Ο Ήλιος είναι πολύ εντυπωσιακός μέσα από τα μάτια των αστροφωτογράφων Andrew McCarthy και Jason Guenzel, οι οποίοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν μια ασύλληπτη εικόνα 140 megapixels του Ηλίου.
Η φωτογραφία σύνθεσης δείχνει τη φλεγόμενη επιφάνεια του αστέρα με πλούσια λεπτομέρεια, καθώς και έναν «τυφώνα» πλάσματος με ύψος 14 φορές τον πλανήτη Γη. Ο McCarthy μίλησε για το εγχείρημα στο My Modern Met.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Εδώ και καιρό θαύμαζαν ο ένας τη δουλειά του άλλου και αναζητούσαν ευκαιρία να συνεργαστούν. «Ειδικεύεται στο να εξάγει απίστευτη λεπτομέρεια από ανεπεξέργαστα δεδομένα, ενώ το δικό μου φόρτε είναι να δημιουργώ μεγάλες ψηφιδωτές εικόνες του Ηλίου», είπε ο McCarthy. «Συνδυάζοντας τα δυνατά μας σημεία, ήμασταν σε θέση να δημιουργήσουμε ένα απίστευτο έργο, που ωθεί τα όρια του τι είναι εφικτό με ερασιτεχνικό εξοπλισμό», πρόσθεσε.
Για να δημιουργήσουν την τελική εικόνα, ο McCarthy τράβηξε περίπου 200.000 φωτογραφίες του Ηλίου. Επί πέντε ημέρες αυτός και ο Guenzel επεξεργάστηκαν τα δεδομένα και συνέθεσαν τη φωτογραφία. Η φωτογραφία, που πλέον είναι γνωστή ως «Fusion of Helios», αξιοποιεί 90.000 φωτογραφίες του McCarthy, καθώς και μία φωτογραφία έκλειψης που τράβηξε το 2017 ο Guenzel.
«Το να αιχμαλωτίζεις τον Ήλιο απαιτεί λίγη δεξιοτεχνία, λόγω της φύσης του εγχειρήματος», εξήγησε ο McCarthy. «Η ακραία γκάμα χρωματικών τόνων που είναι παρόντες στα ποικίλα επίπεδα της ηλιακής ατμόσφαιρας σημαίνει ότι οποιοδήποτε είδος παραδοσιακής φωτογραφίας δεν θα μπορέσει να τα αποκαλύψει όλα. Γι’ αυτόν τον λόγο απαιτείται κάποια δημιουργική ερμηνεία», τόνισε. «Σε αυτήν την περίπτωση προχωρήσαμε σε προσθήκη του ηλιακού στέμματος και των αστεριών πίσω, τα οποία κατά κανόνα θα ήταν αόρατα, εκτός από την περίπτωση έκλειψης Ηλίου. Αν και η προσθήκη ήταν μια καλλιτεχνική επιλογή, δόθηκε μεγάλη φροντίδα να μεταμορφώσουμε τη φωτογραφία του Jason της έκλειψης του 2017 ώστε να συμμορφώνεται γεωμετρικά προς την ηλιακή δραστηριότητα εκείνης της ημέρας· ως αναφορά χρησιμοποιήθηκε μια φωτογραφία από το SOHO της NASA (σ.σ.: διαστημικό παρατηρητήριο του Ηλίου)», διευκρίνισε.
«Το αποτέλεσμα είναι ένας συνδυασμός επιστήμης και τέχνης -και το πιο αγαπημένο μου έργο στο οποίο συμμετείχα ποτέ», κατέληξε.
