τον πολιτικό όγκο που διαθέτει ο υπουργός Κικίλιας, υπάρχουν δύο χαρτοφυλάκια που θα μπορούσε να τοποθετηθεί από τη στιγμή που δεν θέλει να παραμείνει στο Πολιτικής Προστασίας. Το ένα είναι το Μετανάστευσης και το άλλο το Ναυτιλίας, που όπως μου λένε όσοι γνωρίζουν, θα το προτιμούσε ο ψηλός. Λογικό, αφού είναι εντελώς διαφορετικό να μιλάει ως υπουργός Ναυτιλίας με τη φίλη του, τη Μαριάννα Λάτση και εντελώς (πιο εντελώς δεν πάει) διαφορετικό να μιλάς με τους Σύρους δουλεμπόρους. Και επειδή ο Κικίλιας έχει βάλει πλώρη για πρόεδρος, προφανώς και δεν παραβλέπει πόσο θα μπορούσε να τον βοηθήσει στα σχέδια του, η συναναστροφή με όλο και περισσότερους εφοπλιστές.
Αυτός είναι ο διορισμένος του Σταϊκούρα
Από κάτι αγαπημένους φίλους και προφανώς και φίλες, γνώριζα ότι ο υπουργός Σταϊκούρας, ήταν ιδιαιτέρως μερακλής. Το είχε ο άνθρωπος! Δεν ξέρω πώς να το πω με δικά μου λόγια για να μην παρεξηγηθώ μέρες που είναι. Χθες με αφορμή το δημοσίευμα της Καραμανλικής «Δημοκρατίας», βγήκα από το αδιέξοδό μου, απελευθερώθηκα (με την καλή έννοια) και άνευ τύψεως, αποφάσισα να το… γλεντήσω μαζί σας. Αν και αποτελούσε κοινό μυστικό ότι ο Σταϊκούρας, σταθερά και διαχρονικά, συμπεριφερόταν περισσότερο ως βουλευτής Λαμίας (Φθιώτιδας), παρά ως υπουργός, δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο για να στήσουμε γλέντι. Ώσπου ήρθε η Καραμανλική «Δημοκρατία» για να πάει κλαρίνο τον απερχόμενο υπουργό Υποδομών, που αν θυμάστε, πρώτοι είχαμε αποκαλύψει ότι μετρά μέρες. Ο μερακλής σε όλα του (και ξέρω τι σας γράφω) υπουργός Σταϊκούρας στήθηκε στη γωνία επειδή διόρισε σταθμάρχη στον ΟΣΕ, έναν από τους κορυφαίους του κλαρίνου, τον Δημήτρη Κούτη. Ειλικρινά δυσκολεύομαι να κατανοήσω γιατί είναι κακό ένας άνθρωπος που έχει κάνει τόσο μεγάλη καριέρα στο κλαρίνο να αποκλείεται (επειδή τυγχάνει συντοπίτης του υπουργού) να διοριστεί στον ΟΣΕ. Δηλαδή αν κατάλαβα καλά, όσοι κατάγονται από την Λαμία και τυγχάνει να παίζουν ή και να κάθονται κλαρίνο, δεν έχουν δικαίωμα στο… όνειρο; Επειδή προφανώς και βγάζω το καπέλο στον Σταϊκούρα, αποφάσισα να σας παρουσιάσω τον άνθρωπο που με προφανώς αντικειμενικά κριτήρια επέλεξε να διορίσει στον ΟΣΕ της Λαμίας.
Οι φήμες για ομάδες δουλειάς υπουργείων
Κι ενώ η συζήτηση για τα ονόματα έχει φουντώσει όσο δεν πάει, φαίνεται ότι χάνεται το στοίχημα για έναν δομικό ανασχηματισμό που θα έδινε ώθηση σε πιο λειτουργική βάση και θα καθόριζε προτεραιότητες εκεί που πονάει το κυβερνητικό έργο. Κι όμως μιλάμε για μια αναδόμηση που άνευ απροόπτου θα οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές του 2027 -αν όλα κυλήσουν ομαλά. Βέβαια, χθες άκουσα ξώφαλτσα από φίλο μου που έχει έναν φίλο στο Μαξίμου ότι τελικά, θα ανακοινωθούν ομοειδείς κύκλοι υπουργείων, που θα συντονίσουν τη δουλειά και θα σπρώξουν πιο δυναμικά τους στόχους. Ξέρετε, του τύπου οικονομικοί κύκλοι, παραγωγικά υπουργεία και τα συναφή. Δεν ξέρω αν έχουν βάση όλα αυτά και μακάρι οι αλλαγές που ακούγονται σε επίπεδο… κύκλων εργασίας να βγουν σε καλό για την κυβέρνηση. Πάντως, έτσι, χωρίς σχέδιο, μην περιμένουμε και πολλά πράγματα.
