Αρχές Ιανουαρίου δημοσιεύεται η πρόσκληση ενδιαφέροντος για τη σύσταση του Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων, μιας «πρωτοβουλίας» του νέου πτωχευτικού πλαισίου, με στόχο τη διατήρηση της στέγης, έστω για μια δωδεκαετία, των πραγματικά ευάλωτων νοικοκυριών.
Την ίδια στιγμή, αν και δεν υπάρχει ανοιχτό πλέον περιθώριο για κρατική συμμετοχή, παραμένει συχνό θέμα συζήτησης πώς θα πετύχει το εγχείρημα αφού στην ουσία καλούνται funds να έρθουν να αποκτήσουν κατοικίες δανειοληπτών που χάνουν το σπίτι τους λόγω πτώχευσης, άρα, μιας ευαίσθητης κοινωνικά ομάδας και με όλες τις δυσκολίες που έπονται, με αμφίβολο τελικά το όφελος της επένδυσης.
Δύο πλευρές, ένας αντίλογος, γιατί από τη μία πηγές των servicers φωτίζουν διάφορες πτυχές του θέματος (έχοντας βέβαια τη γνώση και την εμπειρία ετών από τη διαχείριση NPEs) και από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση που θέλει να λύσει το θέμα στέγασης έστω μεσοπρόθεσμα, υιοθετεί μια πρωτότυπη για τη διεθνή πρακτική εικόνα, χωρίς να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.
Παρά τις επιφυλάξεις, υπάρχει το δεδομένο ενδιαφέρον τεσσάρων funds που έχουν περάσει ήδη στον δεύτερο γύρο και τα οποία είναι ζήτημα χρόνου να αποσαφηνίσουν το ενδιαφέρον τους στην τελική φάση του διαγωνισμού, που ανοίγει πολύ σύντομα, με τη δημοσίευση της σχετικής πρόσκλησης. Υπενθυμίζονται τα ονόματα των funds – επενδυτές που ασχολούνται με αντίστοιχες αγορές- και τα οποία είναι: Bains, Fortress, Christofferson, Cepal- Kaican. Ονόματα διεθνή που διεκδικούν ενεργό ρόλο στη διαχείριση των κόκκινων δανείων, γνωστά ήδη στην ελληνική αγορά από συμμετοχή τους σε τιτλοποιήσεις και αγορές NPE χαρτοφυλακίων.
Αυτό που αναμένεται να πυροδοτήσει τη ζήτηση για τον Φορέα, είναι σύμφωνα με κύκλους του οικονομικού επιτελείου, η τόνωση της ελκυστικότητας των προδιαγραφών, καθώς με τον νέο Νόμο που πολύ πρόσφατα πέρασε στη Βουλή, ο επενδυτής μπορεί να αγοράζει το ακίνητο της πτώχευσης, με έκπτωση 30% επί της εμπορικής του αξίας.
Αυτό είναι «το καρότο» για τα funds που θα υποβάλλουν δεσμευτικές προσφορές, γιατί αυτό το μονοπάτι μπορεί να οδηγήσει σε απόδοση μιας «δύσκολης» επένδυσης.
Από την άλλη πλευρά, αποτελεί αντίβαρο η εκτιμώμενη συνεχής άνοδος των τιμών των κατοικιών, αλλά σίγουρα, είναι ένα ισχυρό έναυσμα για να ασχοληθεί ένας επενδυτής με αυτή την αγορά. Πέραν όλων, η έκπτωση 30% επί της εμπορικής αξίας του ακινήτου αντικατοπτρίζει και τις πραγματικές τιμές στις οποίες αποκτά κάποιος ένα ακίνητο μέσω πλειστηριασμού (καθώς στην τρίτη φορά, υποχωρεί αντίστοιχα η αρχική τιμή).
Αν αφήσουμε κατά μέρος την εσωτερική απόδοση της επένδυσης που αφορά τα funds και μόνο, η σύσταση του Φορέα έρχεται σε μια προσπάθεια προστασίας της στέγης του πτωχευμένου οφειλέτη. «Ναι θα χάσει το σπίτι του, αφού πτώχευσε, σβήστηκαν όλα του τα χρέη και ρευστοποιήθηκε ό,τι περιουσιακό στοιχείο διέθετε, αλλά δεν θα βρεθεί εκτός στέγης…τουλάχιστον θα έχει τη δυνατότητα να παραμείνει στην οικία του, για έως 12 χρόνια, πληρώνοντας ένα συμβολικό μίσθωμα, το οποίο θα τροφοδοτεί από τα επιδόματα που λαμβάνει. Και στη βέλτιστη περίπτωση, θα μπορέσει να αγοράσει από το fund την κατοικία του, αν τα καταφέρει οικονομικά» είναι συνοπτικά η εικόνα που περιγράφουν αρμόδιοι φορείς, παραμονές της δημοσίευσης της πρόσκλησης σύστασης του Φορέα.
Επίσης «βάλσαμο» αποτελεί και η άρση προηγούμενου όρου, βάσει του οποίου αν ο ιδιοκτήτης- ενοικιαστής- οφειλέτης ήθελε να επαναγοράσει το σπίτι του νωρίτερα, θα ήταν υποχρεωμένος να καταβάλλει τα μισθώματα που θα απέμεναν ως τη 12ετία. Ο νέος νόμος, έλυσε και αυτό το θέμα.
