Η αγωνία πριν από το συλλαλητήριο, το ταξίδι Ανδρουλάκη στις ΗΠΑ, το παράδειγμα της Γερμανίας και οι επαφές του Σαμαρά με τον Τραμπ

Όταν κορυφώνεται η αγωνία της πλατείας

Βαρέθηκα τις ερωτήσεις που έλαβα με σχεδόν καταιγιστικό τρόπο για το τι εκτιμώ σε σχέση με το συλλαλητήριο της Παρασκευής. Μέχρι και ο φίλος μου ο Πάνος της «Βοσκοπούλας» με το ωραίο κοντοσούβλι από το εξωτικό Γαλάτσι, με ρώτησε σπεύδοντας να μου επισημάνει ότι φοβάται πως θα μείνει χωρίς προσωπικό αφού όλοι σκοπεύουν να πάνε στο Σύνταγμα. Κάπου εκεί σκέφτηκα ότι ευτυχώς που είναι τα μπουζούκια κλειστά, γιατί θα έβλεπα τον Ρέμο, τον Αργυρό και τη Βίσση, εκτός από το μικρόφωνο να έπιαναν και κάνα δίσκο για να σερβίρουν. Επειδή λοιπόν εξακολουθεί να γίνεται πολλή συζήτηση όπου κι αν κάτσει, όπου κι αν σταθεί κανείς, αποφάσισα να ρισκάρω μια εκτίμηση που σχετίζεται με τον αριθμό των διαδηλωτών. Στη Ελλάδα τους Μητσοτάκηδες τους μισεί σταθερά και διαχρονικά το 1/3. Ο παλιός Μητσοτάκης, μεταξύ σοβαρού κι αστείου έλεγε, ότι τον αγαπά το 1/3, τον μισεί το άλλο 1/3 και αυτό που προσπαθεί είναι να πείσει το 1/3 των ουδέτερων, ότι είναι καλός άνθρωπος. Του πήρε μιάμιση ζωή (αφού ξεπέρασε τα ενενήντα ο Ψηλός) να το καταφέρει και πιστέψτε πως δεν είμαι ακόμη βέβαιος ότι το πέτυχε. Και ενώ είναι εμπεδωμένη η αντίληψη ότι οι Μητσοτάκηδες δεν είναι και η πλέον δημοφιλής πολιτική οικογένεια, τα τελευταία έξι χρόνια ωστόσο, ο Σκέρτσος, ο Βλαστάρης και δυο τρεις ακόμη, προφανώς και είχαν πείσει τον αρχηγό Κυριάκο, ότι είχε δημοφιλία που ξεπερνούσε το 80%. Ήταν τόσο αξιαγάπητος που τα μωρά που έχουν γεννηθεί από το ’19 μέχρι και σήμερα, αν το πρωί δεν τον έβλεπαν, δύσκολα θα έπιναν το γάλα τους! Φυσικά κάτι τέτοιο ούτε ισχύει, ούτε ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Όμως ακόμη κι αν ισχύει την πρώτη τετραετία, που τα μωρά ήταν όλη τη μέρα κλεισμένα στο σπίτι, λόγω κορονοϊού, σίγουρα δεν ισχύει τη δεύτερη (και δη στο μισό της) που τα μωρά βγήκαν στο πάρκο, με αποτέλεσμα να μην βλέπουν τόσο συχνά τον θείο Κυριάκο.

