Ακίνητα: 3 στους 10 θέλουν να αγοράσουν, μόνο 1 πουλάει

Τρεις φορές περισσότεροι είναι οι δυνητικοί αγοραστές, συγκριτικά με τους πωλητές κατοικιών αυτήν την περίοδο, δείγμα της «δίψας» που υπάρχει στην αγορά, μετά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος για τον οποίο οι τιμές συνεχίζουν να κινούνται ανοδικά, παρότι τους τελευταίους μήνες, κατά κοινή παραδοχή όλο και περισσότερων φορέων της αγοράς, ο όγκος των συναλλαγών έχει αρχίσει να καταγράφει σημάδια «κόπωσης».

Σύμφωνα με το πρόσφατο 2ο Βαρόμετρο της Αγοράς Ακινήτων, που πραγματοποίησε το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ), για λογαριασμό του ιστολογίου (Blog) για τις επενδύσεις iliaspapageorgiadis.com του Ηλία Παπαγεωργιάδη, επικεφαλής του επιχειρηματικού ομίλου MORE Group, οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ποσοστό 28% ότι θεωρούν τον εαυτό τους πιθανό αγοραστή ακινήτων, έναντι μόλις 9% που απάντησε ότι αποτελεί πωλητή ακινήτων. Ένα πρόσθετο 51% απαντά ότι αποτελεί γενικώς ενδιαφερόμενο για την αγορά ακινήτων.

Οι απαντήσεις αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία, καθώς αντανακλούν την επιθυμία των Ελλήνων να αποκτήσουν κατοικία, αλλά και την αδυναμία τους να το πράξουν, όσο οι τιμές παραμένουν στο σημερινό τους επίπεδο και όσο δεν βελτιώνεται σημαντικά η οικονομική τους κατάσταση. Ουσιαστικά δηλαδή αυτήν την περίοδο στην αγορά κατοικίας, παρατηρείται ένα διαρκώς διευρυνόμενο κενό ανάμεσα στο επίπεδο των τιμών, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μετά τις αυξήσεις των τελευταίων ετών, αλλά και την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών, των οποίων τα εισοδήματα εξακολουθούν να συμπιέζονται. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του γεγονότος ότι ο πληθωρισμός που προηγήθηκε και το κύμα ακρίβειας σε όλα το φάσμα των αγαθών και των υπηρεσιών, έχουν απορροφήσει και με το παραπάνω, τις αυξήσεις των μισθολογικών απολαβών, αλλά και τις φορολογικές ελαφρύνσεις που πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.

Το γεγονός αυτό, μαζί με την κατακόρυφη αύξηση των τιμών των κατοικιών, έχουν ως αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολη η πρόσβαση των ενδιαφερόμενων στην αγορά ακινήτων, παρότι υπάρχει η σχετική πρόθεση. Μάλιστα, όπως προκύπτει από την έρευνα, από τους δυνητικούς πωλητές, ένα πολύ σημαντικό ποσοστό της τάξης του 34,5%, δηλώνει ότι θα προχωρούσε σε αγορά άλλου ακινήτου με τα χρήματα που θα εισέπραττε από την πώληση του υφιστάμενου ακινήτου.

Πράγματι, όπως τονίζουν στελέχη της αγοράς ακινήτων, αυτό ακριβώς έχει πράξει ένα πολύ σημαντικό ποσοστό όσων κατόρθωσαν να πωλήσουν τα ακίνητά τους σε ξένους επενδυτές κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Όσοι δεν είχαν άλλα χρέη, προχώρησαν σε επανεπένδυση των κεφαλαίων που εισέπραξαν, προκειμένου να αποκτήσουν ένα ακίνητο καλύτερων προδιαγραφών σε άλλη περιοχή της Αττικής, ή π.χ. κάποιο εξοχικό. Άλλοι πάλι επένδυσαν τα κεφάλαια αυτά για την αγορά ακινήτων προς εκμετάλλευση, ή ακόμα και για την ανακατασκευή και εκ νέου μεταπώλησή τους σε άλλους επενδυτές.

Για την ευρεία πλειοψηφία όμως, η πρόσβαση στην αγορά κατοικίας είναι πλέον σχεδόν αδύνατη. Με βάση σχετική έρευνα της Metron Analysis, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του Συλλόγου Μεσιτών Αθηνών-Αττικής και την Update Entetainment, προκύπτει ότι μόλις 1 στους 3 έχει καταφέρει να αποταμιεύσει χρήματα την τελευταία διετία. Παράλληλα, δύο στους τρεις θεωρούν ότι τα πράγματα πηγαίνουν προς τη λάθος κατεύθυνση και το 38% ότι προσωπικά βρίσκεται σε χειρότερη θέση σε σχέση με πριν από ένα χρόνο. Επίσης, το 58% αξιολογεί αρνητικά την σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας, ενώ το 51% εκφράζει αρνητικές προσδοκίες ως προς τις οικονομικές συνθήκες το επόμενο διάστημα.

Μια ακόμα ανάλυση που δημοσιεύτηκε τις προηγούμενες ημέρες από την Cerved Property Services καταδεικνύει την μεγάλη δυσκολία των Ελλήνων να αγοράσουν κατοικία. Με δεδομένο ότι η μέση τιμή πώλησης διαμορφώνεται πλέον σε 274.830 ευρώ, έχοντας καταγράψει αύξηση κατά 57% από το 2018, οι Έλληνες χρειάζονται πλέον μισθούς 11,5 ετών για την αγορά ενός «δυαριού», επιφάνειας 60 τ.μ. και ηλικίας 20-30 ετών. Αυτό γιατί, κατά την ίδια περίοδο, ο μέσος μισθός έχει αυξηθεί μεν, αλλά κατά μόλις 19,5% σε 1.250 από 1.070 που ήταν το 2018. Αν υπολογιστεί ότι ουσιαστικά η αύξηση αυτή έχει απορροφηθεί ήδη από το κύμα ακρίβειας των τελευταίων ετών, η απόσταση που χωρίζει τον μέσο Έλληνα από το «όνειρο» της απόκτησης της δικής του στέγης, έχει απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο. Μόλις το 2021, απαιτούνταν 8,5 χρόνια μισθών για την απόκτηση του ίδιου ακινήτου (60 τ.μ., 30 ετών), διάστημα που ήταν εναρμονισμένο με τον διεθνή μέσο όρο.

Για να αντιληφθεί κανείς το πόσο ακριβά είναι τα ελληνικά ακίνητα για τους ίδιους τους Έλληνες, αρκεί να αναφερθεί ότι, με βάση τα ευρήματα της Cerved, η Αθήνα είναι πλέον η πέμπτη ακριβότερη πόλη (με βάση τα εισοδήματα των ελληνικών νοικοκυριών), υστερώντας μόνο από κάποιες από τις ακριβότερες πόλεις στον κόσμο διαχρονικά, όπως το Χονγκ Κονγκ, το Τόκιο, το Παρίσι και το Τελ Αβίβ. Το γεγονός ότι πλέον έχουν ξεπεραστεί πόλεις όπως η Ζυρίχη κι η Γενεύη στην Ελβετία, το Λονδίνο και το Ντουμπάι, είναι ενδεικτικό της ανάγκης για κάποια διόρθωση είτε στις τιμές πώλησης, είτε στα εισοδήματα, ή και στα δύο.

Διαβάστε επίσης

Το σχέδιο για τις αλλαγές στα τεκμήρια διαβίωσης από το 2025

Ταγιάνι κατά Στόλτενμπεργκ για χρήση δυτικών όπλων στη Ρωσία

Ποιος φοβάται τους Κινέζους κατασκευαστές EV