THEPOWERGAME
Μια πρώτη «γεύση» του επενδυτικού ενδιαφέροντος που δυνητικά θα μπορούσε να προσελκύσει ο υπό σύσταση Φορέας Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων θα έχει λογικά η αγορά την ερχόμενη εβδομάδα. Ο Φορέας αποτελεί τμήμα του νέου πτωχευτικού νόμου και βασίζεται αποκλειστικά σε ιδιωτικά κεφάλαια.
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της προκήρυξης του διαγωνισμού, στις 19 Ιουλίου ολοκληρώνεται η πρώτη φάση της διαδικασίας, καθώς αναμένεται να υποβληθούν οι φάκελοι εκδήλωσης ενδιαφέροντος στην Ειδική Γραμματεία Ιδιωτικού Χρέους.
Θεωρητικά λοιπόν, το οικονομικό επιτελείο θα έχει τις επόμενες ημέρες μια πρώτη εικόνα του πραγματικού ενδιαφέροντος για την σύσταση του Φορέα. Θα φανεί από τα ονόματα των funds , των νομικών ή φυσικών προσώπων που θα καταθέσουν προσφορά, αν το ενδιαφέρον αυτό έχει ουσία, βάθος και προοπτική. Αν δηλαδή τηρούνται και οι προϋποθέσεις που τίθενται , αναφορικά με την εμπειρία των επενδυτών στον χώρο των ακινήτων και αναφορικά με τα ίδια κεφάλαια που διαθέτουν.
Ειδικά για αυτό το τελευταίο, θα πρέπει να αποδείξουν οι ενδιαφερόμενοι ότι διαθέτουν μίνιμουμ 500 εκατ. ευρώ μέσα από διαθέσιμη ρευστότητα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να ρευστοποιηθούν. Και αντίστοιχα, να αποδείξουν ότι έχουν δραστηριότητα και γνώση στο χώρο του real estate.
Από πλευράς της, η Ειδική Γραμματεία Ιδιωτικού Χρέους θα αξιολογήσει τις προσφορές μία προς μία και θα έρθει σε επιμέρους επαφές με κάθε έναν ξεχωριστά. Αν όλα κυλήσουν χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις, ο Φορέας θα μπορέσει να ξεκινήσει τη λειτουργία του, πιθανότατα μέσα σε έναν χρόνο.
Πώς θα λειτουργήσει ο Φορέας
Η λογική της λειτουργίας του Φορέα που ακουμπάει στις διατάξεις του νέου πτωχευτικού δικαίου είναι η προστασία των πραγματικά ευάλωτων οικονομικά νοικοκυριών, ώστε να μην χάνουν το σπίτι τους, λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης του δανείου τους.
Είναι ένα στοχευμένο μέτρο σε οικονομικά αδύναμους δανειολήπτες που θέλουν να είναι συνεπείς στην αποπληρωμή των δανείων τους και επιζητούν μια δεύτερη ευκαιρία για να ρυθμίσουν τις καταγγελμένες τους οφειλές και να μην χάσουν το σπίτι τους από τον πλειστηριασμό.
Η διαδικασία είναι η εξής: Διενεργείται ο προγραμματισμένος πλειστηριασμός για μια συγκεκριμένη οικία και εκεί, αντί να περάσει το σπίτι «σε ξένα χέρια», το αγοράζει ο Φορέας, με διαθέσιμα που θα έχει ήδη δεσμεύσει για αυτό το σκοπό. Μάλιστα εκτιμάται ότι περίπου 2 δισ. ευρώ θα πρέπει εξ αρχής να μείνουν σε έναν «κουμπαρά» για το σκοπό αυτό.
Αποκτώντας την οικία ο Φορέας, την επαναμισθώνει στον ιδιώτη που του ανήκε. Εκείνος πληρώνει ένα ενοίκιο, με βάση την επιδότηση που λαμβάνει από το κράτος και η οποία δυνητικά φθάνει τα 210 ευρώ ανάλογα με τα μέλη της οικογένειας (συμπεριλαμβάνονται και όλα τα προστατευόμενα μέλη). Αν υπάρχει διαφορά στο σύνολο του ενοικίου, την καταβάλλει ο ιδιοκτήτης.
Αυτή η επαναμίσθωση έχει διάρκεια ζωής 12 χρόνια. Στη λήξη της περιόδου, ο «ενοικιαστής» μπορεί να επαναγοράσει την οικία του, σε αντικειμενική τιμή. Κάτι βέβαια, που μπορεί να κάνει, αν έχει τη δυνατότητα, και σε νωρίτερο χρόνο.
Οι δεύτερες σκέψεις τραπεζιτών
Βέβαια, δεν είναι και πολύ εύκολο να βρεθούν ενδιαφερόμενοι επενδυτές, σχολιάζουν τραπεζικοί παράγοντες, εκτιμώντας ότι ουσιαστικό ενδιαφέρον θα είχε μόνο για πολύ εξειδικευμένα funds που ασχολούνται χρόνια με το real estate αλλά και τη συγκεκριμένη αγορά των πλειστηριασμών. Κυρίως δηλαδή, ξένα funds.
Σύμφωνα με μία άποψη, που συμμερίζονται αρκετά στελέχη στην αγορά, το να αποκτάει ένας Φορέας το σπίτι ενός υπερχρεωμένου νοικοκυριού δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο…ακόμη και αν απώτερος σκοπός είναι η διάσωση του σπιτιού για τον πρώην ιδιοκτήτη του.
Έχει όμως και μια χροιά «σκληρή» που φέρνει σε «κοινωνική» σύγκρουση τους επενδυτές του Φορέα με τα υπερχρεωμένα και ευάλωτα νοικοκυριά. Δεν πρόκειται για «βόλτα» ή για εύκολη διαδικασία, γιατί θα υπάρχουν και αντιστάσεις, θα χρειασθεί σε πολλές περιπτώσεις να ακολουθηθεί η διαδικασία της έξωσης.
Εξ ου και κάποιοι τραπεζίτες έχουν δεύτερες σκέψεις και αναρωτιούνται μήπως τελικά, όλο αυτό το βάρος θα έπρεπε να το σηκώσει το Δημόσιο και όχι ιδιώτες επενδυτές (υπό την έννοια ότι μπορεί να μην ενδιαφερθεί μεγάλος ή σοβαρός αριθμός ενδιαφερόμενων επενδυτών). Από την άλλη πλευρά, το Δημόσιο καταβάλλει επιδότηση ενοικίου στις ευάλωτες οικονομικά ομάδες.