Στο σταυροδρόμι της πράσινης μετάβασης, με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να κατακτούν όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στο ενεργειακό μίγμα, η Ελλάδα στρέφεται ξανά σε μια παλιά αλλά σταθερή αξία: το υδροηλεκτρικό δυναμικό. Με τα φράγματα να στέκουν ως γιγαντιαία ταμιευτήρια πράσινης ισχύος και τις αντλησιοταμιεύσεις να υπόσχονται ισορροπία στο σύστημα, το νερό μετατρέπεται σε πολύτιμο σύμμαχο στη μάχη για ενεργειακή ασφάλεια και ευστάθεια.

Η αξιοποίηση των υδατικών πόρων, όπως υπογραμμίζεται και στο νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), θεωρείται πλέον όχι μόνο περιβαλλοντικά αναγκαία, αλλά και στρατηγικά επιβεβλημένη. Η συμμετοχή των υδροηλεκτρικών έργων στο εγχώριο μίγμα ηλεκτροπαραγωγής είναι κρίσιμη, καθώς αποτελεί το αναντικατάστατο “αντίβαρο” για την εξισορρόπηση των στοχαστικών ΑΠΕ, όπως η ηλιακή και η αιολική ενέργεια, ειδικά σε περιόδους χαμηλής παραγωγής.