Η εξαφάνιση των διαδηλωτών

Στο ερώτημα τώρα αν θα έχει κόσμο η συγκέντρωση της Παρασκευής, η απάντηση είναι μονολεκτική: Πολύ. Και είναι λογικό από τη στιγμή που το 70% του κόσμου, που μισεί διαχρονικά τους Μητσοτάκηδες, βρήκε την ευκαιρία για να βγει στην πλατεία και να τους στείλει μήνυμα. Τόσο απλά και άλλο τόσο πρακτικά. Όμως δυσκολεύομαι να κατανοήσω γιατί είναι κακό να γεμίζουν οι πλατείες με διαδηλωτές. Θυμάμαι από τις αρχές του ’90, που ήρθα στην Αθήνα, ότι κάθε λίγο και λιγάκι «έκλεινε» η πρωτεύουσα από διαμαρτυρόμενους. Εξαίρεση αποτέλεσε η εξαετία Μητσοτάκη, που δεν σας κρύβω ότι είχα αρχίσει να πιστεύω πως είχε προσβάλλει κάποιος ιός τους διαδηλωτές και δη εκείνους που αγανακτούν με ψύλλου πήδημα. Όσο υπάρχουν κυβερνήσεις, θα εξακολουθούν να υπάρχουν και διαδηλωτές, που θα βγαίνουν στις πλατείες, θα φωνάζουν συνθήματα κατά του πρωθυπουργού και στο τέλος θα τσακώνονται μεταξύ τους, με αποτέλεσμα, άλλοτε να διαλύονται ησύχως και άλλοτε κάτω από άγριες συνθήκες.

Πώς πέφτουν οι κυβερνήσεις 

Επειδή όμως βλέπω κάμποσους κυβερνητικούς (εκτός από τη θεία μου από τα Χανιά) να έχουν χάσει τον ύπνο τους, ενόψει της Παρασκευής, σπεύδω να τους καθησυχάσω (αν και ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, όπου λύκος βάλτε εμένα) ότι δεν πρόκειται να «πέσει» η κυβέρνηση, ούτε αυτή, ούτε την επόμενη βδομάδα. Και αυτό γιατί στις δημοκρατίες, υπάρχουν δύο τρόποι για να «φύγει» είτε νύχτα, είτε λίγο νωρίτερα μια κυβέρνηση. Ο ένας είναι να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους οι βουλευτές που την στηρίζουν, εν προκειμένω για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει να φύγουν έξι, για να μην σας πω οκτώ, που δεν προβλέπω να έχουμε μια τέτοια εξέλιξη. Και ο δεύτερος τρόπος για να πάει στο σπίτι του, ο Μητσοτάκης, είναι να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, είτε πρόωρες, είτε κανονικές. Επειδή λοιπόν ούτε το πρώτο πρόκειται να συμβεί, ούτε το δεύτερο, αποτελεί χάσιμο χρόνου η συζήτηση για το πόσοι θα πάνε στην πορεία για τα Τέμπη, αν θα γίνουν επεισόδια και όλα τα υπόλοιπα που κουβεντιάζουμε τις τελευταίες μέρες. Με την ευκαιρία να σας πω ότι ξεχνάμε και μια λεπτομέρεια. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση του αρχηγού Κυριάκου, έχει εκλεγεί πριν από 1,5 χρόνο με 40% και σήμερα, έχοντας συμπληρώσει έξι χρόνια ζωής, εξακολουθεί να ρίχνει 15 μονάδες του δεύτερου ΠΑΣΟΚ. Επίσης επειδή ξεχνιόμαστε, αν δεν κάνω λάθος στις εκλογές του ’23 δεύτερο κόμμα αναδείχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, που είχε πάρει περίπου 18% και σήμερα απογράφεται στο 6%. Τέλος για όση αξία έχει η σχετική επισήμανση να σας πω ότι το πρώτο κόμμα στη Γερμανία, κατάφερε να αποσπάσει ένα 28% χωρίς καν να έχει κυβερνήσει, δηλαδή εξασφάλισε το δημοσκοπικό ποσοστό που καταγράφει σήμερα η Ν.Δ., μετρώντας έξι χρόνια διακυβέρνησης και έχοντας περάσει όσα έχει περάσει.

! Σε κάθε περίπτωση και επειδή γίνεται διαρκώς συζήτηση για την Παρασκευή, ας ησυχάσουν οι «ανησυχητές», από συστάσεως του ελληνικού κράτους, υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος που «πέφτουν» οι κυβερνήσεις, που προφανώς και δεν συνδέεται με το γινάτι της Ζωής και το πόσοι αναρχικοί θα κατέβουν στο Σύνταγμα. Αν έπεφταν οι κυβερνήσεις από τις πορείες, τη δεκαετία του ‘90 με τα μαζικά συλλαλητήρια του Πολυτεχνείου και τα άλλα με τους Σταμουλοκολάδες, θα είχαμε δύο κυβερνήσεις τον χρόνο. Θα αγοράζαμε «χοντρική» τις πτώσεις τους.

