THEPOWERGAME
Η τεχνολογική διαμάχη μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων είναι πραγματικότητα. Αυτήν την εβδομάδα η Wall Street Journal δημοσίευσε ένα άρθρο για την παραβίαση των αμερικανικών δικτύων τηλεπικοινωνιών από μια κινεζική ομάδα χάκερ γνωστή ως «Salt Typhoon», η οποία φαίνεται ότι είχε στόχο να μάθει περισσότερα για τις αμερικανικές δραστηριότητες υποκλοπών. Η βαθιά δυσπιστία μεταξύ των δύο χωρών έχει οδηγήσει σε μια πολιτική αποφυγής της ψηφιακής υποδομής της άλλης. Ο «θείος Σαμ» απαγόρευσε στην κινεζική Huawei να εγκαταστήσει τον τηλεπικοινωνιακό της εξοπλισμό στην Αμερική, ενώ η Κίνα αποθαρρύνει την πώληση διακομιστών και προϊόντων υπολογιστικού νέφους της Silicon Valley εντός των συνόρων της.
Ωστόσο, σε μεγάλο μέρος του κόσμου οι αμερικανικές και οι κινεζικές υποδομές -τα κέντρα δεδομένων, τα υποθαλάσσια καλώδια και τα καλώδια που στηρίζουν το Διαδίκτυο- βρίσκονται δίπλα-δίπλα, καθώς οι δύο χώρες ανταγωνίζονται για μερίδιο αγοράς, κέρδη και γεωπολιτική επιρροή. Ο πιο σκληρός ανταγωνισμός είναι πασιφανής στην Ασία. Εκεί η παρουσία των κινεζικών εταιρειών ψηφιακής υποδομής είναι ήδη σημαντική. Περίπου το 18% του συνόλου των νέων υποθαλάσσιων καλωδίων παγκοσμίως τα τελευταία τέσσερα χρόνια κατασκευάστηκε από μία μόνο εταιρεία της ηπειρωτικής χώρας, πολλά από τα οποία διασχίζουν την Ασία. Η επιχείρηση cloud της Alibaba δραστηριοποιείται σε εννέα ασιατικές χώρες και η Huawei έχει κατασκευάσει πολλά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας.
Η επιτυχία της Κίνας αντανακλά εν μέρει το κυβερνητικό της σχέδιο. Η στρατηγική της για τον Ψηφιακό Δρόμο του Μεταξιού, ένα παρακλάδι της πρωτοβουλίας Ένας Δρόμος μία Ζώνη του προέδρου Xi Jinping, έχει στόχο να κυριαρχήσει στα δίκτυα υποδομών του Διαδικτύου της περιοχής. Το γεγονός ότι οι κινεζικές επιχειρήσεις είναι καινοτόμες και φθηνότερες από τις αμερικανικές, αν και ορισμένες στηρίζονται από κρυφές επιδοτήσεις της κυβέρνησης, βοηθάει ιδιαίτερα. Σύμφωνα με μία εκτίμηση, οι κινεζικές υπηρεσίες cloud κοστίζουν 40% λιγότερο από τις αμερικανικές.
Εάν η Κίνα κυριαρχήσει στην ψηφιακή υποδομή της Ασίας, οι συνέπειες θα είναι τεράστιες. Το κυβερνών Κομμουνιστικό Κόμμα επιθυμεί να θέσει τους κανόνες που διέπουν τα δεδομένα και το Διαδίκτυο. Η επιρροή της Κίνας στους παγκόσμιους φορείς θέσπισης τεχνικών προτύπων έχει αυξηθεί και έχει προωθήσει ένα όραμα «κυριαρχίας των δεδομένων», σύμφωνα με το οποίο οι κυβερνήσεις ελέγχουν τις πληροφορίες και διασφαλίζουν ότι αποθηκεύονται τοπικά, ώστε τίποτα να μην μπορεί να ξεφύγει από την επιρροή του κράτους.
