Τα γκράφιτι αποτελούν σημάδια τέχνης, από τα διάφορα στάδια της μεταμόρφωσης μιας πόλης. Σχέδια, μουτζούρες, υπογραφές και ζωγραφιές με σπρέι, συχνά με ηλικία πολλών δεκαετιών, βρίσκονται στις εκτάσεις ολόκληρων περιοχών. Καθένα έχει να αφηγηθεί μία ιστορία, αλλά, όλα μαζί, έχουν μια συνολική αφήγηση. Aυτή της επιβίωσης.
Ενώ τα γκράφιτι παραμένουν παράνομα στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, η αντιμετώπισή τους έχει αλλάξει. Σε πολλές πόλεις παγκοσμίως τα γκράφιτι έχουν γίνει μέρος του αστικού ιστού. Κάποτε θεωρούνταν «μάστιγα των ακινήτων», αλλά τώρα πολλές φορές αντιμετωπίζονται ως πλεονέκτημα.
Γκράφιτι © Unsplash
Στην Ατλάντα των ΗΠΑ, για παράδειγμα, οι καλλιτέχνες γκράφιτι έχουν εργαστεί για χρόνια στα «παρασκήνια» για να εξασφαλίσουν τη διατήρηση και την αποποινικοποίηση του πολιτισμού του γκράφιτι, σύμφωνα με το Bloomberg.
«Αυτή η κουλτούρα του γκράφιτι πρέπει να καταγραφεί», λέει ο Antar «Cole» Fierce, ο οποίος ερευνά και αρχειοθετεί τη σκηνή γκράφιτι της Ατλάντα και της Νέας Υόρκης από τη δεκαετία του 1980. «Και οι άνθρωποι πρέπει να δουν την ιστορία της. Οι πρώτοι που το έκαναν αυτό ήταν μαύρα παιδιά και παιδιά Λατίνων. Σε 100 χρόνια από τώρα αυτή η ιστορία θα μπορούσε να αλλάξει, ειδικά τώρα, που οι άνθρωποι αρχίζουν να αγκαλιάζουν την κουλτούρα του γκράφιτι».
Γκράφιτι του Mr. cenz © mrcenz.com
Τα γκράφιτι υπήρχαν από τότε που οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τα σπρέι ως όργανα σήμανσης. Στις ΗΠΑ, ήδη από τον Εμφύλιο Πόλεμο, στρατιώτες και των δύο πλευρών άφηναν πίσω τους γκράφιτι σε διάφορες τοποθεσίες -το Πανεπιστήμιο George Mason αναπτύσσει ένα ψηφιακό αρχείο αυτών στη Βόρεια Βιρτζίνια. Πάντα υπήρχαν για να αφηγηθούν την ιστορία του ποιος έζησε σε ένα συγκεκριμένο μέρος, σε μια συγκεκριμένη στιγμή, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Ωστόσο, τουλάχιστον από τα μέσα του 20ού αιώνα, οι εκλεγμένοι άρχοντες των πόλεων και οργανώσεις παραδοσιακών τεχνών βλέπουν το γκράφιτι μέσα από ένα πρίσμα «εγκληματικότητας», συχνά συνδέοντάς το με δραστηριότητα συμμοριών. Αν και αυτό μπορεί να ισχύει σε ορισμένα μέρη και περιπτώσεις, το γκράφιτι είναι μια τέχνη που δημιουργείται κανονικά από καλλιτέχνες του δρόμου που δεν έχουν σχέσεις με όλα αυτά. Στην πραγματικότητα, θεωρείται θεμελιώδες στοιχείο του Hip Hop, που ουσιαστικά έφερε την εκεχειρία μεταξύ συμμοριών στο Μπρονξ τη δεκαετία του 1970.
