THEPOWERGAME
Χρονιά εξαγορών και συγχωνεύσεων αναμένεται να είναι το 2025 για τις ελληνικές τράπεζες, με τη συζήτηση να μεταφέρεται και εντός συνόρων. Η έντονη τάση που διαφαίνεται σε επίπεδο ευρωζώνης, με επιθετικές ή φίλιες εξαγορές, αλλά και με πλάνα συγχωνεύσεων για ακόμη μεγαλύτερα σχήματα, δεν αφήνει ούτε αδιάφορη, ούτε ανεπηρέαστη την ελληνική αγορά.
Οι «οιωνοί» για deals στα σχέδια των ελληνικών τραπεζών
Οι πρώτες ενδείξεις είναι ορατές στα businessplans των ίδιων των τραπεζικών ομίλων, που έχουν αφήσει παράθυρο ανοιχτό για νέες εξαγορές, σε περίπτωση που βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία και συγκυρία. Κυρίως, οι ελληνικές τράπεζες θέλουν να προχωρήσουν σε στρατηγικού τύπου συνεργασίες, εντός και εκτός Ελλάδος, για να ενισχύσουν το συγκριτικό τους πλεονέκτημα, κατά περίπτωση και κατά αγορά (π.χ. στην ψηφιακή παρουσία τους ή στον χώρο της καινοτομίας). Και εδώ υπάρχουν ήδη δείγματα γραφής, αυτούσια, όπως η Viva (παρά την ολοένα και μεγαλύτερη διαμάχη με τη JP Morgan, την οποία όμως επενδυτικά προσέλκυσε),ή η Snappi, που το δεύτερο τρίμηνο του έτους αναμένεται να δώσει το παρών ξεκινώντας τις εργασίες της στην Ελλάδα (με σχέδιο επέκτασης σε 3 ευρωπαϊκές αγορές) ή οι συνεργασίες με fintech (όπως η Plum ή άλλοι αντίστοιχοι παίκτες).
Το «μενού» δεν περιλαμβάνει μόνο συνέργειες και στρατηγικές συνεργασίες κάποιες εκ των οποίων είναι ήδη στα σκαριά. Πλάνα εξαγορών και συγχωνεύσεων είναι σε ισχύ για μεγέθυνση ομίλων με απόκτηση συμμετοχών. Πιο απτό παράδειγμα από τον πέμπτο τραπεζικό πόλο δεν μπορεί να υπάρξει, με την Attica Bank να υλοποιεί τη συγχώνευση με την Παγκρήτια, δημιουργώντας νέες διαστάσεις στον εγχώριο ανταγωνισμό. Αλλά δεν είναι μόνο οι μεγάλες δυνάμεις που σκέφτονται συσπείρωση. Θεωρητικά, η Optima Bank θα μπορούσε να εξετάσει κάποια στρατηγικού τύπου συνεργασία, όπως και από πλευράς της η Aegean Balkan Bank, ενώ, μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι συνεταιριστικές, όπως η Ηπείρου που στην πορεία απόκτησης πανελλαδικής άδειας, συνομιλεί – είναι πολύ κοντά στο να κλείσει- με πολύ σοβαρό επενδυτή από τον χώρο του shipping.
Οι συμφωνίες εκτός συνόρων με συμμετοχή εγχώριων «παικτών»
Εξαγορές και συγχωνεύσεις λαμβάνουν χώρα και εκτός Ελλάδος, με τη Eurobank να καθίσταται ο πρώτος μεγαλύτερος τραπεζικός όμιλος στην Κύπρο, μετά την απόκτηση ελέγχου στην Ελληνική Τράπεζα Κύπρου και τη δημόσια πρόταση που είναι σε εξέλιξη. Η Eurobank δεν βλέπει την Κύπρο ως τερματικό σταθμό, αλλά ως εφαλτήριο για εξόρμηση σε Ινδία και Αραβικά Εμιράτα, μέσω γραφείου αντιπροσωπείας.
