Πώς μπορεί ένας/μια εργαζόμενη να αναγνωρίσει σημάδια πως επίκειται η απόλυση του/ης; Ακόμη και υψηλά, διευθυντικά στελέχη δεν αντιλαμβάνονται τα μηνύματα της εργοδοσίας, ιδιαίτερα όταν το γενικότερο κλίμα σε μια οικονομία είναι θετικό. Έξι είναι οι βασικές ενδείξεις που μπορούν να λειτουργήσουν ως προειδοποιητικές βολές ώστε να ξεκινήσει κανείς την αναζήτηση εργασίας και να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο σταδιοδρομίας, ίσως πριν κλείσει το προηγούμενο
Η Κρίστιαν Λόβελ, σύμβουλος σε θέματα καριέρας, επισημαίνει στο Business Insider πως μια από τις ισχυρότερες ενδείξεις είναι η έλλειψη επικοινωνίας με το αφεντικό. Εάν οι κατ’ ιδίαν συναντήσεις λιγοστεύουν με το «αφεντικό» ή δεν εισπράττει ο εργαζόμενος την απαιτούμενη στήριξη τότε ίσως να μην περιλαμβάνεται στις προτεραιότητες της εταιρείας. Δεύτερον, η έλλειψη προοπτικής στις αξιολογήσεις είναι μια ακόμη ισχυρή ένδειξη. Μπορεί, παραδείγματος χάριν, η εργοδοσία να μην δίνει προσφέρει εποικοδομητική κριτική για το επόμενο τρίμηνο ή εξάμηνο. Ίσως να παύσει κάθε συζήτηση για το ενδεχόμενο προαγωγής. Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι όταν ένας προϊστάμενος δεν περιλαμβάνει έναν εργαζόμενο στις συσκέψεις ή άλλες μορφές επικοινωνίας, όπως είναι τα μηνύματα ηλεκτρονικού εμπορίου ή οι ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μια τέταρτη ένδειξη είναι εάν ο εργαζόμενος φορτώνεται υπερβολικά από πολυάσχολη εργασία που, ουσιαστικά, έχει μικρή σημασία. Παρεμφερές σημάδι είναι εάν ο εργαζόμενος επωμίζεται υπερβολικά πολλές ευθύνες με σκοπό να μην μπορέσει να ανταπεξέλθει και έτσι να οδηγηθεί στην απόλυση. Εάν αυτό γίνει από νωρίς αντιληπτό τότε μπορεί κανείς να ξεκινήσει άμεσα στην αναζήτηση νέας εργασίας. Έρευνα της Shields Meneley Partners, ωστόσο, καταλήγει στο συμπέρασμα πως περίπου το 70% των διευθυντικών στελεχών παρέβλεψαν ή αγνόησαν αλλεπάλληλες ενδείξεις για μια επικείμενη απόλυση. Η συνηθέστερη εξήγηση που δίνουν μετά είναι πως «τα σημάδια ήταν εκεί αλλά ήταν πολλές οι υποχρεώσεις για το αντιληφθώ».
Στο πλαίσιο συνεντεύξεων, όμως, μπορεί να ζητηθούν εξηγήσεις για την παραίτηση ή την απόλυση από την προηγούμενη θέση και ένας/μια υποψήφια θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος/η. Μια τελευταία, αλλά εξίσου σημαντική ένδειξη, σύμφωνα με την Κρίστιαν Λόβελ, είναι όταν μια εταιρεία θέτει τον εργαζόμενο σε πρόγραμμα βελτίωσης της αποδοτικότητας, γνωστά στις ΗΠΑ ως PIPs ή performance improvement plans. Αυτά τα προγράμματα συνήθως «συνοδεύονται» με την ανάθεση εξωπραγματικού φόρτου εργασίας ή υπερβολικών υποχρεώσεων άνευ ουσίας. Οι φήμες στον ευρύτερο χώρο για την εύρεση αντικαταστάτη είναι, επίσης, ένα ισχυρό σημάδι πως οι ημέρες σε μια θέση είναι μετρημένες, γεγονός που καθιστά απαραίτητη την διατήρηση ενός δικτύου επαφών εκτός εταιρείας.
Όμως, η κοινωνιολόγος Άνι Ντιούκ αναφέρει σε podcast των Financial Times πως η απώλεια μιας θέσης εργασίας, αν και ανεπιθύμητη, θεωρείται μετά από καιρό κάτι που θα συνέβαινε. Αυτός είναι ο λόγος που κανείς δεν θα πρέπει να προσκολλάται σε ένα εργασιακό περιβάλλον και να «διατηρεί τις αντένες του ανοικτές». Η διαφοροποίηση δεξιοτήτων είναι, τέλος, απαραίτητη. Όπως επισημαίνεται σε άρθρο του Harvard Business Review, «οι καλύτεροι αθλητές είναι αυτοί που διαφοροποιούν τις προπονήσεις τους ή αλλάζουν ριζικά τη ρουτίνα τους».
Διαβάστε επίσης
Ρύθμιση ανάσα για 1 δισ. κόκκινα αγροτικά δάνεια: Διαγραφές και αναχρηματοδότηση
Γιατί ο Μαντωνανάκης βάζει τώρα εκατομμύρια στο Grand Resort Lagonissi
Μπορεί η Ευρώπη να αντέξει τέσσερα χρόνια επίθεσης από τον κ. Trump;