Τα συχαρίκια Μητσοτάκη στον Μερτς

Και μιας και αναφέρθηκα στη Γερμανία να σας πω ότι η νίκη του Μερτς και τα κολακευτικά σχόλια του προέδρου Μητσοτάκη για την πρωτιά της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης έχουν μια βαθύτερη αξία από τις τυπικές ανταλλαγές συγχαρητηρίων. Δεν είναι απλά ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει καλλιεργήσει τη σχέση του με τον Μερτς εδώ και καιρό, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Είναι ότι ανοίγει μια νέα σελίδα αναθέρμανσης των σχέσεων Ελλάδας -Γερμανίας, εξ ου και η κοινοποίηση από το Μαξίμου φωτογραφιών των δύο ανδρών από τη συνάντησή τους τον περασμένο μήνα. Είναι κοινό μυστικό ότι επί Καγκελαρίας του Σολτς τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά στις σχέσεις μας. Τώρα το κλίμα αλλάζει και αυτό είναι σημαντικό γιατί ακόμα δεν γνωρίζουμε τι μας επιφυλάσσει ο Τραμπ για τη χώρα μας αλλά και τα ελληνοτουρκικά οπότε καλό είναι να έχουμε ένα αποκούμπι στο Βερολίνο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις…

Οι συνεργασίες στη Γερμανία και οι προειδοποιήσεις του Μάντζου

Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Φρίντριχ Μερτς αμέσως μετά την εκλογική νίκη των Χριστιανοδημοκρατών ήταν να απευθύνει κάλεσμα στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα για να δημιουργηθεί ο μεγάλος συνασπισμός. Οι Σοσιαλδημοκράτες απάντησαν καταρχήν θετικά στην πρόταση της… επάρατης γερμανικής Δεξιάς και είπαν ότι την τελική απόφαση θα λάβουν τα μέλη του κόμματος. Όπως είναι φανερό, η διάθεση για συνεργασία ενόψει των κρίσιμων διεθνών εξελίξεων αλλά και των προβλημάτων στη Γερμανία υπερισχύει των όποιων διαχωριστικών γραμμών. Τα λέμε αυτά για να φανεί πόσο λάθος κάνει ο πρόεδρος Νίκος όταν εξαρχής, δηλώνει κάθετα αρνητικός για συνεργασία με τη ΝΔ, εάν και όποτε προκύψει συγκυρία, μετά τις εκλογές. Κι επειδή οι συζητήσεις για τις συμμαχίες αναζωπυρώνονται υπογείως εξαιτίας της στάσης του αδελφού με το ΠΑΣΟΚ, Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, έσπευσε ο Δημήτρης Μάντζος ως εξπέρ των εξωτερικών θεμάτων να μας πει ότι «το εκλογικό αποτέλεσμα οφείλει να αναλυθεί από τις ελληνικές πολιτικές δυνάμεις και» προσέξτε εδώ «όχι ως προβολή πολιτικών επιδιώξεων και στοχεύσεων στο εσωτερικό». Που πάει να πει, άσε τους Γερμανούς συντρόφους να κάνουν τα δικά τους, εδώ είναι Βαλκάνια και μην μας περνάνε πονηρές σκέψεις για μεγάλους συνασπισμούς. Γιατί όταν η πραγματικότητα επιτάσσει ακόμα και συνεργασίες για το καλό του τόπου, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα…

