THEPOWERGAME
*** Ακούω ότι το CVC θέλει να διευρύνει την γκάμα των επενδύσεών του. Θεωρώντας ότι υπάρχουν (ακόμα) πολλά περιθώρια επί ελληνικού εδάφους. Και ότι στο πλαίσιο αυτό, εξετάζει -μεταξύ άλλων- την είσοδό του στο μετοχικό κεφάλαιο εταιρείας που δραστηριοποιείται στον τεχνολογικό τομέα.
*** Ενδιαφέρον, θα πω εγώ. Όπως ενδιαφέρον έχει το τι θα αποφασίσει και κυρίως πότε θα το υλοποιήσει το ίδιο fund, σχετικά με τις τοποθετήσεις του στο κομμάτι της Υγείας. Είναι σημαντικές και γι’ αυτό όποτε δρομολογηθούν, θα επηρεάσουν συνολικά τον κλάδο. Ακούω, πάντως, ότι δεν θα αργήσουν.
*** Είχα να ακούσω το όνομά του πολύ καιρό. Ο λόγος για τον πιο στενό συνεργάτη του Τζον Πόλσον επί ελληνικού εδάφους. Για μια περίοδο το άκουγες σχεδόν παντού. Ιδιαίτερα τότε που ο Αμερικανός επενδυτής τοποθετούνταν στην Πειραιώς.
*** Μετά έπεσε στην αφάνεια, μέχρι που ξεκίνησε αυτή η (παραφιλολογική) συζήτηση για το ενδεχόμενο ο Πόλσον να αναλάβει υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση του νεοεκλεγέντος προέδρου Τραμπ. Και ξαφνικά, το όνομα του συνεργάτη άρχισε ξανά να ακούγεται.
*** Περίπου ως του «συνδέσμου» του Πόλσον με την Αθήνα -αλλά αυτήν τη φορά σε κυβερνητικό επίπεδο-, αν και εφόσον. Μέχρι που στα μέσα της περασμένης εβδομάδας ο ίδιος ο Πόλσον, με δήλωσή του, έθεσε εαυτόν εκτός κούρσας. Επικαλούμενος φόρτο εργασίας.
*** Δεν ξέρω αν ισχύει ή όχι (ο φόρτος), αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι ο συνεργάτης θα ξαναπεράσει στην αφάνεια. Μέχρι νεωτέρας, τουλάχιστον…
*** Από διπλωματικές πηγές μαθαίνω πολύ αντικρουόμενα πράγματα για τον Χακάν Φιντάν. Άλλοι μου λένε ότι είναι το νέο πουλέν του Τούρκου προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν, κι ότι θα είναι αυτός που θα τον διαδεχθεί, όταν ο «σουλτάνος» αποφασίσει να αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική.
*** Κι άλλοι, ότι είναι μια μάλλον μέτρια περίπτωση, τουλάχιστον από πολιτικής σκοπιάς, που δεν μπορεί να καλύψει τα οράματα της «γαλάζιας πατρίδας» και του τουρκικού μεγαλοϊδεατισμού. Μεταξύ μας, ίσως επειδή είναι πραγματιστής.
*** Γιατί σας τα γράφω όλα τα παραπάνω; Για να μπορείτε να αξιολογείτε σωστά -και στις πραγματικές του διαστάσεις- ό,τι κατά καιρούς λέει και κάνει.
*** Οφείλω, με την ευκαιρία, να κάνω εδώ μια κρίσιμη διευκρίνιση. Με αφορμή όσα γράφτηκαν τις προηγούμενες μέρες, σχετικά με την αγορά των 40 Eurofighters. Στην πραγματικότητα, αυτό το οποίο έγινε ήταν να ανάψει ένα πράσινο φως για τη διαπραγμάτευση.
*** Ωστόσο, αυτή η εξέλιξη απέχει πολύ από την υπογραφή σύμβασης πώλησης. Γιατί πολλοί -στην Αθήνα- πιστεύουν ότι «οι Τούρκοι αγόρασαν Eurofighters» κι αναρωτιούνται μάλιστα «τι θα γίνει τώρα».
*** Και προς επίρρωση όλων των παραπάνω, σας μεταφέρω εδώ ότι αυτό που ξεκαθάρισε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Yaşar Güler, είναι ότι «η σύμβαση για την αγορά των 40 F-16 Vipers έχει υπογραφεί», αλλά «η σύμβαση για τα 40 Typhoon / EF-2000 βρίσκεται σε καλό δρόμο για να υπογραφεί».
*** Αυτά. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
*** Και κάτι τελευταίο, αλλά σχετικό. Ξέρετε ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι αυτήν τη στιγμή; Αν και έχει ξεκινήσει την ανάπτυξη ενός μαχητικού αεροσκάφους «5ης γενιάς» (πρόκειται για το Kaan), η Τουρκία κινδυνεύει με «απολίθωση» της πολεμικής της αεροπορίας χωρίς την εισαγωγή νέων μαχητικών.
*** Ο,τι έχει πάθει δηλαδή το Ιράν. Και δεν είναι υπερβολή.
Διαβάστε επίσης
“Κόκκινο” πανί το Airbnb στην Ευρώπη: Δολιοφθορές και αντιδράσεις
Χριστούγεννα 2024: Ποιοι προορισμοί είναι ήδη sold out
Ξηρασία και πλημμύρες πλήττουν υποδομές: Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα