THEPOWERGAME
Καθώς ο ευρωπαϊκός Νότος παρουσιάζει επιδόσεις διπλάσιες του μέσου όρου στην Ευρωζώνη φαίνεται να ξεγλιστρά από τον κίνδυνο της πολιτικής αστάθειας, ενώ Γερμανία και Γαλλία φλερτάρουν επικίνδυνα με την ακροδεξιά σε μια περίοδο υπαρξιακής κρίσης για τις οικονομίες τους. Είναι τα γυρίσματα της τύχης που γεννούν προσδοκίες για την ανάπτυξη της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας. Στον αντίποδα βρίσκεται η Γερμανία και η Γαλλία. Οι δυο ισχυρότερες οικονομίες της Ευρωζώνης καλούνται να επιταχύνουν την πράσινη μετάβαση και την ψηφιοποίηση των βιομηχανιών τους σε μια μάχη ανταγωνιστικότητας με τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Όμως, η ανησυχία των αγορών για την πολιτική πορεία της Γερμανίας και της Γαλλίας μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών την Κυριακή καθρεπτίζεται από την άνοδο των αποδόσεων στα 10ετή κρατικά ομόλογά τους. Η ευφορία από τη μείωση των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) την περασμένη εβδομάδα εξανεμίστηκε αστραπιαία μετά την κήρυξη προώρων εκλογών στη Γαλλία από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, αφού το ακροδεξιό κόμμα της Μαρί Λεπέν, Εθνικός Συναγερμός (RN), κέρδισε υπερδιπλάσιο ποσοστό με το 31,5% των ψήφων. Το δεκαετές κόστος δανεισμού της Γαλλίας αναρριχήθηκε στο 3,19%, φθάνοντας στο υψηλότερο επίπεδο από τον περασμένο Νοέμβριο και διευρύνοντας το spread με το αντίστοιχο γερμανικό στις 54 μονάδες βάσης.
Όμως, στο υψηλό εξαμήνου σκαρφάλωσε, επίσης, η απόδοση του 10ετούς κρατικού ομολόγου στη Γερμανία, καθώς και εκεί το ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) πέρασε στη δεύτερη θέση με ποσοστό 16,5% μετά τους Χριστιανοδημοκράτες (CDU/CSU), αφήνοντας πίσω τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού, δηλαδή τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους. Η κλονισμένη εμπιστοσύνη για το τι μέλλει γενέσθαι οδήγησε, επίσης, στο χαμηλό μηνός το ευρώ έναντι του δολαρίου και στο κόκκινο τα χρηματιστήρια.
Είναι συγκεκριμένες οι περιπτώσεις που αντιδρούν οι αγορές στις πολιτικές εξελίξεις. Τα βασικά αίτια της κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη προ 14ετίας ήταν αμιγώς οικονομικά και οδήγησαν σε πολιτική αστάθεια. Η χρεοκοπία της Ελλάδας μαζί με τα πακέτα διάσωσης της Ιρλανδίας, Πορτογαλίας, Ισπανίας και Κύπρου έθεσαν υπό αμφισβήτηση τη συνοχή της ενιαίας αγοράς. Παρενέβη η ΕΚΤ και θεσπίστηκαν μηχανισμοί διάσωσης, αλλά διευρύνθηκε το χάσμα με τους ισχυρούς της Ευρωζώνης και ειδικότερα τη δημοσιονομικά πειθαρχημένη Γερμανία.
Σήμερα, κανένα κράτος-μέλος της Ευρωζώνης δεν βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας, αλλά η βαθιά πολιτική σύγχυση μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική αστάθεια. Κυοφορούσαν αδυναμίες στη Γερμανία και στη Γαλλία τα προηγούμενα χρόνια που γιγαντώθηκαν μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία λόγω πληθωρισμού και υψηλών επιτοκίων. Σήμερα πια ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών αντιστέκεται στις αλλαγές διότι θεωρούν πως θα επιδεινώσουν το βιοτικό τους επίπεδο που έχει ήδη υποβαθμιστεί. Οι προσπάθειες των πολιτικών ηγεσιών να προχωρήσουν σε οικονομικές μεταρρυθμίσεις, έρχονται σε σύγκρουση με την κοινωνία, από το προεδρικό διάταγμα του Μακρόν για την αύξηση του κατώτατου ορίου συνταξιοδότησης έως την μάταιη προσπάθεια του κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία να καταργήσει την επιδότηση του πετρελαίου στον αγροτικό κλάδο.
Πηγαία ανησυχία για την Ευρωζώνη είναι το μέλλον της μεταποίησης στις δυο ισχυρότερες οικονομίες της. Δεν είναι τυχαίο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαβλέπει πως η ανάπτυξη θα βαδίσει σε ρυθμό 1% στη Γερμανία μέσα στο 2025 και 1,3% στη Γαλλία, όταν στην Ισπανία και στην Πορτογαλία αναμένεται να φθάσει το 1,9%.
Η άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο στη Γαλλία και τη Γερμανία, αλλά τα υψηλά ποσοστά στις δυο ισχυρότερες χώρες της Ευρωζώνης ενισχύουν τον ευρωσκεπτισμό. Μπορεί να μπουν ολοκληρωτικά στο συρτάρι σχέδια για την εμβάθυνση της ενοποίησης από την ίδρυση μιας ευρωπαϊκής ενεργειακής αγοράς έως τη σύζευξη των αγορών κεφαλαίου. Ακόμη και στην Ιταλία θεωρήθηκε θετικότερη η νίκη του κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι, πρωθυπουργού της χώρας, σε σχέση με το λαϊκίστικο Κίνημα των Πέντε Αστέρων και την ακροδεξιά Λέγκα του Βορρά του Ματέο Σαλβίνι, που αποδυναμώθηκαν αρκετά.
Αν και την πλειοψηφία των εδρών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατέχει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, με την Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών να ακολουθεί στη 2η θέση, το σύνολο της ακροδεξιάς παράταξης (ID και ΕΣΜ) κέρδισε συνολικά 133 έδρες. Η σταθερότητα της Ευρωζώνης κλονίζεται σε μια περίοδο μεγάλης γεωπολιτικής αβεβαιότητας. Ας μην λησμονούνται οι πολιτικοί συσχετισμοί της ακροδεξιάς, όπως έδειξε το δάνειο που έλαβε προ ολίγων ετών το κόμμα της Λεπέν από την ουγγρική τράπεζα MKB, της οποίας μεγαλομέτοχοι είναι επιχειρηματίες στον κύκλο του φιλορώσου πρωθυπουργού, Βικτόρ Όρμπαν.
Διαβάστε επίσης:
Επένδυση μαμούθ στο Πουέρτο Ρίκο για τους αδελφούς Ρούμπεν
Όταν τα γκράφιτι γίνονται κληρονομιά μιας πόλης
Νέο άλμα στα 100 ευρώ για τις χονδρεμπορικές τιμές ρεύματος