!Μιας και ο λόγος για συμμαχίες, πήρε το μάτι μου ένα βιντεάκι της Λατινοπούλου -όχι αυτό για τη μη συμμετοχή της στη συγκέντρωση της Παρασκευής- αλλά το άλλο, που προσκαλεί τους φίλους και ακόλουθούς της στα social να βάλουν ένα… στοιχηματάκι με έπαθλο ένα καφέ ή οτιδήποτε άλλο πως η ίδια δεν πρόκειται να συνεργαστεί με την επάρατη ΝΔ του Μητσοτάκη. Δεν ξέρω τι τους έχει πιάσει όλους και δηλώνουν από τώρα ότι δεν θα συνεργαστούν με τον Μητσοτάκη βρέξει-χιονίσει, αλλά μήπως έτσι τον διευκολύνουν να κάνει το δικό του παιχνίδι όταν έρθει η ώρα των εκλογών;

Ένας φίλος από τα παλιά

Για κάποιους, η αλλαγή στο γερμανικό πολιτικό σκηνικό έχει και μια προσωπική διάσταση. Όπως αυτή που μου εξιστόρησε ο πρόεδρος της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας, Γιώργος Ζαββός, με τον οποίο συνέπεσε να βρεθώ την επομένη των γερμανικών εκλογών. Όπως μου αφηγήθηκε: Με τον Φρίντριχ Μερτς γνωριζόμαστε από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν και οι δύο, ως νεαροί ευρωβουλευτές, είχαμε ενεργό ρόλο στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Τότε, εγώ ήμουν ο εκπρόσωπος των Ευρωπαίων Χριστιανοδημοκρατών για τραπεζικά θέματα, έχοντας ήδη διαπραγματευτεί και συμβάλει στην υιοθέτηση της Δεύτερης Τραπεζικής Οδηγίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Από την πλευρά του, ο Φρίντριχ Μερτς είχε τον τομέα της φορολογίας, αξιοποιώντας το νομικό του υπόβαθρο και τη βαθιά γνώση του στη φορολογική πολιτική. Η σχέση μας παρέμεινε δυνατή και διαχρονική. Στις 9 Ιουλίου 2019, την πρώτη μέρα που ανέλαβα καθήκοντα στο υπουργείο Οικονομικών ως υφυπουργός αρμόδιος για τις τράπεζες, μετά την ορκωμοσία μου και πριν καν μπω στο γραφείο μου, επικοινώνησα αμέσως με τις Βρυξέλλες και έπειτα με το Βερολίνο με την αγωνία μου να προετοιμάσω το έδαφος για την επίλυση του θέματος των κόκκινων δανείων και να ενεργοποιήσω τις σχέσεις μου. Μίλησα με τον Μερτς, και του είπα «Φρίντριχ εδώ και μια ώρα είμαι υφυπουργός για τις τράπεζες». Αφού με συνεχάρη, με ρώτησε πότε θα σχηματίσουμε κυβέρνηση. Όταν του απάντησα ότι έχουμε ήδη αναλάβει καθήκοντα και η κυβέρνηση είναι ήδη στα γραφεία της, έμεινε έκπληκτος, αφού στη Γερμανία είναι πολιτική παράδοση η διαδικασία σχηματισμού κυβέρνησης να διαρκεί αρκετούς μήνες. Οι συζητήσεις μας, ιδιαίτερα στο Βερολίνο, επικεντρώνονταν στα ζητήματα της ευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής ενοποίησης, αλλά και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, όπου η γερμανική θέση είχε πάντα ιδιαίτερη σημασία. Από τότε, οι επαφές μας παρέμειναν σταθερές, όπως συμβαίνει με τους καλούς παλιούς πολιτικούς φίλους που γνωρίζουν τη σημασία της διαρκούς επικοινωνίας και της συνεργασίας. Αυτά μου είπε ο Γιώργος Ζαββός, δείχνοντάς μου και μια φωτογραφία από το 2019. «Δεν περνιέμαι και για ψηλός, αλλά έχετε υπόψη σας ότι ο Μερτς είναι 1,98», πρόσθεσε με χιούμορ.

