THEPOWERGAME
Μια νέα σειρά ντοκιμαντέρ βρίσκεται στον «αέρα» της streaming πλατφόρμας του Netflix και αναμένεται να συγκλονίσει τους φανατικούς θεατές του είδους. Ο λόγος για το «The Program: Cons, Cults, and Kidnapping», ένα ντοκιμαντέρ που αφορά ένα αναμορφωτήριο των ΗΠΑ το οποίο παρουσιαζόταν σαν ακαδημία που χρησιμοποιεί ψυχαγωγικές δραστηριότητες και θεραπεία για να βοηθήσει προβληματικούς εφήβους. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, λειτουργούσε περισσότερο σαν μια σέχτα και άφηνε τους εφήβους που πέρασαν από το πρόγραμμά του να ταλαιπωρούνται από σωματική και ψυχική κακοποίηση.
«Τι κάνετε αν το παιδί σας μπλέξει σε έναν κύκλο αυτοκαταστροφικής ή ακόμα και επικίνδυνης συμπεριφοράς;», ρωτάει ένας παρουσιαστής ειδήσεων κατά τη διάρκεια ενός ενημερωτικού δελτίου που εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ. «Μερικοί απελπισμένοι γονείς αρπάζουν τα παιδιά τους και τα πηγαίνουν, παρά τη θέλησή τους, σε ένα πρόγραμμα τροποποίησης συμπεριφοράς».
Αυτό το πρόγραμμα φιλοξενήθηκε σε ένα σχολείο με αθώο όνομα, την Ακαδημία «Ivy Ridge», στη μικρή πόλη Ogdensburg της Νέας Υόρκης. Για να φτάσουν στην ακαδημία μαθητές όπως η Κάθριν Κάμπλερ -η δημιουργός του «The Program»-, τους έδεσαν χειροπόδαρα και τους μετέφεραν εκεί παρά τη θέλησή τους, κάνοντας τη διαδικασία να μοιάζει με «απαγωγή». Η ιδέα ήταν, ουσιαστικά, οι μαθητές να χάσουν τις ελευθερίες τους μόλις περάσουν την πόρτα του σχολείου. Απαγόρευση ομιλίας, εξόδων και επικοινωνίας με τον έξω κόσμο.
Ένα περίπλοκο σύστημα αξιών εξασφάλιζε ότι οι μαθητές δεν μπορούσαν να φύγουν μέχρι να γίνουν 18 ετών. Η Κάμπλερ, η οποία ήταν μάρτυρας ακραίας κακοποίησης και σωματικών τιμωριών, άντεξε 15 μήνες μέχρι ο πατέρας της πάει και την πάρει από το σχολείο. Εν τω μεταξύ, το τραύμα από αυτήν την εμπειρία εξακολουθεί να υπάρχει.
«Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, μόλις είχα φύγει από το πρόγραμμα (Ivy Ridge), θυμάμαι τη συγκάτοικό μου να μου λέει “Κάθριν, δεν χρειάζεται να εξηγείς το πρόγραμμα σε όποιον συναντάς”», λέει η Κάμπλερ σε μια συνέντευξη προώθησης του ντοκιμαντέρ του Netflix. «Πραγματικά σε γεμίζουν με ένα τεράστιο αίσθημα ντροπής και ότι είσαι ένας απαίσιος άνθρωπος που βρέθηκες εκεί, οπότε ένιωθα ότι έπρεπε να δίνω αυτήν την εξήγηση στον κόσμο».
Μια σημαντική εξέλιξη που τη βοήθησε να ολοκληρώσει το ντοκιμαντέρ του Netflix ήταν το γεγονός ότι, παρά το κλείσιμο της ακαδημίας το 2009 και την αδράνειά της έκτοτε, όλοι οι φάκελοι των μαθητών ήταν ακόμα εκεί και ανέπαφοι. Συμπεριλαμβανομένου του δικού της. Επιπλέον, η Κάμπλερ δεν δυσκολεύτηκε να βρει άτομα που επέζησαν μετά την ακαδημία και ήταν πρόθυμα να βγουν μπροστά και να μοιραστούν τις δικές τους ιστορίες για τη σειρά ντοκιμαντέρ.
Επιπλέον, ήθελε να φτιάξει αυτό το ντοκιμαντέρ όχι μόνο για να φέρει στο φως τι συνέβη στην Ακαδημία Ivy Ridge, αλλά και για να επιστήσει την προσοχή σε ανάλογες πρακτικές που συνεχίζουν να συμβαίνουν σήμερα σε παρόμοια ιδρύματα. «Υπάρχουν ελπίδες, αλλά αυτά τα μέρη είναι σαν το παιχνίδι με τον τυφλοπόντικα», λέει. «Κλείνει το ένα και θα ξανανοίξει με άλλο όνομα, κάποιες φορές στο ίδιο κτίριο, με το ίδιο προσωπικό».
Ένας νομοσχέδιο για τη Διακοπή της Κακοποίησης Παιδιών σε Ίδρυμα βρίσκεται στα σκαριά στις ΗΠΑ, μια νομοθεσία που θα καθιέρωνε, μεταξύ άλλων, τα ελάχιστα πρότυπα για τα παιδιά σε θεραπευτικά ιδρύματα. Αλλά πρέπει να τεθεί σε διαβούλευση και οι νομοθέτες να ακούσουν τους πολίτες, τονίζει η Κάμπλερ, για να περάσει αυτός ο νόμος.