Τη χρυσή τομή σε άλλο ένα μεγάλο και δυσεπίλυτο θέμα που δημιούργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα ο νόμος 4554/18 σε χιλιάδες εργαζόμενους ΙΔΑΧ σε Δημόσιο και ΔΕΚΟ, που ενώ πήραν σύνταξη με ευνοϊκές διατάξεις (μειωμένη με 25ετία, ανήλικο τέκνο κ.α) εξακολουθούν να εργάζονται στην υπηρεσία, λαμβάνοντας μειωμένη κατά 30% σύνταξη, με αποτέλεσμα να καλούνται με την πλήρη αποχώρησή τους να επιστρέψουν χιλιάδες ευρώ, επιχειρεί να λύσει ο Άδωνις Γεωργιάδης.
Το πρόβλημα ανέκυψε για χιλιάδες συνταξιούχους που συνεχίζουν να εργάζονται σε φορείς οι οποίοι ανήκουν στη Γενική Κυβέρνηση, μετά από πρόσφατη εγκύκλιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με την οποία, εφόσον συνταξιοδοτήθηκαν και παρέμειναν στην υπηρεσία τους, θα έπρεπε να ξεκινήσουν με τον εισαγωγικό μισθό, χωρίς τις ωριμάνσεις των ετών που είχαν στην υπηρεσία.
Το γεγονός αυτό δημιουργεί σε χιλιάδες εργαζόμενους σε ΔΕΚΟ, (ΔΕΗ, ΕΡΤ, κλπ), καθώς και στους ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού, μεγάλο ρήγμα, καθώς, πρέπει, εφόσον φύγουν ή έχουν ήδη φύγει από την υπηρεσία τους να συνυπολογιστεί ο μισθός που ελάμβαναν παράλληλα με τη σύνταξη και να αφαιρεθεί από το εισαγωγικό κλιμάκιο, ώστε να επιστρέψουν τη διαφορά.
Για παράδειγμα, αν κάποιος εργαζόμενος συνταξιοδοτήθηκε με 27-29 χρόνια υπηρεσίας και Βασικό Μισθό στο 10ο Μισθολογικό Κλιμάκιο 1.468 ευρώ της ΔΕ κατηγορίας και συνεχίζει να εργάζεται στον ίδιο φορέα, εφόσον αποχωρήσει, θα πρέπει να επιστρέψει τις διαφορές από τα 928 ευρώ που είναι το Εισαγωγικό Κλιμάκιο, για όσα χρόνια λαμβάνει σύνταξη. Τουτέστιν αν έχει συνταξιοδοτηθεί την τελευταία πενταετία θα πρέπει να επιστρέψει 540 ευρώ για κάθε μήνα. Δηλαδή 540Χ60=32.600 ευρώ.
Με βάση τον νόμο του 2018 και την εγκύκλιο που είχε βγάλει το υπουργείο Εργασίας το 2022, «καθίσταται σαφές ότι δεν αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη καταβολής της σύνταξης η προηγούμενη λύση της υπαλληλικής σχέσης του προσωπικού με σύμβαση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (Ι.Δ.Α.Χ.) του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) και των Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού, καθώς και των μόνιμων υπάλληλων των ίδιων φορέων, που κατά τη μονιμοποίηση τους διατήρησαν το ασφαλιστικό καθεστώς του π. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
Η υπαλληλική σχέση του εν λόγω προσωπικού, που υποβάλλει αίτηση για σύνταξη και παραμένει στην Υπηρεσία, σύμφωνα με το ν.3801/2009, λύεται αυτοδικαίως την πρώτη του επόμενου από την έκδοση της πράξης συνταξιοδότησης μήνα, δηλαδή σε μεταγενέστερο από τη συνταξιοδότηση χρονικό σημείο. Η προηγούμενη λύση της υπαλληλικής σχέσης, ως προϋπόθεση για τη συνταξιοδότηση, όπως προβλέπεται στο εδ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4554/2018 εξακολουθεί να απαιτείται, μετά την έναρξη ισχύος του, για τα πρόσωπα για τα οποία υπήρχε ήδη σχετική νομοθετική πρόβλεψη. Για το εν λόγω όμως προσωπικό (ΙΔΑΧ και μόνιμοι με ασφάλιση πρ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) δεν απαιτείτο η προηγούμενη λύση της υπαλληλικής σχέσης και ως εκ τούτου εξακολουθεί να ισχύει για αυτή την κατηγορία υπαλλήλων το άρθρο 20 του ν. 3801/2009 και μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4554/2018. Επισημαίνεται τέλος ότι, στην περίπτωση που οι υπάλληλοι επιλέγουν, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 20 του ν.3801/2009, την καταβολή των αποδοχών αντί της σύνταξης για το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την υποβολή της αίτησης συνταξιοδότησης ως την πρώτη ημέρα του επόμενου από την έκδοση της απόφασης συνταξιοδότησης μήνα, είναι δυνατή η καταβολή και της σύνταξης από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης συνταξιοδότησης με παράλληλη εφαρμογή των διατάξεων περί απασχόλησης συνταξιούχων, δηλαδή η περικοπή του 30% της σύνταξης.