Όταν ο Τραμπ διαψεύδει την «Δημοκρατία» του Φιλιππάκη

Ως φανατικός αναγνώστης των εφημερίδων «Δημοκρατία» και «Εστία» και γνωρίζοντας τον αγώνα που έδωσαν τα δύο έντυπα υπέρ του Τραμπ, δεν σας κρύβω ότι «πάγωσα» διαβάζοντας την φοβερή αποκάλυψη (που αποδείχθηκε φοβερή μούφα) ότι η νέα αμερικανική διοίκηση σκέφτεται σοβαρά να αποχωρήσει από την βάση της Αλεξανδρούπολης. Μάλιστα, η διεύθυνση της «Δημοκρατίας» επέλεξε να το κάνει και πρώτο θέμα, θέλοντας να αναδείξει την εγκυρότητα (υποθέτω) του επίμαχου ρεπορτάζ. Δεν σας κρύβω ότι υποθέτοντας πως υπάρχει απευθείας επαφή του συγκεκριμένου συγκροτήματος με τον Τραμπ, δεν έκανα δεύτερη σκέψη, λαμβάνοντας ως δεδομένη την αποκάλυψη. Όπως αποδείχθηκε, μια φορά οι της «Δημοκρατίας» δεν επικοινώνησαν απευθείας με τον Αμερικανό πρόεδρο, με αποτέλεσμα να την πατήσουν πανηγυρικά. «Δεν είναι σωστή ιστορία». Με αυτή την τοποθέτηση ο Αμερικανός πρόεδρος και ο υπουργός Άμυνας Πίτερ Χέγκσεθ διέψευσαν το δημοσίευμα της «Δημοκρατίας», το οποίο ισχυρίζονταν ότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση ετοιμάζεται να κλείσει τη βάση στην Αλεξανδρούπολη που εξυπηρετεί τα αμερικανικά στρατεύματα. Ο Τραμπ ρωτήθηκε για το συγκεκριμένο θέμα από δημοσιογράφο κατά τη διάρκεια των κοινών δηλώσεων με τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν στο Οβάλ Γραφείο. Ωστόσο εμφανίστηκε να μην γνωρίζει το θέμα και γύρισε το κεφάλι του προς τον υπουργό Άμυνας που απάντησε ότι η συγκεκριμένη ιστορία δεν ευσταθεί. «Δεν είναι μια σωστή ιστορία», συμπλήρωσε και ο Αμερικανός πρόεδρος αδειάζοντας τη φανατικότερη του Τραμπ, εν Ελλάδι εφημερίδα. Το επόμενο είναι να δούμε τον Ιβάν Σαββίδη να βγαίνει και να διαψεύδει το SDNA. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρεθεί κάποιος να πει στον πλανητάρχη, τον σπουδαίο ρόλο που έχει διαδραματίσει στην ευρύτερη περιοχή υπέρ του, η «Δημοκρατία», αλλά και οι λοιπές δυνάμεις του Ομίλου. Όχι τίποτα άλλο, η αχαριστία είναι κακό πράγμα και πληρώνονται με τόκο σε βάθος χρόνου.

🚨Trump was initially unaware of the Greek media report about the closure of the U.S. military base in Alexandroupoli. After being informed by Defense Secretary Pete Hegseth, he responded, “It’s not a correct story.” pic.twitter.com/FBey9HsOEw

