Ο σπουδαίος Θεόδωρος Τερζόπουλος, ο άνθρωπος που έχει μεταδώσει τον ελληνικό πολιτισμό σε όλο τον κόσμο, συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Εθνικό Θέατρο. Ακούραστος εργάτης του θεάτρου, μόνιμα με μια βαλίτσα στο χέρι και αμέτρητες ιδέες, ο Θεόδωρος Τερζόπουλος έχει δημιουργήσει τη δική του μέθοδο, που θριαμβεύει σε όλο τον κόσμο.
Ο ίδιος με την ομάδα Άττις παρουσιάζουν παραστάσεις σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, παράλληλα με τη συγγραφή βιβλίων, τη διοργάνωση φεστιβάλ και την εκπαίδευση νέων ηθοποιών.
Το 2024 το κοινό θα έχει μια μοναδική ευκαιρία. Να απολαύσει τον καταξιωμένο σκηνοθέτη στην Ορέστεια του Αισχύλου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Και μάλιστα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.
Ο σκηνοθέτης ανεβάζει για πρώτη φορά την εμβληματική τριλογία του Αισχύλου και η παράσταση αναμένεται ως ένα από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα του 2024.
Τερζόπουλος: «Θέτουμε ξανά το ερώτημα περί τίνος πρόκειται»
Για ποιους λόγους όμως επέλεξε την Ορέστεια; Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος.
«Γιατί η Ορέστεια συνεχίζει να ασκεί τρομακτική έλξη; Μια πιθανή απάντηση θα μπορούσε να είναι “επειδή στον άνθρωπο υπάρχει η ανάγκη για μια βαθύτερη σχέση με τον Μύθο”.
Ο μύθος της Ορέστειας είναι επικίνδυνος, ανήκει στον κόσμο του ανοίκειου και του παράξενου, προκαλεί τον τρόμο, επειδή αποκαλύπτει το ατίθασο, το βίαιο και τους νόμους του βάθους, που δεν μπορούν να δαμαστούν. Η Κλυταιμνήστρα μάς καλεί να σπάσουμε μαζί τον καθρέφτη, για να γεννηθεί από τα θραύσματά του μια νέα, εφιαλτική εικόνα, που ωστόσο θα διατηρεί τις σκοτεινές ρίζες του μύθου.
Πρόθεσή μας είναι η μελέτη του βάθους του μύθου της Ορέστειας και η αναζήτηση του απρόβλεπτου, του ασυνήθιστου, του παράδοξου. Τα πρόσωπα προσφέρουν τα σώματά τους στο θυσιαστήριο του ανοίκειου, θέτουν διαρκή ερωτήματα και διλήμματα. Η αισθητική της παράστασης προκύπτει από τη δυναμική σχέση του Σώματος με τον Μύθο, τον Χρόνο και τη Μνήμη. Θέτουμε ξανά το θεμελιώδες οντολογικό ερώτημα “περί τίνος πρόκειται”, ένα ερώτημα που δεν επιδέχεται οριστικές απαντήσεις, αλλά διαρκώς μας ενεργοποιεί προς την κατεύθυνση της ολοένα βαθύτερης έρευνας της ρίζας του ήχου, της λέξης, των πολλαπλών διαστάσεων του ανθρώπινου αινίγματος και της ανακατασκευής ενός νέου Μύθου».
