THEPOWERGAME
Τι κι αν ο Ερντογάν έστειλε πριν από ένα μήνα τον εξ’απορρήτων του, Ιμπραήμ Καλίν, σε ειδική αποστολή στη Μόσχα προκειμένου να άρει την «ταξιδιωτική οδηγία» κατά της Τουρκίας; Τι κι αν τα συμπολιτευόμενα ειδησεογραφικά site στη Γείτονα (δηλαδή σχεδόν όλα) «μετρούν αντίστροφα» για το πολυαναμενόμενο ρεύμα αφίξεων από τη μεγαλύτερη χώρα-πελάτη του τουρκικού τουρισμού;
Η απαγόρευση πτήσεων από τη Ρωσία στην Τουρκία συνεχίζεται με άγνωστη λήξη – και από ό,τι φαίνεται πέραν της 21ης Ιουνίου, μια «ημερομηνία παρηγοριάς» που είχαν επικοινωνήσει οι τουρκικές αρχές μετά το άκαρπο ταξίδι του Καλίν και του Τούρκου υπουργού Τουρισμού στη Μόσχα τον περασμένο μήνα.
Αξιωματούχοι του Τουρκικού Οργανισμού Τουρισμού, δηλώνουν τώρα στο πρακτορείο Novosti ότι δεν αναμένουν την αποκατάσταση της αεροπορικής σύνδεσης με τη Ρωσία στο εγγύς μέλλον και ότι αυτή μπορεί να λάβει γίνει αργότερα, από τα μέσα Ιουλίου μέχρι ακόμα και τον Σεπτέμβριο.
Αυτά, την ώρα που ακόμη ένα Ρωσικό κλιμάκιο επισκέπτεται την Αττάλεια για να αξιολογήσει τα υγειονομικά μέτρα προστασίας του κλάδου, σε μια χώρα ωστόσο που έχει πλέον λίγο καλύτερους επιδημιολογικούς δείκτες από τη δική τους.
Αναζητώντας «αιμοδότες» για το χαμένο μισό δισεκατομμύριο
Η ένωση των Τούρκων τουριστικών πρακτόρων εκτιμά πως, μέχρι στιγμής, τα διαφυγόντα έσοδα από τους Ρώσους επισκέπτες εκτιμώνται σε μισό δισεκατομμύριο δολάρια.
Η χώρα είναι ο μεγαλύτερος αιμοδότης της Τουρκίας σε τουριστικό συνάλλαγμα: Κατά το «προ-πανδημικό» 2019 σχεδόν 7 εκατομμύρια Ρώσοι επισκέφτηκαν την Τουρκία. Το 2020 οι Ρωσικές αφίξεις ήταν λίγο πάνω από 2 εκατομμύρια.
Με τεράστιες ανάγκες χρηματοδότησης του εξωτερικού ελλείμματος αλλά και με τα κρατικά συναλλαγματικά διαθέσιμα αρνητικά, η Τουρκία είχε ζωτική ανάγκη φέτος από ένα ισχυρό Ρωσικό τουριστικό ρεύμα, προκειμένου να πετύχει τον εκπεφρασμένο στόχο του 60% των εσόδων του 2019, στόχος που έχει καταστεί πλέον μη ρεαλιστικός.
Η απαγόρευση των πτήσεων προς Τουρκία είχε ανακοινωθεί στις 15 Απριλίου από τις ρωσικές αρχές, στη βάση της κακής επιδημιολογικής εικόνας που είχε τότε η Τουρκία.
Αλλά ο χρόνος της ανακοίνωσης – αμέσως μετά την συνάντηση του Ερντογάν με τον πρωθυπουργό της Ουκρανίας, που εικάζεται ευλόγως ότι ενόχλησε τον Πούτιν – έκανε πολλούς να μιλούν για πολιτική απόφαση του Κρεμλίνου προκειμένου να πιέσει την Άγκυρα.
«Όπως έστρωσες…»
Μεταξύ σφύρας και άκμονος, ο Ερντογάν ανακαλύπτει τις δυσκολίες του να παίζεις με όρους περιφερειακής υπερδύναμης και να μιλάς με- αλλά και να υπόσχεσαι σε πολλούς, πολλά και ταυτόχρονα. Μπορεί να σου μιλούν απευθείας οι υπερδυνάμεις, αλλά θα έρθει η στιγμή που θα σε πιέσουν ευθέως αν υποψιαστούν διπλό παιχνίδι η αν αισθανθούν πως βάζεις τα δικά τους συμφέροντα σε δεύτερη μοίρα.
Το γεωπολιτικό παιχνίδι είναι πολυπαραγοντικό και σύνθετο αλλά απλοποιώντας το μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι στην τρέχουσα συγκυρία οι ΗΠΑ απαιτούν από τον Ερντογάν να αποσύρει τους S-300 με μοχλό πίεσης την υπόθεση της Halkbank. Η Ρωσία τον πιέζει να τους κρατήσει, με τους τουρίστες της.
Ο Τούρκος Πρόεδρος βρίσκεται στη μέση. Τα περιθώρια ελιγμού του στη διεθνή γεωπολιτκή σκακιέρα, χωρίς να πλήξει ανεπανόρθωτα την οικονομία του και τα εισοδήματα εκατομμυρίων πολιτών της χώρας του, στενεύουν κι άλλο.