THEPOWERGAME
Ανεβαίνει στην ατζέντα το LNG μετά την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις αρχές Νοεμβρίου και την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο από τον ερχόμενο Ιανουάριο, καθώς η ΕΕ και τα ισχυρά πετρελαιοπαραγωγά κράτη του αραβικού κόσμου ζυγίζουν τις επιπτώσεις από μια νέα κυβέρνηση των Ρεπουμπλικανών.
Άλλωστε, η εξωτερική πολιτική και η ενέργεια λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, με την αλληλεπίδραση να γίνεται εντονότερη σε περιόδους γεωπολιτικής αβεβαιότητας.
Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ήδη ανέφερε στον Τραμπ το ενδεχόμενο αύξησης των εισαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) από τις ΗΠΑ ως φόρμουλα για τη μείωση του εμπορικού ελλείμματος της αμερικανικής οικονομίας με την Ευρώπη.
Επιχειρηματολογώντας πως έτσι η ΕΕ θα μειώσει την εξάρτηση που εξακολουθεί να έχει στο ρωσικό LNG, η Κομισιόν θεωρεί πως με αυτόν τον τρόπο ίσως να κατευνάσει ένα νέο κύμα δασμών εις βάρος των ευρωπαϊκών προϊόντων που αγοράζουν οι Αμερικανοί. Προεκλογικά, ο Τραμπ είχε δηλώσει πως θα επιβάλει δασμούς 10% με 20% σε όλες τις εισαγωγές των ΗΠΑ καθώς θεωρεί πως οι εμπορικοί εταίροι επωφελούνται δυσανάλογα από τον Αμερικανό καταναλωτή εις βάρος της εγχώριας επιχειρηματικότητας.
Η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα αντιμετωπίζουν ένα αρκετά πιο περίπλοκο δίλημμα που, όμως, αφορά τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής και κατ’ επέκταση της πετρελαϊκής παραγωγής τους.
Πηγές των Financial Times αποκαλύπτουν πως μετά τη λήξη της πρώτης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ, οι ηγέτες των αραβικών βασιλείων συνειδητοποίησαν πως πρακτικά η ευρύτερη περιοχή δεν ήταν ασφαλέστερη παρά την επιτυχία των Ρεπουμπλικάνων με τις Συμφωνίες του Αβραάμ προ τετραετίας.
Ενδεικτικές ήταν οι επιθέσεις των Χούθι, οι οποίοι εντάσσονται στον άξονα της αντίστασης του Ιράν μαζί με τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας το 2019, προκαλώντας προσωρινά το πάγωμα του ήμισυ της πετρελαϊκής παραγωγής της.
Το LNG και οι ανησυχίες στη Μέση Ανατολή στη νέα εποχή Τραμπ
Ο κίνδυνος επαναφοράς της πολιτικής «μέγιστης πίεσης» στο Ιράν και οι φόβοι μεγαλύτερης ανάφλεξης στην περιοχή
Εάν ο Τραμπ επαναφέρει την πολιτική της «μέγιστης πίεσης» εις βάρος του Ιράν τότε μπορεί να προκληθεί περαιτέρω αποσταθεροποίηση στην περιοχή. Αν και υπήρξε διπλωματική εγγύτητα μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Τραμπ την τετραετία 2017-2021, με το Ριάντ να επενδύει έπειτα περίπου δύο δισεκατομμύρια δολάρια στην Affinity Partners του γαμπρού του Τζάρεντ Κούσνερ, ο αραβικός κόσμος καθησυχάζεται πιο πολύ από τον ρόλο της Κίνας ως διαμεσολαβητή με την Τεχεράνη.
Ναι μεν τα κράτη του Περσικού Κόλπου στηρίζουν, κατά παράδοση, του Ρεπουμπλικάνους, αλλά μια υπέρμετρη υποστήριξη του Ισραήλ από τον Τραμπ και κλιμάκωση της έντασης με το Ιράν μπορεί να επεκτείνει την πολεμική σύγκρουση στην ευρύτερη περιοχή. Δεν είναι τυχαίο που ο πρίγκιπας διάδοχος Μοχάμαντ Μπιν Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας κάλεσε υψηλούς αξιωματούχους του Ιράν σε αραβο-μουσουλμανικό συνέδριο στην Τζέντα. Εκεί καταδίκασε το Ισραήλ πως πράττει γενοκτονία στη Γάζα.
Σύμφωνα με πληροφορίες που έφερε τον περασμένο Αύγουστο στο φως της δημοσιότητας η Wall Street Journal, ένας άντρας πακιστανικής καταγωγής κατηγορήθηκε στις ΗΠΑ για τη διοργάνωση της δολοφονίας του Τραμπ και άλλων πολιτικών.
Θεωρήθηκε δάκτυλος της Τεχεράνης, η οποία αναζητά αντίποινα για το χτύπημα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη τον Ιανουάριο του 2020 που προκάλεσε τον θάνατο του Ιρανού στρατηγού, Κασέμ Σουλεϊμάνι.
Ο Τραμπ είχε, επίσης, αποσύρει τις ΗΠΑ από τη διεθνή συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν στην προηγούμενη προεδρική θητεία του, επαναφέροντας τις κυρώσεις στο καθεστώς της Τεχεράνης. Αν και η κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν άφησε αμετάβλητες τις κυρώσεις, δεν παρακολουθούσε στενά εάν το Ιράν συμμορφώνεται ή όχι με αυτές προκειμένου να συνεχιστούν αδιάκοπα οι ροές πετρελαίου προς την Κίνα και έτσι να μην οδηγηθούν οι τιμές εκ νέου σε άνοδο.
Η Κίνα αγοράζει το 90% του ιρανικού πετρελαίου. Οπότε μια επαναφορά της πολιτικής «μέγιστης πίεσης» από τον Τραμπ στο Ιράν δεν θα οδηγήσει μόνον σε άνοδο των τιμών, πλήττοντας εν τέλει τη ζήτηση σε μια εύθραυστη περίοδο για την παγκόσμια οικονομία, αλλά μπορεί να λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά για τον ευρύτερο αραβικό κόσμο.
Διαβάστε επίσης
Πίνδος: Βγαίνει στις αγορές με “έτοιμα ψημένα” προϊόντα κοτόπουλου
COP29: Η Ελλάδα, η “σκιά” Τραμπ και οι χαμηλές προσδοκίες