THEPOWERGAME
Καμπανάκι χτυπά η Bank of America (BofA) για τον κίνδυνο μίας άλλης μορφής κατακερματισμού και όχι αυτής που θέλει να αντιμετωπίσει η ΕΚΤ με το νέο της εργαλείο.
«Ανησυχούμε για τον κατακερματισμό της ευρωζώνης που προκύπτει από την έντονη απόκλιση της δυναμικής του πληθωρισμού μεταξύ των χωρών. Η ΕΚΤ εστιάζει αντ’ αυτού στον τρόπο αντιμετώπισης του κατακερματισμού από τη διεύρυνση των spreads κατά τη διάρκεια της σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής. Ωστόσο, ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός σε ορισμένες από τις χώρες της ευρωζώνης θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανισορροπίες και προβλήματα ανταγωνιστικότητας. Δεν είμαστε σίγουροι εάν μπορεί να κάνει κάτι η ΕΚΤ για να τα αντιμετωπίσει», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Οι περισσότερες χώρες της περιοχής έχουν υψηλότερο πληθωρισμό από την ευρωζώνη στο σύνολό της. Οι χώρες που ξεχωρίζουν δεν είναι μόνο στην περιφέρεια, αλλά και στην ανατολική Ευρώπη, όπως επισημαίνει. Συγκεκριμένα, οι Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία, Σλοβακία, Κροατία, Ελλάδα, Σλοβενία, Βέλγιο, Ισπανία, Ολλανδία, Ιρλανδία, Κύπρος, Πορτογαλία και Αυστρία έχουν υψηλότερο πληθωρισμό από την ευρωζώνη, με τις εννέα πρώτες να σημειώνουν μάλιστα διψήφια ποσοστά πληθωρισμού.
Πρόκειται για τεράστιες διαφορές, γεγονός που καθιστά πολύ δύσκολο η κοινή νομισματική πολιτική της ΕΚΤ να είναι κατάλληλη για αυτές τις χώρες. Εάν διατηρηθούν τέτοιες αποκλίσεις, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σοβαρές ανισορροπίες εντός της ευρωζώνης, σημειώνει. Όπως εξηγεί η BofA, η κοινή νομισματική πολιτική, ακόμη και αν ενδείκνυται για την ευρωζώνη στο σύνολό της, μπορεί να είναι ακατάλληλη για ορισμένα από τα κράτη μέλη εάν ο πληθωρισμός διαφέρει σημαντικά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η διεύρυνση των spreads μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που θα ήθελε η ΕΚΤ.
Ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός θα οδηγούσε σε ανισορροπίες και προβλήματα ανταγωνιστικότητας. Και αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για την κρίση στην ευρωζώνη την τελευταία δεκαετία, τονίζει η BofA, καθώς η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ ήταν πολύ χαλαρή για την περιφέρεια, οδηγώντας σε σημαντική απώλεια της ανταγωνιστικότητας των τιμών στην περιοχή, η οποία με τη σειρά της απαιτούσε επώδυνες εσωτερικές πολιτικές. υποτίμηση. Τέτοιοι κίνδυνοι θα μπορούσαν να αυξηθούν όταν ο πληθωρισμός είναι υψηλός, καθώς ο πληθωρισμός τείνει επίσης να γίνει πιο ασταθής. «Η τελευταία φορά που εμφανίστηκαν τέτοιες αποκλίσεις στην ευρωζώνη ήταν λίγο πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και την κρίση χρέους στην ευρωζώνη που ακολούθησε. Και σήμερα οι αποκλίσεις είναι πολύ χειρότερες», προειδοποιεί η BofA.
«Δεν είμαστε σίγουροι τι μπορεί να κάνει η ΕΚΤ για να αντιμετωπίσει τέτοιους κινδύνους. Το TPI δεν έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίζει αυτό το είδος κατακερματισμού. Θεωρητικά, οι χώρες με υψηλότερο πληθωρισμό από την υπόλοιπη ευρωζώνη θα πρέπει να αυστηροποιήσουν τη δημοσιονομική πολιτική (περισσότερο). Στην πράξη, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Οι δημοσιονομικοί κανόνες της ΕΕ δεν λαμβάνουν επίσης υπόψη τις διαφορές πληθωρισμού, καθώς επικεντρώνονται στη βιωσιμότητα του χρέους», συμπληρώνει η αμερικάνικη τράπεζα.
H BofA τονίζει πως σε ό,τι αφορά στις χώρες της περιφέρειας, με εξαίρεση την Ιταλία, οι άλλες τρεις – Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία – έχουν υψηλότερο πληθωρισμό από ό,τι η ευρωζώνη και υπάρχουν ενδείξεις ότι έχουν ήδη αρχίσει να χάνουν την ανταγωνιστικότητα των τιμών τους. Αν και είναι ακόμη νωρίς, εάν αυτή η διάβρωση της ανταγωνιστικότητας συνεχιστεί, λόγω του επίμονα υψηλότερου πληθωρισμού στην περιοχή από ό,τι στην υπόλοιπη ευρωζώνη, ορισμένες από τις χώρες της περιφέρειας θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σοβαρές προκλήσεις στο μέλλον. Και οι κίνδυνοι θα μπορούσαν να αυξηθούν εάν το ευρώ επανέλθει στο μακροπρόθεσμο μέσο όρο του στο μέλλον. Και πάλι, ο σχεδιασμός του TPI δεν είναι κατάλληλος για την αντιμετώπιση τέτοιων κινδύνων.
Καθώς οι ευρωπαϊκές αρχές θα ξεκινήσουν συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο μεταρρύθμισης των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ, η BofA θα έχει το βλέμμα της στραμμένο σε ενδεχόμενες αλλαγές που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους κατακερματισμού που προκύπτουν από τη διαφορετική δυναμική του πληθωρισμού. Ωστόσο, δεν είναι πολύ αισιόδοξη. Αυτό το πρόβλημα έχει αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό μέχρι στιγμής. Εστιάζοντας στα διαρθρωτικά ισοζύγια, οι τρέχοντες δημοσιονομικοί κανόνες αντιμετωπίζουν μέχρι ένα βαθμό τις διαφορές στον οικονομικό κύκλο, αλλά αυτό δεν θα ήταν αρκετό για την αντιμετώπιση της τρέχουσας απόκλισης πληθωρισμού.