Ψηφιακό δίλημμα
Ακόμα χειρότερα, οι ψηφιακές υποδομές που διαχειρίζεται η Κίνα θα μπορούσαν να εκθέσουν τις ασιατικές χώρες σε κινδύνους κατασκοπείας και σαμποτάζ. Ορισμένες κυβερνήσεις φαίνονται να μη σκέφτονται την ύπαρξη μιας τέτοιας προοπτικής. Δεν θα έπρεπε. Κινέζοι χάκερς έχουν κλέψει πληροφορίες για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας από τις Φιλιππίνες και έχουν βάλει στο στόχαστρο το κοίτασμα φυσικού αερίου Kasawari της Μαλαισίας, το οποίο βρίσκεται σε ύδατα που διεκδικεί η Κίνα.
Όταν τη δεκαετία του 2000 κατασκευάζονταν δίκτυα κινητής τηλεφωνίας, δύο κινεζικές εταιρείες, η Huawei και η ZTE, νίκησαν κατά κράτος τους Αμερικανούς και Ευρωπαίους αντιπάλους τους στην Ασία. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι οι κινεζικές εταιρείες θα κερδίσουν απαραίτητα τη μάχη για την προμήθεια της επόμενης γενιάς ψηφιακών υποδομών. Ο επενδυτικός κύκλος έχει μόλις ξεκινήσει. Για τα επόμενα χρόνια οι τεχνολογικές εταιρείες θα επενδύουν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε κέντρα δεδομένων στην Ασία. Η εικόνα αυτών των επενδύσεων δεν είναι καθόλου ομοιόμορφη. Μια μελέτη διαπιστώνει ότι η Κίνα κυριαρχεί στα κέντρα υπολογιστικού νέφους σε πέντε από τις 12 ασιατικές χώρες. Η Αμερική προηγείται σε πέντε και σε δύο ανταγωνίζεται την Κίνα στήθος με στήθος. Ορισμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας, έχουν πρόσφατα γίνει πιο επιφυλακτικές, αναλογιζόμενες τους κινδύνους ασφάλειας που ενέχουν οι κινεζικές επιχειρήσεις.
Για να επικρατήσει, η Αμερική πρέπει να επικεντρωθεί σε τρεις προτεραιότητες. Η πρώτη είναι να γίνει πιο σκληρή με τους συμμάχους της που έχουν εξαρτηθεί πλήρως από την Κίνα, ιδίως την Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες. Η τελευταία εντείνει τους στρατιωτικούς δεσμούς της με την Αμερική, τη στιγμή που η ψηφιακή της υποδομή είναι ευάλωτη, κάτι που δεν έχει νόημα. Ορισμένες χώρες, όπως το Πακιστάν και η Καμπότζη, έχουν παραχωρήσει ψηφιακή κυριαρχία στην Κίνα και είναι χαμένες υποθέσεις.
Δεύτερον, η Αμερική θα πρέπει να στοχεύσει στην ανάπτυξη μιας ασιατικής συμμαχίας για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την τεχνητή νοημοσύνη. Το 2017 ο Donald Trump εγκατέλειψε μια φιλόδοξη περιφερειακή εμπορική συμφωνία, τη Δια-Ειρηνική Συνεργασία, η οποία, μεταξύ πολλών άλλων, θα ρύθμιζε το ψηφιακό εμπόριο. Η αναβίωσή της θα είναι αδύνατη, λόγω της προστατευτικής στροφής της Αμερικής, αλλά θα μπορούσε να συναφθεί μια στενότερη συμφωνία με ορισμένες χώρες, δίνοντάς τους πρόσβαση στην αμερικανική τεχνολογία με αντάλλαγμα διαβεβαιώσεις για αυξημένη προσοχή έναντι των κινεζικών κινδύνων για την ασφάλεια.
Τέλος, οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών θα μπορούσαν να ρίξουν περισσότερο φως στις κινεζικές κυβερνο-απατεωνιές. Η γνώση της κοινής γνώμης σχετικά με την κλίμακα της κινεζικής κατασκοπείας και του hacking είναι περιορισμένη. Είναι καιρός να γίνει ευρύτερα κατανοητό ότι η φτηνή κινεζική ψηφιακή υποδομή δεν έρχεται χωρίς δόλο.
© 2024 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved. Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com
Διαβάστε επίσης
Έσοδα ρεκόρ 7,84 δισ. σε ένα 12μηνο από ιδιωτικοποιήσεις
Κοπελούζος: Deal για μεταφορά φυσικού αερίου από την Αίγυπτο
Shell: Προσφορές και δωροεπιταγές για το πετρέλαιο θέρμανσης
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
