Συγχωνεύσεις ευρωπαϊκών ομίλων με το βλέμμα στις ελληνικές τράπεζες

Αλλαγή σκηνικού με πιθανές συγχωνεύσεις και ακόμη πιο πιθανές στρατηγικές συνεργασίες και ειδικές συμμετοχές περιμένει η αγορά για το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ποντάροντας ήδη σε ανακατατάξεις που θα τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας. Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή είναι το πώς θα επηρεαστεί η τοπική αγορά από τις εξελίξεις στον ευρωπαϊκό χώρο, όπου ήδη επιχειρούνται μεγάλου βεληνεκούς deals. Κυρίαρχο το ιταλικό ενδιαφέρον, το οποίο έχει ήδη αποτυπωθεί στην ελληνική αγορά μέσα από το ηχηρό παρόν της Unicredit, αλλά και όχι μόνο. Δυνατοί παίκτες είναι οι Ολλανδοί (επίσης με μεγάλο αποτύπωμα στην Ελλάδα- π.χ. Reggeborgh) αλλά και άλλοι κεντροευρωπαίοι. Και σε όλο αυτό το περιβάλλον, η δυναμικά αναπτυσσόμενη Revolut ανταγωνίζεται όλες τις αγορές, με την ευελιξία μιας fintech αλλά το σύστημα εγγύησης καταθέσεων της Λιθουανίας.

Τραπεζικές και άλλες πηγές επιβεβαιώνουν το θετικό κλίμα για τη χώρα , που βαίνει αυξανόμενο μετά την επενδυτική βαθμίδα και τα επιμέρους ratings, με τα οποία σύσσωμοι οι οίκοι αναβαθμίζουν τα outlooks των ελληνικών τραπεζών. Αυτό που είναι επίσης μετρήσιμο είναι το έντονο ενδιαφέρον για τον τραπεζικό κλάδο συνολικά, μέσα από τις προοπτικές που παρουσιάζει ευρύτερα και από το ενδεχόμενο μιας περαιτέρω συγκέντρωσης, τη στιγμή που ο ανταγωνισμός διευρύνεται με τον πέμπτο τραπεζικό πόλο, αλλά και τις μικρότερες τράπεζες.

Και ενώ το μεγάλο μέγεθος μπορεί στα μάτια των Ελλήνων σχολιαστών να αποτελεί συνώνυμο της έλλειψης ευελιξίας ή της «βαριάς» τράπεζας, ακόμη και ο πιο μεγάλος τραπεζικός όμιλος της χώρας είναι μικρός στην εικόνα των ευρωπαϊκών τραπεζών. Που σημαίνει ότι χωρίς το μέγεθος να είναι αυτοσκοπός ή μονόδρομος, αναδεικνύεται ως εφαλτήριο για περαιτέρω ανάπτυξη και για προσέλκυση επενδύσεων και κεφαλαίων.

Οι ειδικές συμμετοχές, τα σχέδια Χόλτερμαν και η στάση Ορσέλ

Σε αυτήν τη βάση προσπαθούν να χτίσουν μεγαλύτερες θέσεις οι ξένοι θεσμικοί και τα γνωστά πρόσωπα πίσω από τα ομώνυμα funds που φλερτάρουν από τα χρόνια της ανακεφαλαιοποίησης τις ελληνικές τράπεζες και που σήμερα, θέλουν να ενισχύσουν τη συμμετοχή τους σε αυτές, αποκτώντας μερίδια ειδικής συμμετοχής , δηλαδή πάνω από το 10%. Συμφωνίες για τις οποίες θα πρέπει να έχει προηγηθεί το fit and proper, όπως ήδη έκανε η πλευρά Χόλτερμαν (Reggeborgh), υποβάλλοντας πέρυσι το φθινόπωρο αίτημα στην Τράπεζα της Ελλάδος, για το οποίο περιμένει έγκριση το αμέσως προσεχές διάστημα, φιλοδοξώντας να ξεπεράσει κατά πολύ τον πήχη του 10% στην Alpha Bank (σενάριο απόκτησης ειδικής συμμετοχής). Κάτι που ανεξαρτήτως αν το σκέφτεται ή όχι η Unicredit, μεγάλος μέτοχος σήμερα στην Alpha με 9,6%, παραμένει προσκολλημένη μια ανάσα πριν από το 10%, εξ ου και δεν έχει θέσει προς το παρόν τουλάχιστον αντίστοιχο θέμα στην Τράπεζα της Ελλάδος και τον SSM.

