Οι απώλειες της κυβέρνησης και η Βαβέλ στην αντιπολίτευση

Καθώς η Ελλάδα έβγαινε από το τούνελ των μνημονίων, οι πολιτικοί συσχετισμοί άλλαζαν. Τελικά, το 2019 κέρδισε η ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνεται αντιπολίτευση με το όχι ευκαταφρόνητο 32%. Πολλοί τότε μίλησαν για «νέο δικομματισμό» και τα συναφή. Οι εκλογικές αναμετρήσεις το 2023 έδωσαν τέλος σε αυτό το σκηνικό, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε και, στη συνέχεια, διασπάστηκε, βυθιζόμενος σε αξεπέραστη μέχρι σήμερα κρίση.

Τι έχουμε σήμερα; Μια κυβέρνηση που παραμένει μεν πρώτη δύναμη, αλλά πλέον καταγράφει μεγάλη φθορά. Σε ό,τι αφορά στα Τέμπη, η πολιτική της κυριαρχία τής έδωσε την εντύπωση πως οι συνέπειες και οι ευθύνες «παραγράφτηκαν» πολιτικά με τις εκλογές του 2023-και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στους κάκιστους χειρισμούς της για μια τόσο σοβαρή υπόθεση. Η υποτίμηση της τραγωδίας- που εξακολουθεί να συγκινεί την κοινή γνώμη αλλά και να φέρνει την κυβέρνηση αντιμνέτωπη με τη σφοδρή κριτική της αντιπολίτευσης- δημιουργεί ένα βαρύ πολιτικό κλίμα. Η κυβέρνηση, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, έχασε μια αυξητική τάση που καταγράφτηκε μετά την ψήφιση του προϋπολογισμού και δεν δίνει πλέον την αίσθηση ότι είναι πολιτικά κυρίαρχη. Παράλληλα, σχεδόν οι 8 στους 10 πολίτες υιοθετούν την άποψη περί συγκάλυψης. Η κυβέρνηση έχει να πορευτεί έναν Γολγοθά γιατί, εκτός των άλλων, η υπόθεση των Τεμπών όχι μόνο δεν «σβήνει» αλλά θα διατηρηθεί για πολύ καιρό στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.

Από την άλλη όμως, το ερώτημα είναι πώς, παρά τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η ΝΔ, παραμένει δημοσκοπικά πρώτη δύναμη μετά από έξι χρόνια διακυβέρνησης της χώρας. Σε σημαντικό βαθμό αυτό οφείλεται στο «παρδαλό» φάσμα που εμφανίζει η αντιπολίτευση. Στις δημοσκοπήσεις εμφανίζονται εφτά κόμματα να διαγκωνίζονται με ποσοστά από 5 έως 13-`14%. Η ΝΔ αν και σοβαρά λαβωμένη διατηρεί μια συνοχή. Αντίθετα, κανένα από τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης-κυρίως το ΠΑΣΟΚ γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σε καθεστώς κρίσης- δεν εμφανίζεται ως το αντίπαλο δέος στην κυβέρνηση.

Στην αντιπολίτευση τα κόμματα θυμίζουν συγκοινωνούντα δοχεία στην άντληση επιχειρημάτων για τον αντιπολιτευτικό τους λόγο. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι άλλα διατείνονται ότι πρεσβεύουν κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το Κίνημα Δημοκρατία, η Πλεύση Ελευθερίας και άλλα, στην αντίπερα όχθη, όπως η Φωνή Λογικής, η Ελληνική Λύση ή η Νίκη. Μάλιστα. Αυτό πώς θα το ξεχωρίσει ο απλός πολίτης όταν βλέπει το διάγραμμα με τα δημοσκοπικά ποσοστά; Όταν η «συγκάλυψη» και το «μπάζωμα» συνιστούν πλέον κοινό παρονομαστή από όλες τις πλευρές που ασκούν δριμεία κριτική στην κυβέρνηση; Όταν όλοι διαγκωνίζονται για να εργαλειοποιήσουν το θυμό που αισθάνονται οι πολίτες για τα όσα εξελίσσονται για τα Τέμπη;

