Γειτονιά στην Ολλανδία μοιάζει να είναι βγαλμένη από ταινία, κι όμως δεν είναι. Πενήντα φουτουριστικά σφαιρικά σπίτια τραβούν το βλέμμα όλων των επισκεπτών, που έχουν συνηθίσει να συναντούν στη χώρα κτίρια αναγεννησιακού στυλ.
Ο Ολλανδός καλλιτέχνης και γλύπτης Dries Kreijkamp σχεδίασε αυτήν την ασυνήθιστη γειτονιά με την ονομασία Bolwoningen το 1984 και ακόμα συγκινεί το κοινό. Το πιο εντυπωσιακό όλων είναι η αγάπη και η αφοσίωση που δείχνουν οι ίδιοι οι κάτοικοι σε αυτά τα μικρά αριστουργήματα.
Μπάλες του γκολφ με ανέσεις
Μπορεί να είναι στενά στο εσωτερικό τους και να μην έχουν όλες τις ανέσεις που απαιτεί η εποχή, αλλά αυτές οι μπάλες, που θυμίζουν έντονα γκολφ, μπορούν να προσφέρουν τα απαραίτητα.
Τα 50 σπιτάκια βρίσκονται κατά μήκος ενός καναλιού νότια του ποταμού Meuse και αντιπροσωπεύουν την ανάγκη της δεκαετίας του ’80 για προσιτή στέγαση.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αλλά δεν ήταν η δομή τους που έπεισε την ολλανδική κυβέρνηση να υποστηρίξει το έργο ως μέρος της στροφής σε πειραματικές λύσεις στέγασης από το 1968 έως τη δεκαετία του 1980. Αντίθετα, η απλή, βιώσιμη φύση των ελαφρών, προκατασκευασμένων σπιτιών σήμαινε ότι μπορούσαν να ανεγερθούν σε μόλις μία ημέρα. Μέχρι το 1984, μια μίνι γειτονιά του Bolwingen του Kreijkamp είχε ξεφυτρώσει, ξεχωρίζοντας, με έντονη αντίθεση, από τις πιο παραδοσιακές κατοικίες ακριβώς απέναντι.
Γειτονιά λουσμένη στο φως
Στο εσωτερικό τους, τα σφαιρικά σπιτάκια παρουσιάζουν έναν μικρό χώρο με εκπληκτικό φως. Η αίσθηση διαστημοπλοίου που δίνουν τα στρογγυλά παράθυρα ενισχύεται από τις καμπύλες γραμμές και το λευκό χρώμα.
Αν και σίγουρα το εξωτερικό εντυπωσιάζει, και το εσωτερικό με τους τρεις ορόφους είναι άξιο θαυμασμού. Κάθε σπίτι περιλαμβάνει τρεις ορόφους, με υπνοδωμάτια στο ισόγειο και ένα μπάνιο στο μεσαίο πάτωμα. Ο πάνω όροφος στεγάζει το κυρίως σαλόνι και την κουζίνα, ενώ η θέα προς τα έξω είναι ανεμπόδιστη προς κάθε σημείο.
Το Bolwoningen παραμένει ριζωμένο στη θέση του για σχεδόν 40 χρόνια, αλλά το όραμα του Kreijkamp ήταν αυτές οι ελαφριές κατασκευές να είναι ατελείωτα αναδιατάξιμες και μεταφερόμενες, ενδεχομένως ακόμη και να επιπλέουν πάνω από το νερό. Με τον θάνατο του Kreijkamp το 2014, ωστόσο, φαίνεται ότι είναι μοιραίο να παραμείνουν στη θέση τους. Τώρα, λειτουργούν λιγότερο ως μοντέλο διαβίωσης και περισσότερο ως αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό αξιοπερίεργο.
Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει κάτι που μπορούμε να μάθουμε από το Bolwoningen. Η ανάγκη για απλές, βιώσιμες κατοικίες είναι σίγουρα πιο εμφανής σήμερα απ’ ό,τι στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ακόμα κι αν οι πτυχές του οράματος του Kreijkamp μας δίνουν λίγα στοιχεία που σήμερα μπορεί να είναι επιθυμητά, παραμένουν πολλά που οι αρχιτέκτονες μπορούν να μάθουν από το όραμά του.