Γιατί η ελληνική αγορά αποτελεί πόλο έλξης για ξένες τράπεζες
Όμως και η ίδια η ελληνική αγορά αποτελεί πόλο έλξης. Όχι μόνο για την ιταλική Unicredit που απέκτησε ένα θεμελιώδες ποσοστό στην Alpha Bank, ξεκινώντας μια αρχική καλή στρατηγική συνεργασία (σύντομα θα ανακοινωθούν νεότερες δράσεις ειδικά στο bancassurance, μετά τις πρώτες κινήσεις στο asset management), αλλά και για την Τράπεζα Κύπρου, που ενδεχομένως, μπορεί να θελήσει να υλοποιήσει κάποια από τα σενάρια «επιστροφής» της στο ελλαδικό πιστωτικό σύστημα, μετά την πολύ πετυχημένη εισαγωγή και επαναδιαπραγμάτευση στο ΧΑ.
Το ερώτημα που πλανάται γενικώς είναι «γιατί τώρα ξαφνικά μιλάνε όλοι για εξαγορές» στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, καθώς πράγματι, μετά από χρόνια, η συζήτηση για το θέμα έστω και επί της αρχής, έχει επανέλθει.
Κατ ’ αρχήν, οι ίδιοι οι οίκοι αξιολόγησης επαναφέρουν το θέμα και προβάλλουν το «Μergers and Αcquisitions” ως βασικό χαρακτηριστικό της χρονιάς που μόλις ξεκίνησε. Ο λόγος δεν είναι μόνο ο απόηχος της διεθνούς και της ευρωπαϊκής τάσης στα M&A που φθάνει και στα καθ΄ημάς, αλλά και μια σειρά από παράγοντες που συνηγορούν υπέρ αυτών ή τουλάχιστον που δημιουργούν πρόσφορο έδαφος.
Ο Στουρνάρας και ο…Ντράγκι
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, φανατικός υποστηρικτής των διασυνοριακών συγχωνεύσεων, όπως και του… Μάριο Ντράγκι, του οποίου την πρόσφατη έκθεση επικαλείται συχνά, δείχνει την τάση, αλλά και το δρόμο. Σύμφωνα με το Γιάννη Στουρνάρα, το πράσινο φως για τις διασυνοριακές συγχωνεύσεις και εξαγορές, περνάει σαφέστατα μέσα από την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης (Banking Union) καθώς και στην αντίστοιχη Ένωση Κεφαλαιαγορών – δύο από τις μεγάλες εκκρεμότητες της ΕΕ σε επίπεδο θεσμικό.
Ως προς τον ίδιο τον κεντρικό τραπεζίτη, δεν θα ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αν κάποια ελληνική τράπεζα (συστημική κυρίως) γινόταν στόχος εξαγοράς από ευρωπαϊκό τραπεζικό όμιλο. Πρώτον, δεν είναι καθόλου απίθανο δεδομένου ότι οι ευρωπαίοι κινούνται σχετικά επιθετικά το τελευταίο διάστημα – επιθετικά όχι αποκλειστικά υπό την έννοια μιας επιθετικής εξαγοράς, αλλά υπό την έννοια της έντασης και της κινητικότητας που παρατηρείται.
Δεύτερον, οι ελληνικές τράπεζες είναι στην καλύτερή τους φάση και μόνο εξ αυτού του γεγονότος, μπορούν κάλλιστα να είναι στο στόχαστρο ευρωπαίων ανταγωνιστών τους. «Δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από άλλες τράπεζες της ευρωζώνης» όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν θεσμικές πηγές «το αντίθετο μάλιστα». Και σε αυτό συνηγορούν και υπερθεματίζουν οι αναλυτές των διεθνών οίκων.
«Γιατί ξαφνικά μιλάμε τώρα για εξαγορές;…», όταν οι τράπεζες της χώρας έχουν ήδη αξιολόγηση επενδυτικής βαθμίδας, έχουν σημαντικά υψηλή κερδοφορία και πολύ επαρκή κεφαλαιακά αποθέματα, έχουν αφήσει πίσω τις εποχές των κόκκινων δανείων (με ελάχιστο υπόλοιπο), έχουν κλείσει την πόρτα στο ΤΧΣ και αυτόνομες πλέον, προχωρούν σε ανοδική αναθεώρηση στόχων; Ένα ερώτημα που περικλείει εντός του τις ίδιες τις απαντήσεις στις οποίες στοχεύει.
Διαβάστε επίσης
Οι κινήσεις των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο για την αύξηση της διασποράς
Γιατί το 2025 θα είναι χρονιά ρεκόρ για τα μεγάλα deals
Γερμανική βιομηχανία ΙΧ: Πράσινη μετάβαση και ελπίδες ανάκαμψης