Η κουλτούρα του γράφιτι σήμερα έχει φέρει καινοτομίες σε πολλές πόλεις, όπως το Μαϊάμι, όπου το Wynwood Walls και το Museum of Graffiti αναμφισβήτητα ξεκίνησαν το σύγχρονο κίνημα του γκράφιτι, το οποίο αγκαλιάζει την πόλη. Αλλά και στη Φιλαδέλφεια, όπου η κουλτούρα του γκράφιτι όπως την ξέρουμε σήμερα ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1960.
Ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της Ατλάντα, Άαρον Φιξ, ανέφερε στο Bloomberg ότι «υπάρχουν συγκεκριμένες ελεύθερες περιοχές εντός της Ατλάντα όπου η δημόσια τέχνη έχει γίνει αποδεκτή από την κοινότητα, όπως η Krog Street (ένα τούνελ στην πόλη)».
Οι πιο επιεική αντιμετώπιση αυτής της τέχνης στην Ατλάντα και άλλες πόλεις θα μπορούσαν να συνδέονται με το γεγονός ότι η αξία της έχει αυξηθεί σημαντικά από την εποχή που θεωρούνταν απλώς βανδαλισμός. Στις 15 Απριλίου πολλοί θρήνησαν το θάνατο της Πάτι Άστορ, μιας βασίλισσας της νυχτερινής ζωής του Μανχάταν της δεκαετίας του 1980, που τοποθέτησε καλλιτέχνες του δρόμου, όπως ο Jean Michel-Basquiat και ο Keith Haring, στις καλλιτεχνικές περιοχές του Μανχάταν.
Αν και αυτός ο «γάμος» δεν μεταφέρθηκε απαραίτητα σε άλλες πόλεις, σήμερα το γκράφιτι είναι πανταχού παρόν σε πολλές από τις πιο «καυτές» αγορές ακινήτων. Σε μοντέρνες γειτονιές της Ατλάντα, όπως το West End, το Midtown και το Krog District, ο όγκος των ζωγραφισμένων μπιραριών, των καφέ και των μπουτίκ φαίνεται να ακολουθεί την αύξηση των τιμών των κατοικιών γύρω τους.
Γκράφιτι του Καρλ Μαρξ στο Τείχος του Βερολίνου © EPA/FELIPE TRUEBA
Δεν είναι μόνο το γκράφιτι. Η επιθυμία της κοινότητας για τοιχογραφίες, γενικά, έχει διευρυνθεί τις τελευταίες δεκαετίες, ως ένας τρόπος για να ζωντανέψουν κτίρια τόσο νέα όσο και παλιά. Η ομάδα Living Walls, υπεύθυνη για τον πολλαπλασιασμό των τοιχογραφιών σε όλη την Ατλάντα, είναι ένα δημοφιλές παράδειγμα του πώς η πόλη έχει αγκαλιάσει αυτόν τον ζήλο. Τοιχογραφίες του βετεράνου πολιτικών δικαιωμάτων και πρώην μέλος του Κογκρέσου, Τζον Λιούις, αλλά και θρύλων του Hip Hop, του Outkast, είναι από τα αγαπημένα του Instagram παγκοσμίως.
Πολλοί γκραφιτάδες της Ατλάντα είναι πρώην και νυν δημιουργοί του στυλ και πιστώνονται τη σημερινή αποδοχή της τέχνης των τοίχων. Οι καλλιτέχνες του γκράφιτι δίδαξαν μερικούς από τους σημερινούς «τοιχογράφους» πώς να μεταβαίνουν από τον καμβά στους τοίχους: τι χρώματα να χρησιμοποιούν, πώς να ελέγχουν το χρώμα ώστε να στάζει έξω από τις γραμμές, αλλά και τους καλύτερους τρόπους για να προστατεύουν τη δουλειά τους από τις καιρικές συνθήκες.
Διαβάστε επίσης:
Youtube: Νέοι περιορισμοί στα videos με όπλα
TikTok: Στο στόχαστρο χάκερς λογαριασμοί υψηλού προφίλ
Προχωρά η πράσινη συμμαχία ΔΕΗ με Motor Oil: Συστάθηκαν 5 νέες εταιρείες
