THEPOWERGAME
Ο Γιώργος Λάνθιμος κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στο 80ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, για την ταινία του «Poor Things».
Και αυτό είναι κάτι που δεν περίμεναν πολλοί το μακρινό 1998, όταν έβλεπε τον Σάκη Ρούβα να βγαίνει ημίγυμνος από το νερό, κατά τη διάρκεια του βιντεοκλίπ «Θέλεις ή δεν θέλεις». Ο Έλληνας σκηνοθέτης κατάφερε να φτάσει στην κορυφή του κινηματογραφικού κόσμου, να μιλούν όλοι με θερμά λόγια για την προσωπικότητά του και να «προσκυνούν» τις ταινίες του.
Πώς όμως έφτασε μέχρις εκεί ο γιος του μπασκεμπολίστα Αντώνη Λάνθιμου, που μεγάλωσε σε μια κλασική ελληνική μεσοαστική οικογένεια; Μία είναι η απάντηση: με πολλή τόλμη και τεράστιο ταλέντο.
Ο Γιώργος Λάνθιμος ήθελε από μικρός να γίνει σκηνοθέτης. Αλλά, όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος, ήταν πολύ δύσκολο για ένα παιδί 15 χρόνων, εκείνη την εποχή, να ζητήσει να ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία.
Από τη Σχολή Μωραΐτη που φοίτησε στα σχολικά του χρόνια (ο μπαμπάς του ήταν καθηγητής εκεί και δεν χρειάστηκε να πληρώσει δίδακτρα), οδηγήθηκε στη Σχολή Σταυράκου, για να σπουδάσει αυτό που ονειρευόταν.
Η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά ήταν στους «Δέκα Μικρούς Μήτσους», ως βοηθός σκηνοθέτη. Και μετά ήρθαν οι τηλεοπτικές διαφημίσεις, που όμως έκαναν αίσθηση για την ιδιαίτερη οπτική τους, αλλά και τα βιντεοκλίπ. Το όνομα του Γιώργου Λάνθιμου βρισκόταν κάτω από το βίντεο για τις «Δέκα εντολές» της Δέσποινας Βανδή και φυσικά στις μεγάλες επιτυχίες του Σάκη Ρουβά.
Όσο όμως και να καταλάβαινε κάποιος ότι αυτό το παιδί θα έχει μέλλον στη σκηνοθεσία, δεν μπορούσε να προβλέψει ότι 25 χρόνια αργότερα θα έβλεπε όλη την κινηματογραφική κοινότητα να χειροκροτεί όρθια την επιτυχία του.
Ο «Κυνόδοντας» άλλαξε την πορεία του Λάνθιμου
Είναι δύσκολο να πει κανείς σε ποιο ακριβώς σημείο ο Γιώργος Λάνθιμος ξεπέρασε τα εθνικά σύνορα και ξεκίνησε το ταξίδι του στον κόσμο. Γιατί είναι κάπως σαν αυτό το ταξίδι να το έχτιζε από την αρχή.
Ο «Κυνόδοντας» του 2009 δεν ήταν σίγουρα μια ταινία που αφορούσε το ελληνικό κοινό και ο Λάνθιμος αυτό το ήξερε καλά. Δέχτηκε φυσικά δριμεία κριτική για την επιλογή του, για τις σκληρές σκηνές, για το ιδιαίτερο φινάλε και για τόσα άλλα.
Αλλά ο Λάνθιμος δεν το έβαλε κάτω. Ήξερε καλά, ή έστω ένιωθε, ότι ο μόνος δρόμος για να φτάσει στην κορυφή είναι να κάνει ακριβώς αυτό που θέλει. Να κάνει ταινίες με τον τρόπο που επιθυμεί και να λέει τις ιστορίες όπως εκείνος τις φαντάζεται.
Από τον «Κυνόδοντα» και μετά, τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Το παγκόσμιο κοινό μαθαίνει το όνομά του και η ταινία κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών, όπου κερδίζει το πρώτο βραβείο του παράλληλου διαγωνιστικού τμήματος «Ένα Κάποιο Βλέμμα» και το Βραβείο Νεότητας.
Η ταινία κέρδισε πέντε βραβεία από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου το 2010 και συγκεκριμένα στις κατηγορίες Καλύτερη Ταινία, Βραβείο Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Β’ Ανδρικού Ρόλου (Χρήστος Πασσαλής), Μοντάζ, ενώ αποτέλεσε και την ελληνική πρόταση για τα επερχόμενα Όσκαρ.
