THEPOWERGAME
Ήταν να μην γίνει η αρχή. Η «επιθετική» προσέγγιση της Unicredit για την απόκτηση ελέγχου στη Commerzbank δημιούργησε έναν ιταλικογερμανικό πόλεμο χρηματοοικονομικών συμφερόντων, που ξεπέρασε τα μεταξύ τους σύνορα και επηρέασε όλο το σκηνικό σε αρκετές χώρες της ευρωζώνης.
Η αγορά κυρίως «πάγωσε» από την αντίδραση της Commerzbank που αρνείται σθεναρά την πρόταση των Ιταλών και για πρώτη φορά συμπεριέλαβε στο επικοινωνιακό της λεξιλόγιο λέξεις με έντονο συναίσθημα, χαρακτηρίζοντας λίαν προσφάτως «εχθρική» την προσφορά εξαγοράς, αν και επισήμως η ηγεσία του γερμανικού ομίλου διευκρινίζει ότι δεν έχει ακόμη λάβει κάποια πρόταση.
Και ο λόγος που πάγωσε η αγορά, δεν είναι ότι θα περίμενε μια διαφορετική ανταπόκριση από τη γερμανική τράπεζα που πολιορκεί ο ισχυρός Αντρέα Ορσέλ της Unicredit, από τη στιγμή που ενημέρωσε ότι μέσω παραγώγων ελέγχει το 28% της Commerzbank. Ο λόγος είναι ότι όλες οι τράπεζες της ευρωζώνης, της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης, συνειδητοποίησαν ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθούν στη θέση της πολιορκούμενης τράπεζας…
Και εκεί, υπήρξε μια αιφνιδιαστική αφύπνιση! Ειδικά όταν στη σημερινή συγκυρία ενθαρρύνονται για μια σειρά από λόγους οι διασυνοριακές συγχωνεύσεις -οι οποίες η αλήθεια είναι ότι θα απελευθερωθούν και θα ενταθούν όσο προχωράει η επιζητούμενη και ακόμη απούσα Τραπεζική Ένωση- το ερώτημα είναι «ποιος θα προλάβει να βρεθεί σε θέση ισχύος και είτε να εξαγοράσει τον άλλον, είτε να προλάβει να μην βρεθεί εξαπίνης και να έχει έστω ένα ισχυρό διαπραγματευτικό πλεονέκτημα», όπως σχολιάζουν τραπεζικοί παράγοντες που παρατηρούν τις εξελίξεις στο Ευρωσύστημα.
Έτσι, επανέρχεται το δόγμα της «ισχύος εν τη ενώσει» με τον μεγαλύτερο να βρίσκεται σε θέση ισχύος σε τραπεζικές αγορές όπως και η ελληνική, παρά το γεγονός ότι οι τέσσερις μεγαλύτεροι τραπεζικοί όμιλοι της χώρας έχουν βαθμό συγκέντρωσης στο 94% περίπου. «Δεν φοβάστε το μεγαλύτερο βαθμό συγκέντρωσης;» ρωτάνε την Τράπεζα της Ελλάδος συχνά με αφορμή συστάσεις του κεντρικού τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα, για διασυνοριακές συγχωνεύσεις αλλά και για μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Κι όμως, αν ο ανταγωνισμός δεν διαρραγεί και αντιθέτως ενταθεί, η συσπείρωση δυνάμεων μπορεί να αποτελέσει οχυρό για αποτροπή μη φιλικών προσεγγίσεων.
Κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού της, η Τράπεζα Πειραιώς φαίνεται να της πέρασε η σκέψη της περαιτέρω μεγέθυνσης της, ενόψει των εξελίξεων και της κινητικότητας που υπάρχει σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Όχι απαραίτητα μεταξύ τραπεζών, αλλά και με αιχμή του δόρατος μια ασφαλιστική εταιρία ή μια αντίστοιχη εταιρία asset management, όπως συνέβη πάλι στη Γαλλία και την Ιταλία. Η συνταγή της επιβίωσης και της κατάταξης στις πρώτες σειρές περνάει σήμερα μέσα από το μέγεθος, αλλά και το προβάδισμα σε αγορές προσοδοφόρες.
Το asset management, αλλά και ο χώρος των ασφαλειών -αμφότεροι διαχειρίζονται κεφάλαια- είναι η απάντηση και η άμυνα των τραπεζικών ομίλων, απέναντι σε απρόοπτες , όχι απαραίτητα θελκτικές, προτάσεις. Πάντα στη λογική της παραγωγής και αξιοποίησης κεφαλαίου με γνώμονα την διατήρηση και επαύξηση της αξίας του μετόχου.
Οι ελληνικοί τραπεζικοί όμιλοι δεν παρατηρούν απλώς τη «γιγαντομαχία» που παίζεται αυτή τη στιγμή στην κεντρική Ευρώπη και που τείνει να αλλάξει τις ισορροπίες στο status quo ευρωπαϊκών τραπεζών, αλλά είναι ενήμεροι των σημερινών προκλήσεων όπως αυτές απορρέουν από τη σταθερή καθοδική πορεία επιτοκίων, ωθώντας τις τράπεζες σε αναζήτηση νέων πηγών σταθερών εσόδων.