Άλλωστε, η ιταλική Unicredit έχει ανοιχτά μέτωπα για τη διεκδίκηση ελέγχου στην Commerzbank και αυτό είναι μια εκκρεμότητα που παρακολουθεί όλος «ο πλανήτης της ΕΕ», ενώ με την ίδια άνεση διαπραγματεύεται επί ιταλικού εδάφους για το πώς η ανακατανομή της πίτας με επίκεντρο τη Monte Paschi θα μπορούσε να επηρεάσει την πρωτιά της ίδιας αλλά και της Intesa Sanpaolo (οι δύο μεγαλύτεροι τραπεζικοί όμιλοι στην περιοχή).

Στο ραντάρ των ξένων τραπεζικών ομίλων οι ελληνικές τράπεζες

Με αφορμή την αυξημένη κινητικότητα στο πεδίο των συγχωνεύσεων που χαρακτηρίζει βασικές ευρωπαϊκές αγορές, προμηνύοντας μεγάλες ανακατατάξεις, ανώτατος θεσμικός παράγοντας επιβεβαιώνει στο powergame.gr «ότι οι ελληνικές τράπεζες βρίσκονται στην καρδιά του επενδυτικού ενδιαφέροντος από ευρωπαίους ανταγωνιστές τους και αυτό μπορεί να λάβει ιδιαίτερες διαστάσεις, ειδικά αν αποτύχουν τα μεγάλα deals που επιχειρούνται στην κεντρική Ευρώπη».

Όπως αναφέρει ο ίδιος «από καιρού εις καιρόν, η συζήτηση για συγχωνεύσεις γινόταν επιλεκτικά και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά το έδαφος δεν ήταν πρόσφορο, ή καλύτερα ήταν απαγορευτικό. Μια συζήτηση που για το 2025 έχει νόημα, το 2015 θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Τότε μιλούσαν όλοι για bad bank και δυσθεώρητα κόκκινα δάνεια… Θα υπήρχε ο κίνδυνος να χαθεί ακόμη και το τρένο του Ταμείου Ανάκαμψης, αν κάτι τέτοιο είχε επιχειρηθεί πριν από μια δεκαετία, όταν η κατάσταση αν μη τι άλλο δεν ήταν ώριμη».

Πηγές που παρακολουθούν τα ευρωπαϊκά δρώμενα εκ του σύνεγγυς, αναφέρουν ότι «υπάρχει μια αίσθηση στις Βρυξέλλες -όπως και αλλού- ότι αν συνεχιστεί ο οικονομικός προστατευτισμός των τραπεζών ιδιαίτερα από τα μεγάλα κράτη (όπως για παράδειγμα στο σενάριο που η Γερμανία πετύχει να «ακυρώσει» την εξαγορά της Commerzbank από την Unicredit -η τελευταία έχει ήδη αποκτήσει το 29,9% της γερμανικής τράπεζας και η συναλλαγή τελεί υπό την έγκριση της ΕΚΤ), τότε υπάρχει περίπτωση ιταλικοί αλλά και άλλοι ευρωπαϊκοί χρηματοοικονομικοί όμιλοι να στρέψουν το βλέμμα σε εμάς, διεκδικώντας μεγαλύτερα ποσοστά στις ελληνικές τράπεζες, ικανά να οδηγήσουν ακόμη και σε συγχώνευση».

