Νέα προσκόμματα στην καταβολή αποζημιώσεων λόγω συνταξιοδότησης σε εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους του Δημοσίου, όχι μόνιμους, αλλά με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δημιουργεί το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, προβάλλοντας ως αιτία το ότι οι συγκεκριμένοι εισπράττουν εφάπαξ βοήθημα από συναφές τομέα ή κλάδο πρόνοιας και δεν δικαιούνται το ποσό της αποζημίωσης απόλυσης.
Το συγκεκριμένο πρόβλημα αφορά εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους που εργάζονται στο Δημόσιο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, καθώς και τους επιστημονικούς φορείς (μηχανικούς, γιατρούς κ.ά.) που έχουν προσληφθεί, διατηρώντας την ιδιότητα και σε άλλες ιδιωτικής φύσεως εργασίες.
Ταυτόχρονα, αφορά εργαζόμενους που κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου μετατάχτηκαν από άλλους φορείς και μονιμοποιήθηκαν σε φορείς του Δημοσίου.
Οι εργαζόμενοι αυτοί με τις ισχύουσες ρυθμίσεις δεν δικαιούνται καμία αποζημίωση όταν συνταξιοδοτούνται για τα χρόνια πριν από τη μονιμοποίησή τους, δεδομένου ότι λαμβάνουν εφάπαξ μόνο για τα μετέπειτα χρόνια, για τα οποία πληρώνουν συγκεκριμένες εισφορές.
Παραδείγματα
Έτσι, ένας εργαζόμενος ΙΔΑΧ, που υπηρετεί για παράδειγμα 40 χρόνια σε φορέα του Δημοσίου, θα λάβει με τη συνταξιοδότησή του την προβλεπόμενη από τον Ν. 4093/2012 αποζημίωση, ενώ ένας εργαζόμενος που ήταν ΙΔΑΧ σε έναν φορέα π.χ. για 15 χρόνια και στη συνέχεια μετατάχτηκε σε φορέα του Δημοσίου και μονιμοποιήθηκε δεν δικαιούται καμία αποζημίωση κατά την αποχώρηση/συνταξιοδότησή του για τα 15 χρόνια.
Σύμφωνα με τον νόμο 4093/12, όλοι οι εργαζόμενοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, είτε απασχολούνται σε ΔΕΚΟ, είτε στο Δημόσιο, δικαιούνται αποζημίωση κατά την αποχώρησή τους για συνταξιοδότηση με πλαφόν τα 15.000 ευρώ. Το ποσό της καταβαλλόμενης αποζημίωσης είναι ανάλογο με τον χρόνο υπηρεσίας που έχει πραγματοποιηθεί εκτός της ασφάλισης σε φορέα-τομέα πρόνοιας προς τον συνολικό χρόνο υπηρεσίας τους και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ξεπεράσει τις 15.000 ευρώ.
Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι το Β’ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έχει γνωματεύσει διαφορετικά (Αριθ. Γνωμοδ. 187/2020) σε αντίστοιχη περίπτωση που αφορά το προσωπικό του υπουργείου Τουρισμού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ειδικότητα Μηχανικών, που υπάγεται στην ασφάλιση του Τ.Σ.Μ.Ε.Δ.Ε. για τη χορήγηση σύνταξης γήρατος, επικουρικής σύνταξης και εφάπαξ παροχής. Για τη συγκεκριμένη προσφυγή το ΝΣΚ εισηγήθηκε θετικά, δηλαδή ότι ο υπάλληλος αυτός δικαιούται την προβλεπόμενη στο άρθρο 55 του π.δ/τος 410/1988, αποζημίωση.
Να σημειωθεί ότι το ΝΣΚ αποφάσισε ότι οι υπάλληλοι του υπουργείου Τουρισμού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, κατηγορίας ΠΕ, εφόσον δεν υπάγονται στην ασφάλιση του Δημοσίου για τη χορήγηση σύνταξης και έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο υπάγονται, δικαιούνται αποζημίωσης. «Ο καθορισμός του ποσού της αποζημίωσης του άρθρου 55 του π.δ. 410/1988, στην περίπτωση των υπαλλήλων αυτών, συναρτάται αποκλειστικά προς τον χρόνο συνεχούς υπηρεσίας των υπαλλήλων/μηχανικών με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε Ν.Π.Δ.Δ. ή/και στο Δημόσιο, χωρίς να ασκεί επιρροή ο χρόνος ασφάλισής τους στον κλάδο πρόνοιας του ΤΣΜΕΔΕ για την καταβολή εφάπαξ χρηματικής παροχής».
Ο συνδικαλιστικός φορέας των μηχανικών απευθύνθηκε στα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας μετά την εν λόγω απόφαση και έτσι άνοιξε ξανά ο δρόμος για όλους τους ΙΔΑΧ συναδέλφους του ΕΟΤ να λάβουν την αποζημίωση απόλυσης που δικαιούνται, όπως προβλέπεται στο άρθρο 55 του π.δ/τος 410/1988.
Ωστόσο, φαίνεται πως είναι αλά κάρτ η απόφαση, καθώς υπάρχουν καταγγελίες και σε άλλες υπηρεσίες του Δημοσίου ή ΔΕΚΟ, ότι γίνεται χρήση του εγγράφου του Γενικού Λογιστηρίου, προκειμένου να αποφεύγεται η καταβολή αποζημίωσης.
Διαβάστε επίσης
Ολυμπιακοί Αγώνες: Η στιλάτη άφιξη της ολυμπιακής δάδας στο Παρίσι
Aκρίβεια: Γιατί το καλάθι παραμένει μισοάδειο, με ”στάσιμες” τιμές