Στο πλαίσιο αυτό επανέρχεται ακόμη πιο δυναμικά στο τραπέζι το bancassurnance, που απευθύνεται σε retail πελάτες και το asset management, που μπορεί να εκταθεί σε μια ευρεία κλίμακα αξίας χαρτοφυλακίου. Δεν έχει απαραίτητη σημασία αν η συνένωση δυνάμεων θα είναι έξωθεν ή όχι. Σημασία έχει οι ελληνικές τράπεζες να θωρακιστούν απέναντι σε πιθανές εξαγορές που δεν θα ήθελαν να αποτελέσουν στόχο και γιατί όχι, να κάνουν εκείνες αντίστοιχες κινήσεις εξαγορών.
Σε κάθε περίπτωση, το μέγεθος αυτή τη φορά μπορεί να είναι και αυτοσκοπός. Μαζί με την εξωστρέφεια, την καινοτομία, τον ανταγωνισμό, τη διαφοροποίηση. Στο μεταξύ, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν αφήνει ασυγκίνητες τις «ξένες δυνάμεις» που επενδύουν στις ελληνικές τράπεζες ποσοστά που λαμβάνουν διαστάσεις στρατηγικού εταίρου.
Ας μην ξεχνάμε ότι σχετικά πρόσφατα ο γνωστός πλέον και στην Αθήνα, Αντρέα Ορσέλ, έχει επιλέξει την ελληνική τράπεζα της «καρδιάς του», επενδύοντας στην Alpha Bank ένα ποσοστό, που οριακά απέχει μια ανάσα από το 10%, πλην όμως, δεν το έχει αγγίξει ακόμη… Τα σχέδια της Unicredit και της Alpha απολύτως συμπίπτουν στο bancassurance και το asset management, που προαναφέρθηκαν ως οι απόλυτοι hot προορισμοί εξεύρεσης εσόδων, ειδικά σε περιόδους όπου τα επιτόκια κατεβαίνουν την κατηφόρα (άρα και τα έσοδα από τόκους).
Την Alpha βέβαια θέλει να καταστήσει στρατηγικό σύμμαχο η ολλανδική Reggeborgh που ως γνωστόν έχει ήδη ζητήσει το fit and proper από την Τράπεζα της Ελλάδος (θέμα χρόνου να το λάβει) μιας που η συμμετοχή της έχει ανέβει πάνω από το 9,9%…
Για την Eurobank η κατάσταση είναι πιο ξεκάθαρη με την απόλυτη ταύτιση και στήριξη του βασικού της μετόχου, Πρεμ Γουάτσα, ο οποίος θα δει και το brand του Ομίλου σύντομα στη γενέτειρά του, αφού είναι προ των πυλών η ίδρυση γραφείου αντιπροσωπείας στην Ινδία. Ο Όμιλος στοχεύει να πολλαπλασιάσει στο 50% τη συμβολή του διεθνούς δικτύου στα ενοποιημένα αποτελέσματα, έχοντας λάβει σημαντικές θέσεις στην Κύπρο, όπου είναι σε εξέλιξη η δημόσια πρόταση για το υπόλοιπο της Ελληνικής Τράπεζας, ώστε να έχει το 100%. Σε Κύπρο και όχι μόνο, αλλά και σε βασικά χρηματοοικονομικά κέντρα, ο Όμιλος χτίζει ισχυρή παρουσία asset management.
Η Εθνική Τράπεζα το σίγουρο είναι ότι δεν θα καθίσει με σταυρωμένα χέρια κι ας έχει σημαντικά μεγάλο μερίδιο σε χώρους που αποτελούν σταθερή πηγή εσόδων. Άλλωστε, η Τράπεζα έχει τη συμφωνία με την Εθνική Ασφαλιστική για την αποκλειστική διάθεση των τραπεζασφαλιστικών της προϊόντων από το δίκτυό της, κάτι το οποίο σκοπεύει να διατηρήσει για όλη τη διάρκεια της σύμβασης. Φυσικά, στο πλαίσιο διαπραγματεύσεων Τράπεζας Πειραιώς και CVC για την εξαγορά της πολύφερνης ασφαλιστικής, μπορεί να υπάρξουν εξελίξεις που αφορούν την παρουσία της Εθνικής στο bancassurance, όπως βέβαια και της Πειραιώς, η οποία προς το παρόν διατηρεί συνεργασίες με τις ΝΝ και ERGO.
Τόσο για την Εθνική Τράπεζα που έχει το 9,9% στην Εθνική Ασφαλιστική όσο και για όλες τις υπόλοιπες ελληνικές τράπεζες, των μικρότερων συμπεριλαμβανομένων, οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις δημιουργούν εκ των πραγμάτων ένα ανακάτεμα στην τράπουλα που μπορεί αν το χειριστούν έξυπνα, να αποβεί υπέρ τους.
Διαβάστε επίσης
Viva vs JP Morgan: Η “embarrassing” επένδυση και οι δικαστικές διαμάχες
Στην κυκλοφορία το πρώτο εργαστηριακό κρέας για κατοικίδια
Γερμανία: Πώς θα αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της “σκοτεινής άπνοιας”
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