Το άρθρο 16, ο Μαρινάκης και ο Ανδρουλάκης
Μόλις ξύπνησα χθες το πρωί, είδα τον πρόεδρο Ανδρουλάκη να δίνει συνέντευξη στον φίλο μου τον Ιορδάνη Χασαπόπουλο και να λέει ότι δεν «παζαριάζουμε» συζητήσεις για τη αναθεώρηση του άρθρου 16. Κι αφού άνοιξα λεξικό να δω τι σημαίνει αυτό το ρήμα και δεν βρήκα απάντηση, κατάλαβα ότι για τον πρόεδρο Ανδρουλάκη είναι σαν να μην έχει περάσει ημέρα από τα φοιτητικά του χρόνια στην Ξάνθη και τη λογική των γενικών συνελεύσεων φοιτητών που την έφερε μαζί του και στη Βουλή. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο εκπρόσωπος Μαρινάκης δεν άφησε χαμένη μία ακόμα ευκαιρία και σε σχετική ερώτηση στο χθεσινό briefing απάντησε ότι «σε κάποια πράγματα όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν. 20 χρόνια πέρασαν από την ιστορική και ιστορικά επιζήμια για τη χώρα κυβίστηση του ΠΑΣΟΚ για το άρθρο 16. Τότε που αρχικά το ΠΑΣΟΚ ήταν υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 και έκανε μετατόπιση 180 μοιρών και τελικά έχασε η χώρα μας 20 ολόκληρα χρόνια και τα κέρδισαν άλλα κράτη, όπως η Κύπρος». Μάλιστα, τόνισε πώς η αναθεώρηση του άρθρου 16 θα έπρεπε να είναι κοινός τόπος για κάθε κόμμα που θέλει η χώρα μας να μη μείνει κολλημένη στο χθες. Και ποιος να του το έλεγε του συντρόφου Ανδρουλάκη ότι τη μέρα που θα τα έλεγε αυτά θα ανακοινωνόταν η έλευση του πανεπιστημίου York στην Ελλάδα -ενός από τα πιο αναγνωρισμένα πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Βρετανίας. Και ενώ για τη Σορβόννη ξεσπάθωσε και ακολούθως έλαβε αποστομωτική απάντηση από τον Κυριάκο Πιερρακάκη, ο οποίος ομολογουμένως έχει κάνει στην παιδεία όσα δεν είχαν γίνει για αρκετές δεκαετίες, στην περίπτωση York το ΠΑΣΟΚ ακολούθησε τακτική αφωνίας.
Η Ζωή μαζεύει… καρδούλες από παντού
Ποιος είναι ο βασικός στόχος του Μαξίμου, με βάση την ανάλυση των κυλιόμενων δημοσκοπήσεων; Μα πριν απ’ όλα να ανακοπεί η αναλογία, οι 8 στους 10 πολίτες να εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η κυβέρνηση έκανε συγκάλυψη στα Τέμπη. Όσο αυτό το ρεύμα δεν υποχωρεί -και προς το παρόν αυτό συμβαίνει, παρά τα όσα σταδιακά αποκαλύπτονται και καταρρίπτουν θεωρίες συνωμοσίας-τόσο τα νούμερα της Ζωής Κωνσταντοπούλου θα φουσκώνουν. Μάλιστα, με βάση τις μετακινήσεις ανάμεσα στα κόμματα, αυτήν την περίοδο η Πλεύση Ελευθερίας «μαζεύει» καρδούλες -δηλαδή συμπάθειες- από όλα τα κόμματα. Εκτός από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ ακόμα και από το ΚΚΕ, τη Νίκη, τους Σπαρτιάτες, τη Λατινοπούλου-μόνο ο Βελόπουλος γλιτώνει προς το παρόν το «πλιάτσικο». Ευχόμαστε στο Μαξίμου, εκτός από τον ανασχηματισμό, και ένα καλό restart, πολιτικό και επικοινωνιακό, στην προσπάθεια να υπάρξει ανάσχεση της κρίσης εμπιστοσύνης που έχει η κοινή γνώμη απέναντι στην κυβέρνηση.
Απροκάλυπτη στήριξη Δούκα στον ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας, ο Δήμαρχος εισηγήθηκε εκτάκτως ψήφισμα υπέρ της κινητοποίησης της 22ας Μαρτίου που οργανώνεται από το ακροαριστερό ΚΕΕΡΦΑ. Συντονιστής, ο υποψήφιος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γνωστός και μη εξαιρετέος Πέτρος Κωνσταντίνου. Ξεκίνησε η αποπληρωμή των προεκλογικών γραμματίων προς αυτούς στους οποίους οφείλει ο Δούκας την εκλογή του. Κάτι μας λέει ότι αυτό είναι μόνο η αρχή σε αυτή την ανίερη συμμαχία της δημοτικής αρχής με δυνάμεις των άκρων.