Από την άλλη πλευρά και παράλληλα με τις παραπάνω εξελίξεις, κρίνεται αναγκαίο να ενταθεί ο εγχώριος ανταγωνισμός, καθώς μέχρι πρότινος οι τέσσερις μεγάλοι όμιλοι (Εθνική, Εurobank, Alpha, Πειραιώς) είχαν στην ουσία και το μαχαίρι και την πίτα. Όσο η αγορά εξελίσσεται και ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η τιμολόγηση και η παροχή υπηρεσιών αλλάζει πίστα, ο ανταγωνισμός όχι μόνο θα κορυφωθεί, αλλά θα δημιουργήσει χώρο για νέα σχήματα. Σε μια τέτοια στροφή έρχεται να προστεθεί ο πέμπτος κατά σειρά μεγέθους τραπεζικός όμιλος, μετά τη συγχώνευση της Attica Bank με την Παγκρήτια, ένα project που είναι ήδη σε εξέλιξη.

Eξωστρέφεια ελληνικών τραπεζών, η νέα πρόκληση

Το σκηνικό θα αλλάξει άρδην και σε αυτό θα παίξει ρόλο και η εξωστρέφεια που θα δείξουν οι ελληνικές τράπεζες. Βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση έχει ήδη κάνει η Eurobank (βασικός μέτοχος ο Ινδός Prem Watsa), προετοιμάζοντας την ίδρυση γραφείου αντιπροσωπείας σε Ινδία και Αραβικά Εμιράτα, με βάση την Κύπρο, στην οποία εδραιώνει σημαντικά την παρουσία της. Εξωστρεφής είναι και η Πειραιώς η οποία έχει προσελκύσει επενδυτές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Με βασικό μέτοχο κατά 19% το fund Paulson, προετοιμάζεται να εκπλήξει μεταφέροντας τεχνογνωσία, μέσω της Snappi, σε μεγάλες και ανταγωνιστικές ψηφιακά αγορές της κεντρικής Ευρώπης.

Το τελευταίο 8% της Εθνικής στο Υπερταμείο

Last but not least, η εξωστρέφεια που πιθανώς εκδηλώσει η Εθνική Τράπεζα, σαν κίνηση αξιοποίησης της περίσσειας κεφαλαίου, με γνώμονα πάντα την απόδοση αξίας στον μέτοχο. Αυτό που δεν είναι γνωστό πότε θα λάβει χώρα, αλλά είναι εξαιρετικής «συμβολικής» κυρίως σημασίας, είναι το πότε θα σχεδιαστεί η διάθεση του τελευταίου και μικρότερου πακέτου μετοχών Εθνικής (το υπόλοιπο 8% της πάλαι ποτέ συμμετοχής του Δημοσίου μέσω του επίσης… πάλαι ποτέ Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας).

Ένα πακέτο μετοχών που για την Τράπεζα ίσως θα ήταν βέλτιστο αν είχε ήδη διατεθεί, κατά τη διάρκεια του δεύτερου placement, αλλά για το Υπερταμείο στο οποίο περνάει αυτή η συμμετοχή (δηλαδή για την κυβέρνηση) αποτελεί «άσσο στο μανίκι» για να εξασφαλίσει ίσως μια ακόμη μεγαλύτερη αποτίμηση, «πουλώντας» το σε κάποιο αξιόπιστο επενδυτή που θα θελήσει μια μορφή στρατηγικής συνεργασίας.

Διαβάστε επίσης

Ακίνητα: Γιατί η Ισπανία φορολογεί 100% τους ξένους και τι σημαίνει για την Ελλάδα

Ντενίζ Κόουτς: Ποια είναι η πλουσιότερη Βρετανή και ιδρύτρια της Bet365

Eurelectric: Ανάγκη μέτρων για τη διαχείριση κλιματικών κινδύνων

Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!