— Rabia İclal Turan (@iclalturan) February 24, 2025

Τα τηλεφωνήματα Τραμπ σε Σαμαρά 

Προχθές βρέθηκα στην συναυλία της Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο «Παλλάς» που διοργάνωσε το ραδιόφωνο των Παραπολιτικών με αφορμή την συμπλήρωση δέκα χρόνων από την ημέρα που ξεκίνησε να εκπέμπει στα ερτζιανά. Είδα πολύ κόσμο ανάμεσα σε αυτούς και κάτι παλιούς φίλους, που επιμένουν να πιστεύουν στην πολιτική νεκρανάσταση του προέδρου Αντώνη Σαμαρά. Ένας απ’ αυτούς άρχισε εκεί που κυριαρχούσαν στα αυτάκια μου, οι υπέροχες μελωδίες τις Πρωτοψάλτη, να μου λέει κάτι ωραία, που σχετίζονταν με τον ανεξάρτητο βουλευτή και τις σχέσεις που διατηρεί με την αμερικανική κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα με τον πρόεδρο Τραμπ. Αν κατάλαβα καλά, το πρωί που ξυπνάει ο πλανητάρχης και αφού ανοίξει τα μάτια του, η πρώτη δουλειά που κάνει είναι να τηλεφωνήσει στον αρχηγό Αντώνη, ανταλλάζοντας μαζί του τις πρώτες σκέψεις της μέρας και ακολούθως ξεκινά το (ημερήσιο) πρόγραμμά του. Μάλιστα όταν δεν βρίσκει τον πρόεδρο Σαμαρά, τα λέει (ο Τραμπ πάντα) με τον Χρύσανθο, δεδομένου ότι δεν θέλει να βάζει σε κόπο πρωί, πρωί τη Γεωργία. Αν κατάλαβα καλά από τα όσα μου εξιστόρησε ο συνομιλητής μου, ο Τραμπ, σκέφτεται σοβαρά να δώσει το franchise των Ρεπουμπλικάνων στην Ελλάδα στον ανεξάρτητο βουλευτή Μεσσηνίας. Φυσικά δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ο Σαμαράς έχει τα κουράγια να ηγηθεί κόμματος. Απεναντίας έχω την βεβαιότητα ότι προτιμά το διαρκές ξεμπάζωμα του Μητσοτάκη, συνεχίζοντας το αντάρτικο πόλης. Επειδή όμως δεν αρέσουν τα όχι στον Τραμπ, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι δεν θα καταφέρει να πείσει τον πρώην πρωθυπουργό να τον εκπροσωπήσει πρωτίστως στην Ελλάδα και ακολούθως στην Ευρώπη, χωρίς να αποκλείω το ενδεχόμενο από τα όσα μου είπε ο συνομιλητής μου, να τον ορίσει και διάδοχο του, στον Λευκό Οίκο. Άλλωστε έχει χρόνια μπροστά του, αν λάβουμε υπόψη ότι είναι κατά πολύ νεότερος (ο Σαμαράς) του Τραμπ.

Η επίσκεψη Ανδρουλάκη στις ΗΠΑ

Ο πρόεδρος Ανδρουλάκης με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή είχε ταξιδέψει σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, ιδίως όπου υπήρχε ελληνισμός. Ενδεχομένως να είναι από τους πιο κοσμογυρισμένους μετά τον ΓΑΠ, αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ. Φέτος, ωστόσο, ο αρχηγός Νίκος έχει δεχθεί όπως μαθαίνω μια πολύ τιμητική πρόσκληση. Αναφέρομαι σε αυτή (την πρόσκληση πάντα) της ελληνικής ομογένειας των ΗΠΑ προκειμένου να δώσει το παρών στην παρέλαση για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου στην Νέα Υόρκη. Όπως αναμένονταν ο πρόεδρος Ανδρουλάκης αποδέχτηκε την πρόσκληση, όπου όπως με πληροφορεί η καλή Πασοκική πηγή, σκοπεύει συνδυάσει το ταξίδι του στις ΗΠΑ με υψηλές επαφές και συναντήσεις. Σε κάθε περίπτωση και μόνο το γεγονός της παρουσίας του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στη Νέα Υόρκη, σε αυτή τη χρονική συγκυρία, είναι προς αξιολόγηση.

