Jeanne du Barry: Η "βασιλική" επιστροφή του Τζόνι Ντεπ

Ο Τζόνι Ντεπ ως Λουδοβίκος XV στην ταινία Jeanne du Barry © Printscreen Youtube

Ο Τζόνι Ντεπ, έχοντας απομακρυνθεί από τα φώτα του Χόλιγουντ, έχοντας χάσει τους εμβληματικούς ρόλους του τόσο στους Πειρατές της Καραϊβικής όσο και στο Fantastic Beasts έπειτα από καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία από την πρώην σύζυγό του, Άμπερ Χερντ, επιστρέφει σε έναν ρόλο-έκπληξη.

Μιλώντας άριστα γαλλικά (καθώς έζησε στο Παρίσι για χρόνια κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας σχέσης του με τη Γαλλίδα σταρ Βανέσα Παραντί), έρχεται να προσδώσει στον ρόλο του Λουδοβίκου XV μεγάλη και ιδιαίτερη γοητεία, στη νέα γαλλική ταινία «Jeanne du Barry». Η ελαφρώς εκκεντρική του εμφάνισή μοιάζει κατάλληλη για έναν γελοία κακομαθημένο βασιλιά, ο οποίος ανέβηκε στον θρόνο σε ηλικία πέντε ετών.

Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, στο Μπέρμπον της Γαλλίας ένας αυλικός ονόματι Du Barry αποφασίζει ότι η θέση του στην αυλή των Βερσαλλιών θα βελτιωνόταν αν η φίλη του γινόταν ερωμένη του ηγεμόνα, οπότε τη στέλνει να διασταυρώσει τους δρόμους της με τον βασιλιά Λουδοβίκο XV, προκειμένου να τον σαγηνεύσει.

Στην ταινία Jeanne du Barry πρωταγωνιστεί η ηθοποιός και σκηνοθέτις Maïwenn, ως Jeanne Bécu, μια γυναίκα που γεννήθηκε στη φτώχεια, η οποία αργότερα παντρεύτηκε έναν ευγενή για να αποκτήσει βαθμό κατάλληλο ώστε να εμφανιστεί στην αυλή του Λουδοβίκου. Η πρωταγωνίστρια, που σκηνοθέτησε και συνυπογράφει την ταινία, διαμόρφωσε ένα τυπικό γαλλικό ενδυματολογικά δράμα, με έντονη ματιά στους παράξενους κώδικες και τις τελετουργίες των υψηλότερων επιπέδων της καταδικασμένης κοινωνίας που περιγράφει.

Επηρεασμένη από τη Μαρία Αντουανέτα της Σοφία Κόπολα, αλλά χωρίς τις σκανδαλωδώς αναχρονιστικές πινελιές, είναι μια λεπτοδουλεμένη ιστορία ίντριγκας του παλατιού, εμπλουτισμένη με πλούσια σκηνικά και ντεκόρ, αφού γυρίστηκε στις Βερσαλλίες. Πιθανότατα, όμως, δεν θα έκανε την εμφάνισή της σε πολλές αμερικανικές αίθουσες, αν δεν υπήρχε η φαινομενικά απίθανη παρουσία του Τζόνι Ντεπ.

Ο Τζόνι Ντεπ, παρά τη μεγάλη απουσία του, εξακολουθεί να έχει τις εντυπωσιακές υποκριτικές του ικανότητες, κάνοντας τον βασιλιά μια αξιαγάπητη και συνάμα πανούργα φιγούρα. Είναι ιδιαίτερα ελκυστικός σε μια σκηνή στην οποία, αφού περάσει τη νύχτα με την Jeanne, της επιτρέπει να παρακολουθήσει τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας υπερβολικά πομπώδους τελετής, στην οποία συμμετέχουν γιατροί, κληρικοί, συγγενείς και ανώτερο προσωπικό. Αυτή είναι η καθημερινή ρουτίνα αφύπνισής του. Οι ανόητες γκριμάτσες που κάνει προς όφελος της Jeanne ενώ υποτίθεται ότι προσεύχεται έχουν μια χροιά οικειότητας, πέρα από την απλή σωματική.

Αρχικά ο Λουδοβίκος (που έχει αποξενωθεί από τη βασίλισσά του) προσπαθεί να κρατήσει τη σχέση τους μυστική από τις αποδοκιμαστικές κόρες του. Αλλά μετά τον θάνατο της συζύγου του συναναστρέφεται ανοιχτά με τη Jeanne και μάλιστα την παρουσιάζει στην αυλή. Η ταινία είναι ουσιαστικά ένα φεουδαρχικό «Pretty Woman»: ποια ταπεινή κοπέλα, που γεννήθηκε από ανύπαντρη μητέρα και μεγάλωσε για να γίνει εταίρα -μια πόρνη πολυτελείας- δεν θα ήταν ευτυχής να λάβει τα καλύτερα κοσμήματα από τον πατέρα ενός έθνους;

Σε μια από τις πολλές επιβλητικές σκηνές που αναδεικνύουν την αλλόκοτη φύση της εποχής, της χαρίζει ένα μεγάλο κουτί που περιέχει ένα ανθρώπινο δώρο: ένα αγόρι από την Αφρική ονόματι Zamor (τον οποίο υποδύονται οι Ιμπραήμ Γιάφα και Τζιμπρίλ Τζιμό σε διαφορετικές ηλικίες), που γίνεται ο αγαπημένος της βοηθός. Ο Zamor θα διαδραματίσει αργότερα κεντρικό ρόλο στη ζωή της Jeanne και ίσως αξίζει μεγαλύτερης προσοχής στο σενάριο, το οποίο τον περιορίζει στο να στέκεται άπραγος, καθώς η βασιλική οικογένεια και άλλοι αυλικοί προχωρούν σε ρατσιστικές προσβολές προκειμένου να πληγώσουν την Jeanne δι’… αντιπροσώπου.

Η Maïwenn είναι μια ικανή ηθοποιός, αλλά ακόμη καλύτερη ως σκηνοθέτις, ακολουθώντας την ίδια προσέγγιση με την οποία η Κόπολα παρουσίασε την προοπτική ενός θαυμαστού παρείσακτου για τους τρόπους της Αυτού Μεγαλειότητας. Μεταφέρει έξυπνα πώς τα όμορφα κοστούμια και οι εκλεπτυσμένοι τρόποι κρύβουν άσχημα κίνητρα. Η μοίρα της Jeanne συνδέεται απροσδόκητα με τη μοίρα της Αυστριακής Μαρίας-Αντουανέτας, η οποία, αφού φτάνει για να παντρευτεί τον Dauphin (Ντιέγκο λε Φουρ), αρχικά τη σνομπάρει. Καθεμιά τους όμως είναι εξίσου παρείσακτη. Στο δείπνο παρατηρούμε τη νύφη να προτείνει στον πρίγκιπα να προσπαθήσει να μάθει τη μητρική της γερμανική γλώσσα και ο τρόπος που την αγνοεί μας λέει πολλά για την «παγωμένη θερμοκρασία» αυτού του αναγκαστικού γάμου. Τέτοιες αποκαλυπτικές στιγμές υπάρχουν παντού στην ταινία, ένα πραγματικό παραμύθι με μια σκοτεινή τελική ανατροπή.