Μπορεί βέβαια να μην πήρε το χρυσό αγαλματίδιο, αλλά το παγκόσμιο κοινό θαύμασε την δουλειά του. Και ο πρώτος ενθουσιασμός ήρθε και έγινε λατρεία μετά και τις «Άλπεις», που κέρδισαν το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα του 68ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Βενετίας.
Ο δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αλλά όχι τυχαία. Ο Γιώργος Λάνθιμος συνεχίζει σεμνός και δουλεύει ασταμάτητα. Εμπνέεται από την εποχή του, διαβάζει για το παρελθόν, ψάχνει και ενημερώνεται ασταμάτητα. Δεν μιλάει πολύ, δεν πανηγυρίζει, δεν υπόσχεται. Παρά μόνο στον εαυτό του.
Μετά και τον «Αστακό», την πρώτη αγγλόφωνη ταινία που έκανε με πρωταγωνιστές τους σταρ του Χόλιγουντ Κόλιν Φάρελ, Ρέιτσελ Βάις και Ολίβια Κόλμαν, κανείς δεν μπορούσε να τον σταματήσει.
Τα στούντιο του Χόλιγουντ ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες τους για το νέο μεγάλο ταλέντο, οι ηθοποιοί ανυπομονούν να δουλέψουν μαζί του και το κοινό προσπαθεί να καταλάβει τι κάνει τις ταινίες του τόσο γοητευτικές.
Και μετά ήρθαν τα… Όσκαρ
Δύο χρόνια μετά τον «Αστακό», ο Λάνθιμος σκηνοθετεί το ψυχολογικό θρίλερ «Ο Θάνατος του Ιερού Ελαφιού», με πρωταγωνιστές τους Νικόλ Κίντμαν και Κόλιν Φάρελ, που τιμήθηκε με το Βραβείο Σεναρίου, εξ ημισείας με το «You Were Never Really Here», της Lynne Ramsay, στο 70ό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών.
Έπειτα από όλα αυτά, η αποθέωση που γνώρισε το «The Favourite», όταν προβλήθηκε το 2018 στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, δεν ήταν για κανέναν έκπληξη. Η ταινία κατέκτησε δύο βραβεία: το Κύπελλο Βόλπι καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για την Ολίβια Κόλμαν και το Μεγάλο Βραβείο των Κριτικών.
Οι ξένοι δημοσιογράφοι ψάχνουν με μανία στοιχεία για τον Έλληνα που βάλθηκε να αλλάξει το σινεμά και ο τύπος μιλάει για ένα «διαμάντι του μπαρόκ δράματος». Οι συγκρίσεις με τους γίγαντες της σκηνοθεσίας είναι αναπόφευκτες, αλλά ο Λάνθιμος δεν έπεσε ποτέ στην παγίδα της ταμπέλας του «νέου Κιούμπρικ», που προσπάθησαν να του δώσουν.
Η ταινία «The Favourite» ήταν υποψήφια για 10 βραβεία και στα Όσκαρ, ανάμεσά τους και αυτό της καλύτερης σκηνοθεσίας. Τελικά κέρδισε μόνο το Όσκαρ του πρώτου γυναικείου ρόλου, για την ερμηνεία της Ολίβια Κόλμαν.
Εκείνη η βραδιά δεν ήταν η δική του. Αλλά ήταν το βράδυ του Σαββάτου, όταν συγκινημένος, αλλά πάντα προσγειωμένος, ανέβηκε στη σκηνή για να παραλάβει τον Χρυσό Λέοντα. Και σίγουρα θα είναι δική του μία από τις επόμενες απονομές των Βραβείων Όσκαρ, όταν με χαρά κρατήσει στο χέρι του το χρυσό αγαλματίδιο για την Καλύτερη Σκηνοθεσία της χρονιάς.
#BiennaleCinema2023 #Venezia80 #YorgosLanthimos: “#EmmaStone and I worked so well together while making #TheFavourite. As soon as I mentioned @PoorThingsFilm to her, she immediately got very excited. She was on board since then. She put so much effort and love in this film. I… pic.twitter.com/BXzarF7vBR
— La Biennale di Venezia (@la_Biennale) September 9, 2023
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