Ο Πολάκης καταθέτει (ξεχωριστή) πρόταση για προανακριτική 

Πληροφορούμαι ότι ο «σύντροφος» Πολάκης, που κακά τα ψέματα λειτουργεί ως «συμπρόεδρος» στον ΣΥΡΙΖΑ, στη σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος στην Κουμουνδούρου θα ζητήσει από τον πρόεδρο Φάμελλο να μην «παίζουμε τις κουμπάρες» με τον Ανδρουλάκη στην Βουλή, αλλά να «βγούμε μπροστά» με την κατάθεση ξεχωριστής πρότασης για προανακριτική επιτροπή σε ό,τι αφορά στον Τριαντόπουλο, η οποία θα βασίζεται σε αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα και όχι στα πλημμελήματα που περιγράφονται μέσα από την αντίστοιχη πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Ο Πολάκης, καπελώνοντας ουσιαστικά τον Φάμελλο, του δείχνει έναν άλλο επιθετικό δρόμο και εμμέσως πλην σαφώς του ζητά να μην «κλώθει» το θέμα, περιμένοντας να έρθει σε συνεννόηση με το ΠΑΣΟΚ, για το οποίο πιστεύει ότι ασκεί συναινετική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Μαθαίνω δε ότι ο Πολάκης επιβεβαίωσε ότι θα εισηγηθεί μια τέτοια πρόταση σε επικοινωνία που είχε με τον «σύντροφο» Γιώργο Κατσίγιαννη στην εφημερίδα «Απογευματινή», ο οποίος τον ρώτησε εάν ισχύουν τα όσα ανέφερε την περασμένη Κυριακή στο Documento του Βαξεβάνη. Τι έλεγε εκεί ο Πολάκης; Σας μεταφέρω αυτούσια τη σχετική του παρέμβαση: «Στην Πολιτική Γραμματεία που θα συγκληθεί την ερχόμενη εβδομάδα θα θέσω πολύ καθαρά ότι: Πρώτον, ο εισηγητής μας στην Εξεταστική για το έγκλημα των Τεμπών, Βασίλης Κόκκαλης, έχει συντάξει ένα πλήρως τεκμηριωμένο κατηγορητήριο για τον υφυπουργό της ΝΔ. Εντοπίζει αποχρώσες ενδείξεις τέλεσης κακουργηματικής απιστίας, ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος και υπόθαλψη – παρεμπόδιση της δικαιοσύνης. Το κατηγορητήριο αυτό ευθυγραμμίζεται με τα αιτήματα των συγγενών και είναι σε πλήρη αναντιστοιχία με αυτό που συνέταξε το ΠΑΣΟΚ και έσπευσε να ανάψει το «πράσινο» φως η ΝΔ…

• Ερώτηση: Άρα, λέτε ότι πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει δική του πρόταση.
• Π.Π.: Βεβαίως.
• Ερώτηση: Όμως, για να καταθέσετε αίτημα χρειάζονται 30 υπογραφές κι εσείς έχετε 27.
• Π.Π.: Υπάρχουν προοδευτικά κόμματα, τα οποία θα μπορούσαν να στηρίξουν την πρόταση αυτή. Αυτό είναι διαδικαστικό.

«Πατώνει» το δελτίο του ΣΚΑΪ με την Κοσιώνη

Πιο πάτο από τον πάτο που έχει πιάσει το δελτίο του ΣΚΑΪ με παρουσιάστρια την Σία Κοσιώνη, νομίζω ότι θα δυσκολευτούν να βρουν ακόμη και οι δύτες, που ειδικεύονται στους πάτους και στους βυθούς. Το πάλαι ποτέ σημείο αναφοράς στη βραδινή ενημέρωση του τηλεοπτικού κοινού, έχει εξελιχθεί σε ένα καφενείο, που μαζεύονται κυρίως γεροντάκια, για να ακούσουν τα νέα της βραδιάς. Εδώ και καιρό το δελτίο του ΣΚΑΪ, ανταγωνίζεται εκείνο του Open, με τα μονοψήφια ποσοστά τηλεθέασης να έχουν «μονιμοποιηθεί» στο Φάληρο. Και φυσικά το άλλοθι των δημοσιογράφων είναι ότι παίρνουν χαμηλό lead in, λες και όταν κυριαρχούσαν οι ειδήσεις του καναλιού του Αλαφούζου, προηγούνταν εκπομπές που σάρωναν σε τηλεθέαση. Προφανώς η αιτία για την κατρακύλα είναι από τη μία ότι ο ΣΚΑΪ μοιάζει με ντουντούκα του Μαξίμου και συνάμα ότι η Κοσιώνη είναι ένα μπαγιάτικο προϊόν που έχει κουράσει για τα καλά.