Πράγματι, η κυβέρνηση βρίσκεται τη δυσκολότερη θέση από τότε που ανέλαβε τα ηνία στη διακυβέρνηση της χώρας. Στην αντίπερα όχθη όμως τι γίνεται; Μέχρι στιγμής το ΠΑΣΟΚ, που η πολιτική συγκυρία του έδωσε το προνόμιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πέφτει δημοσκοπικά. Ο στόχος για 20% που διατυπώθηκε με το πέρας της εσωκομματικής διαδικασίας και την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη δεν πραγματώνεται. Δεν δικαιώνονται οι προσδοκίες για έναν εναλλακτικό πόλο απέναντι στη ΝΔ. Ένας από τους λόγους είναι ότι το ΠΑΣΟΚ πατάει σε δύο βάρκες.

Από τη μια επιχειρεί να δείξει ένα θεσμικό πρόσωπο-δύσκολο εγχείρημα αυτήν την περίοδο-, από την άλλη όμως διαγκωνίζεται με τα άλλα αντιπολιτευτικά σχήματα με την ίδια περίπου γλώσσα για την τραγωδία στα Τέμπη. Ήδη κριτικές φωνές ακούγονται και εντός του ΠΑΣΟΚ. Ο Παύλος Γερουλάνος στην Κεντρική Επιτροπή της περασμένης Κυριακής επιχείρησε να διευρύνει την πολιτική ατζέντα του ΠΑΣΟΚ, σε μια απόπειρα απεμπλοκής από μονοθεματικές πολιτικές. «Όποιος πάρει τα ηνία της χώρας, θα αντιμετωπίσει τρεις σκληρές πραγματικότητες: Στα Εθνικά θέματα. Στην κοινωνική συνοχή και στη σχέση του Έλληνα πολίτη με την πολιτική και τους θεσμούς» είπε στην ομιλία το στην ΚΕ. Η Άννα Διαμαντοπούλου επισήμανε πως «όσο δεν πείθεται ο πολίτης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για τη χώρα, η Νέα Δημοκρατία θα χρησιμοποιεί τον φόβο της πολιτικής αστάθειας και ακυβερνησίας για να παρουσιάζεται ως μόνη λύση».

Ο Χάρης Δούκας κινήθηκε σε διαφορετική συχνότητα και αιφνιδίασε τους συντρόφους του, λέγοντας πως «προφανώς το βασικό μας αίτημα θα πρέπει να είναι –μέσα από την πρόταση δυσπιστίας- εκλογές εδώ και τώρα. Για να σταματήσει ο ζόφος. Για να υπάρξει πολιτική αλλαγή και νέμεσης». Οι τοποθετήσεις αυτές ήταν φανερό ότι είχαν διακριτές αποχρώσεις για το πώς το ΠΑΣΟΚ θα πορευτεί μέσα σε ένα ιδιαίτερα φορτισμένο πολιτικό περιβάλλον. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης έστειλε, με τη σειρά του ένα σαφές μήνυμα κατά των… αποκλίσεων: «Έχετε όμως και εσείς χρέος να βάλετε όλες σας τις δυνάμεις. Με ενότητα. Δεν θα επιτρέψω κανένα πισωγύρισμα».

Το συμπέρασμα είναι πως όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης χτυπούν την κυβέρνηση με το σφυρί της «συγκάλυψης». Η εικόνα όμως μιας ιδιότυπης άμιλλας σε οξείς αντιπολιτευτικούς τόνους επιφέρουν δημοσκοπικά κέρδη στις ακραίες εκφάνσεις του πολιτικού φάσματος. Αντίθετα, η φθορά αγγίζει το σύνολο των συστημικών κομμάτων…

Διαβάστε επίσης

Καλλυντικά: Το φαινόμενο K beauty & η διείσδυση των κορεατικών προϊόντων στην Ελλάδα

Στις Στρατηγικές Επενδύσεις εντάσσονται τρία σχέδια 1 δισ

Δήμος Αθηναίων: Πώς θα λειτουργεί η κάρτα ενεργειακής φτώχειας