Με τον γενικό δείκτη να τρέχει με κέρδη πέριξ του 18% τη χρονιά που διεξάγεται η 19η εκλογική αναμέτρηση από τις πρώτες εκλογές μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, η αγορά μετράει σωρευτικά μόλις τέσσερις πτωτικές εκλογικές χρονιές.
Και οι τέσσερις συνδέθηκαν με κρίσιμα ζητήματα εθνικής σημασίας, όπως η αποκατάσταση της Δημοκρατίας (1974), η είσοδος της χώρας στο ευρώ (2000), ή η έλευση του άγνωστου ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981 και βεβαίως το 2015 που έφερε το κλείσιμο των τραπεζών, το δημοψήφισμα και το λουκέτο στο Χρηματιστήριο για σχεδόν δύο μήνες. Η μεγάλη εικόνα όμως είναι ότι από τις 19 φορές, στις 15 η αγορά έκλεινε με κέρδη, δικαιώνοντας τους επενδυτές για τις πολιτικές τους επιλογές, τις οποίες βεβαίως έσπευδαν να εξαργυρώσουν στην πολυκύμαντη αγορά μετοχών.
Η διαφορά της φετινής προεκλογικής περιόδου από τις προηγούμενες είναι ότι για πρώτη φορά μιλάμε για μία οργανωμένη χρηματιστηριακή αγορά. Οι παρεμβάσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς μετά το σκάνδαλο της Folli Follie ή ακόμα – ακόμα μετά από τέσσερις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, που οι ξένοι ουσιαστικά έχασαν τέσσερις φορές σε μία δεκαετία τα χρήματά τους ήταν ουσιαστικής σημασίας για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών οι οποίοι ελέγχουν σχεδόν το 65% της συνολικής κεφαλαιοποίησης της αγοράς. Ταυτόχρονα δε, πραγματοποιούν καθημερινά σχεδόν το 55% του ημερήσιου τζίρου. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η κάθε εκλογική χρονιά κρύβει ιδιαιτερότητες για το χρηματιστήριο.
Για παράδειγμα στις προηγούμενες εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 ο Γενικός Δείκτης βρισκόταν (την Παρασκευή 5 Ιουλίου) στις 894,66 μονάδες. Ένα μήνα πριν (στις 5 Ιουνίου) ήταν στις 821,40 μονάδες. Έχοντας ενισχυθεί από την αρχή της χρονιάς έως τότε κατά…33,93%. Με την αγορά να προεξοφλεί την έλευση της αυτοδύναμης κυβέρνησης της Ν.Δ. Στην τελική ευθεία των εκλογών η αγορά πήρε κι άλλη ώθηση, κερδίζοντας ένα επιπλέον 8,92%. Άκρως προβληματική για τη χρηματιστηριακή αγορά και με ισχυρές μεταπτώσεις, ήταν η περίοδος πριν από τις εκλογές του 2015 .
Στις 8 Δεκεμβρίου του 2014 ο Γενικός Δείκτης ήταν στις 1.035,08 μονάδες αλλά οι επενδυτές… μυρίζοντας τις εξελίξεις που έρχονταν, οδήγησαν τον δείκτη στις 840 μονάδες στις πρώτες εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015 και στις 697 μονάδες στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση της 20ης Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς. Οι απώλειες στις δύο αυτές περιόδους διαμορφώνονταν σε 18,8% και 32,6% αντίστοιχα.
Επίσης, μεγάλη ήταν η βουτιά της αγοράς ένα μήνα μετά τις πρώτες εκλογές του Μαΐου 2012, η οποία ανήλθε σχεδόν σε 31% ως αποτέλεσμα της ακυβερνησίας (χαμηλά ποσοστά της Ν.Δ. και άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ) σε συνδυασμό με το τότε ζοφερό ενδεχόμενο της εξόδου από το ευρώ. O σχηματισμός κυβέρνησης «εθνικής ευθύνης» με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά και τη συμμετοχή Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, μετά από τις δεύτερες εκλογές του Ιουνίου του 2012, έδωσε σημαντική ώθηση στις τιμές των μετοχών. Η χρονιά τερμάτισε με κέρδη 33,42%!
Στις εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000 η κυβέρνηση Σημίτη στήριξε το χρηματιστήριο προεκλογικά (με συντονισμένες παρεμβάσεις από το περιβόητο «ιππικό» των φίλιων δυνάμεων) άλλα μετεκλογικά ήρθε η αναπόφευκτη βουτιά. Είχε προηγηθεί μία χρονιά έντονης ανόδου, (το καλοκαίρι του 1999 που ο γενικός δείκτης είχε γράψει τις 4.934 μονάδες), ενώ στη συνέχεια υπήρχαν αλλεπάλληλες δηλώσεις ισχυρών παραγόντων της οικονομικής ζωής, όπως του τότε διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος (και μετέπειτα πρωθυπουργού) κ. Λουκά Παπαδήμου περί φούσκας. Αυτό όμως, δεν εμπόδισε στελέχη της κυβέρνησης Σημίτη να ποντάρουν προεκλογικά στο κόμμα του Χρηματιστηρίου, με τον Γιάννο Παπαντωνίου να δηλώνει ότι «η κρίση στο ελληνικό χρηματιστήριο έχει ημερομηνία λήξης, στις 9 Απριλίου (ημέρα των εκλογών του 2000).
Στις εκλογές του 2009 που με την εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου ξεκίνησε η περιπέτεια των μνημονίων η αγορά είχε γράψει κέρδη σχεδόν 23%. Όμως, οι αγορές τότε ακόμα δεν είχαν συνέλθει από την κατάρρευση της Lehman και θεωρούσαν αδιανόητη την κατάρρευση χωρών, όπως της Ελλάδας. Κι όμως, διαψεύστηκαν…