Τα μερίσματα της Πειραιώς 

Προοίμιο θετικών εκθέσεων των διεθνών οίκων για την Τράπεζα Πειραιώς είναι το ρεκόρ κερδοφορίας και επιδόσεων το 2024, όπως και το νέο business plan για το 2025 – 2028 που παρουσίασε χθες η διοίκηση της Τράπεζας και υπόσχεται να βάλει στις τσέπες των μετόχων μερίσματα 2 δισ. ευρώ. Το νέο business plan της Πειραιώς στοχεύει σε ετήσια καθαρά κέρδη περίπου 1,3 δισ. ευρώ το 2028, από 1,1 δισ. το 2024, με ενδιάμεσους στόχους κέρδη περίπου 1,1 δισ. ευρώ το 2025 και πάνω από 1,1 δισ. ετησίως τις χρονιές 2026 και 2027. Ο στόχος για τα κέρδη ανά μετοχή, από 0,81 ευρώ το 2024, τίθεται σε περίπου 0,8 ευρώ το 2025 και 2026, σε 0,9 ευρώ το 2027 και 1,1 ευρώ το 2028. Η Τράπεζα θα διανέμει περίπου το 50% των καθαρών κερδών της ετησίως, αρχής γενομένης από φέτος. Η μερισματική απόδοση, από 6% για το μέρισμα κερδών 2024, αναμένεται σε περίπου 9% το 2025 και 2026, άνω του 9% το 2027 και περίπου 11% το 2028. Η μερισματική πολιτική της Πειραιώς, όπως είπε στους αναλυτές η διοίκησή της, δεν θα επηρεαστεί από την απόκτηση του 70% της Εθνικής Ασφαλιστικής που διαπραγματεύεται η Πειραιώς με το CVC. Μιλώντας για τους μετόχους της Πειραιώς, ύστερα από χρόνια αναμονής για να δει κέρδη, ο μεγαλομέτοχος Τζον Πόλσον είδε το φως το αληθινό και πούλησε το 2,8% της συμμετοχής του για αποκόμιση κερδών. Πλέον, παραμένει στην Πειραιώς με ποσοστό 15%. Ενδιαφέρον έχει να δούμε ποιος αγόρασε το 2,8% του Πόλσον.

Οι επαφές της Κλαούντια Μπουχ

Η Τράπεζα Πειραιώς άνοιξε χθες με τον καλύτερο τρόπο την αυλαία των ανακοινώσεων αποτελεσμάτων 2024 των τραπεζών, «υποδεχόμενη» στην Αθήνα την επικεφαλής του SSM, Κλαούντια Μπουχ και τον επικεφαλής του SRB, Ντομινίκ Λαμπουρέ. Σήμερα στις 12 το μεσημέρι, οι δύο Ευρωπαίοι επόπτες θα συναντηθούν στην Τράπεζα της Ελλάδος με τους CEO των τεσσάρων συστημικών τραπεζών και της Attica Bank, τον Πρόεδρο της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, Γκίκα Χαρδούβελη και την Acting Γενική Διευθύντρια, Χαρούλα Απαλαγάκη. Μπουχ και Λαμπουρέ είχαν χθες τις πρώτες επαφές με την Διοίκηση της ΤτΕ και είδαν για μία ώρα τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κωστή Χατζηδάκη, συζητώντας τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και των τραπεζών. Το κλείσιμο της βραδιάς έγινε με δείπνο που παρέθεσε ο διοικητής της ΤτΕ, Γιάννης Στουρνάρας στους δύο επόπτες και στους δύο συμβούλους τους που τους συνοδεύουν στην Αθήνα. Παρούσα στο δείπνο ήταν και η υποδιοικήτρια της ΤτΕ, Χριστίνα Παπακωνσταντίνου, που όπως πληροφορήθηκα, είχε και την πρωτοβουλία της διοργάνωσης.

Διαβάστε επίσης

Τραμπ: Πολύ κοντά η συμφωνία με Ζελένσκι για τις σπάνιες γαίες

SOS από τους επιχειρηματίες στη Γερμανία: Τώρα κυβέρνηση ή ποτέ, κύριε Μερτς!

Clean Industrial Deal: Οι προσδοκίες της αγοράς ενόψει του σχεδίου της Κομισιόν

Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!