A Fine Mess, καπνιστά κρέατα στο Κολωνάκι

Το Fine Mess είναι καιρός που έχει μπει στη λίστα με τα «to-do» εστιατόρια, γιατί ως κρεατοφάγοι έπρεπε να δοκιμάσουμε οπωσδήποτε ένα εστιατόριο που δεδηλωμένα ειδικεύεται στα καπνιστά κρέατα, με αρκετές δημιουργικές επιλογές σε side dishes.

Μίνιμαλ χώρος με αρκετές σκληρές επιφάνειες, το μαγαζί δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο αμερικανικό ουίσκι, με περίπου 100 ετικέτες και από καλαμπόκι και από rye, με τα οποία φτιάχνουν και εξαιρετικά κοκτέιλ, που συνοδεύουν ιδανικά τα κρέατα. Το κοινό, λοιπόν, είναι αυτό που θα μπορούσε να τραβήξει μια τέτοια πρόταση φαγητού-ποτού. Αρκετά alpha males, δηλαδή (κοκοράκια στα ελληνικά), που μιλάνε δυνατά ώστε να είναι βέβαιο πως τους πρόσεξες, φροντίζουν να είναι ορατά τα ακριβά ρολόγια τους, δεν βγαίνουν από τις τουαλέτες αν δεν ποζάρουν στον καθρέφτη και μιλούν υποτιμητικά στο προσωπικό. Καλά, όχι όλοι, αλλά έπρεπε να σας ζωγραφίσουμε αυτό που είδαμε κι εμείς.

Τα περισσότερα μοσχαρίσια κρέατα προέρχονται από τις ΗΠΑ και κάποια από αυτά είναι black angus. Κάναμε μια πολλά υποσχόμενη αρχή με κοκτέιλ πολύ καλά ταιριασμένα με μικρά πιάτα fingerfood. Για παράδειγμα, τα χωνάκια με την καπνιστή πάπια και κρέμα κουνουπιδιού ήταν άψογος συνδυασμός με ένα μπαχαρένιο κοκτέιλ (με τίτλο Get To Know Her), που περιελάμβανε ρούμι, περγαμόντο και βερμούτ Antica Formula.

Τα ψωμάκια σερβίρονται με λιωμένο camembert, με καπνιστά σταφύλια και καπνιστά αμύγδαλα. Παίζεις δημιουργώντας μικρές γευστικές μπουκίτσες. Ξελογιαστικό ήταν και το λουκάνικο από κουνέλι με μια πολύ νόστιμη σάλτσα με cranberries.

Δοκιμάσαμε διάφραγμα και brisket, που και τα δύο ήταν ολόσωστά ψημένα, ελαφρά καπνιστά και slow cooked, με ξεροψημένη την εξωτερική πλευρά και πολύ μαλακή υφή στο εσωτερικό τους. Το πρώτο με πουρέ τομπιναμπούρ και σάλτσα (26€) και το δεύτερο με κίτρινα παντζάρια και μαγιονέζα καβουρδισμένου βουτύρου (34€).

Και οι δύο κοπές έχουν αρκετό κολλαγόνο και ιδίως το brisket απαιτεί πολλές ώρες σε σταθερή αλλά χαμηλή θερμοκρασία, μέχρι το εσωτερικό να φτάσει στους 900, οπότε διασπάται το κολλαγόνο και μαλακώνουν οι ισχυρές ίνες. Γευστικά και τα δύο κομμάτια, αλλά με τέτοια εχέγγυα προέλευσης, με τόσο σωστό ψήσιμο, με το σωστό «φρόνιμο» κάπνισμα, θα περιμέναμε πιο δυνατή κρεατένια γεύση. Πιθανότατα οφείλεται στις πεπερασμένες δυνατότητες της πρώτης ύλης. Είναι μια εξαιρετικά αξιοπρεπής περίπτωση για την ντόπια κρεατοφαγία, αλλά ούτε ένα από τα δύο πιάτα δεν κατάφερε να μπει στη λίστα με τις καλύτερες εμπειρίες μας.

Φυσικά πολύ καλές οι γαρνιτούρες και πολύ καλή η coleslaw με mango, που δρόσισε αρκετά τα διαστήματα μεταξύ κάθε πιρουνιάς.

Κρασιά υπάρχουν αρκετά, αλλά το μεγάλο παιχνίδι γίνεται με τα ουίσκι και τα κοκτέιλ που ετοιμάζει ο ταλαντούχος και ευγενέστατος Ανδρέας.

Εξαιρετικό και το επιδόρπιο με τη μαύρη σοκολάτα με εσπρέσο, φουντούκι, μάνγκο και passion fruit.

Συνολικά πολύ θετική εμπειρία, με πιάτα από την Έλενα Καπέρδα, που έχει την ευθύνη της κουζίνας. Θα ξαναπηγαίναμε ευχαρίστως, δοκιμάζοντας περισσότερα πιάτα και έχοντας πλέον επίγνωση του πού βρίσκεται ο πήχης στην πρώτη ύλη.