Το ταλέντο και τον πρωτοποριακό τρόπο σκέψης του διάσημου καλλιτέχνη Ρόι Λίχτενσταϊν τιμά και η Ταχυδρομική Υπηρεσία των ΗΠΑ, με σειρά νέων γραμματοσήμων προς τιμήν του. Τα γραμματόσημα θα είναι διαθέσιμα στο Μουσείο Αμερικανικής Τέχνης Γουίτνεϊ, στη Νέα Υόρκη, και έχουν ήδη ενθουσιάσει τους εκατομμύρια θαυμαστές του.
Τα «Forever Stamps» δημιουργήθηκαν με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση του Ρόι Λίχτενσταϊν και παρουσιάζουν πέντε από τα πιο εμβληματικά έργα του καλλιτέχνη.
«Η Ταχυδρομική Υπηρεσία χρησιμοποιεί το πρόγραμμα γραμματοσήμων της για να τιμήσει τους ανθρώπους που αντιπροσωπεύουν τους καλύτερους του έθνους μας» δήλωσε ο Τόμας Μάρσαλ, γενικός σύμβουλος και εκτελεστικός αντιπρόεδρος του οργανισμού.
We are honored to join the @USPS and the @whitneymuseum in launching the Roy Lichtenstein stamps. We were pleased to participate, as we will acquire the Roy Lichtenstein papers into our collections.
📸: Photos courtesy of the United States Postal Service pic.twitter.com/umFHDMjNJE
— ArchivesAmericanArt (@ArchivesAmerArt) May 2, 2023
«Ο Ρόι Λίχτενσταϊν σίγουρα αξίζει αυτήν την αναγνώριση, λόγω της αξιοσημείωτης δημιουργικότητας και της καινοτομίας που επέδειξε σε όλη την καριέρα του», συμπλήρωσε.
Γνωστός για τα έργα ποπ αρτ τέχνης-παρωδίες, ο καλλιτέχνης άφησε πίσω του περισσότερες από 5.000 συνθέσεις, που συνεχίζουν να επηρεάζουν και να εμπνέουν μέχρι σήμερα.
Τα γραμματόσημα σχεδιάστηκαν από τον Ντέρι Νόις, καλλιτεχνικό διευθυντή της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας, και σε αυτά αποτυπώνονται τα έργα «Standing Explosion (Red)» (1965), «Modern Painting I» (1966), «Still Life With Crystal Bowl» (1972), «Still Life With Goldfish» (1972) και «Portrait of a Woman».
Ρόι Λίχτενσταϊν: Πάνω απ’ όλα χρώματα
Ο Ρόι Λίχτενσταϊν αντλούσε έμπνευση από ετερόκλητες πηγές, όπως τα κόμικς, οι διαφημίσεις και η ιστορία της τέχνης και το εργαστήριό του ήταν γεμάτο από τετράδια με κολάζ που έφταχνε από εικόνες που έκοβε από περιοδικά και εικονογραφημένα βιβλία.
Τα έργα του, παρά τη φαινομενική απλότητά τους, απαιτούσαν πολλή εργασία, καθώς, όπως δήλωνε ο ίδιος, ήθελε να δίνουν την εντύπωση ότι έχουν φτιαχτεί από μηχανή, χωρίς ίχνος ανθρώπινης χειρονομίας.
Ξεκινούσε με ένα αρχικό σχέδιο με μολύβι, το οποίο απλοποιούσε στο μέγιστο, για να βρει την πιο δυναμική εκδοχή του. Κατόπιν επεξεργαζόταν ξανά αυτό το σχέδιο σε ένα μεγαλύτερο καμβά για να αποφασίσει για τις γραμμές, τα χρώματα και τη σύνθεση, το οποίο και μετέφερε στον τελικό καμβά.
Εφάρμοζε το χρώμα σε μεγάλες συμπαγείς επιφάνειες με τη βοήθεια χαρτοταινίας και καθώς ζωγράφιζε, γύριζε τον πίνακα προς διάφορες κατευθύνσεις, ώστε να επικεντρώνει αποκλειστικά στη σύνθεση και όχι στο θέμα. Με αυτόν τον τρόπο απέκλειε κάθε αίσθηση αυθορμητισμού και το τελικό αποτέλεσμα έμοιαζε με προϊόν μηχανικής διαδικασίας, ενώ στην πραγματικότητα προερχόταν από την ακρίβεια της δεξιοτεχνίας του.
