THEPOWERGAME
Ρεβέκκα Πιτσίκα
Η Ρεβέκκα Πιτσίκα είναι CEO της εταιρείας We R Holding
Η αντίληψη ότι εργασία και ζωή είναι έννοιες ασυμβίβαστες – και ότι το ένα λειτουργεί σε βάρος του άλλου – είναι πλέον ξεπερασμένη. Στη σύγχρονη εποχή, η γυναίκα υπηρετεί εξ ίσου αποτελεσματικά το ρόλο της μητέρας ταυτόχρονα με τον ρόλο της εργαζόμενης γυναίκας με φιλοδοξίες και αξιώσεις.
Ωστόσο οι εργαζόμενες γυναίκες και οι γυναίκες καριέρας δίνουν έναν συνεχή αγώνα που απαιτεί ενέργεια, μεθοδικότητα και προσανατολισμό στον στόχο. Και αυτό γιατί στην πραγματικότητα, πολλές γυναίκες χρειάζεται να κάνουν περισσότερα «βήματα» για να δώσουν προτεραιότητα στην προσωπική τους ζωή, παραμένοντας ταυτόχρονα εξίσου αφοσιωμένες στην καριέρα τους.
Σε αυτή την ομολογουμένως δύσκολη εξίσωση, τα νέα μοντέλα εργασίας – που εξαπλώθηκαν γρήγορα κυρίως λόγω της πανδημίας -έχουν ένα πολύ βοηθητικό ρόλο. Η ευελιξία που παρέχει η εξ αποστάσεως εργασία θεωρείται – από ένα σημαντικό ποσοστό γυναικών – ως ευεργετική κι ενδεδειγμένη, ενώ ταυτόχρονα δηλώνουν ότι η εξ αποστάσεως εργασία τις βοηθάει να παραμένουν περισσότερο συγκεντρωμένες στην εργασία τους και στην επίτευξη των στόχων τους. Αυτή η ευελιξία που επικράτησε στο περιβάλλον εργασίας, με αφορμή την πανδημία, επέτρεψε στις γυναίκες να κυνηγήσουν τα όνειρά τους, να παραμείνουν στη δουλειά τους και να αποφύγουν να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους.
Παράλληλα, ένας μεγάλος αριθμός γυναικών που εργάζονται υβριδικά ή εξ αποστάσεως επισημαίνουν ότι αισθάνονται λιγότερη κούραση. Αν και τα τελευταία εννέα χρόνια, οι γυναίκες παρέμειναν υποεκπροσωπούμενες στην αγορά εργασίας, τον τελευταίο καιρό βλέπουμε ολοένα και ένα αυξανόμενο αριθμό γυναικών σε θέσεις ευθύνης – ή αλλιώς σε υψηλές εταιρικές θέσεις που μέχρι πρότινος ήταν ανδροκρατούμενες.
Για παράδειγμα, ο αριθμός γυναικών σε θέσεις CEO σε παγκόσμιο επίπεδο σαφώς αυξάνεται ωστόσο υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος. Αντίστοιχα, από το 2015 και μετά, ο αριθμός των C-suite γυναικών – στελεχών έχει αυξηθεί. Οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο φιλόδοξες από ποτέ και η ευελιξία στο χώρο εργασίας τις «τροφοδοτεί» θετικά.
Πρακτικά, οι γυναίκες φαίνεται ότι είναι εξίσου αφοσιωμένες στην εργασία τους σε κάθε στάδιο της καριέρας τους – και πλέον τις απασχολεί έντονα το πως θα ανελιχθούν σε ηγετικούς ρόλους, όπως και οι άντρες συνάδελφοί τους:
- Εννέα στις δέκα γυναίκες κάτω των 30 ετών θέλουν να προωθηθούν στο επόμενο επίπεδο,
- τρεις στις τέσσερις φιλοδοξούν να αναλάβουν ηγετικούς ρόλους,
- περίπου το 80% των γυναικών, επιδιώκουν σήμερα να ανελιχθούν στην εργασία τους, σε σύγκριση με το 70% το 2019.
Ωστόσο, οι γυναίκες φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο εμπόδιο στην εξέλιξή τους στο πρώτο κρίσιμο βήμα για να γίνουν μάνατζερ. Με άλλα λόγια, ενώ οι εταιρείες αυξάνουν συγκρατημένα τη γυναικεία εκπροσώπηση στην κορυφή, υπάρχει ένα κενό στο πιο κάτω ιεραρχικό επίπεδο. Λόγω της διαφοράς μεταξύ των φύλων στις πρώτες προαγωγές, οι άνδρες καταλήγουν να κατέχουν το 60% των θέσεων σε επίπεδο μάνατζερ σε μια τυπική εταιρεία, ενώ οι γυναίκες καταλαμβάνουν το 40%. Δεδομένου ότι οι άνδρες υπερτερούν αριθμητικά έναντι των γυναικών, υπάρχουν λιγότερες γυναίκες για προαγωγή σε ανώτερα στελέχη και έτσι ο αριθμός των γυναικών μειώνεται σε κάθε επόμενο επίπεδο.
Παράλληλα, εμπόδιο στην καριέρα μιας γυναίκας μπορούν να αποτελέσουν μικρο-επιθέσεις, σχόλια και ενέργειες -ακόμη και όταν δεν φαίνεται να είναι φανερά επιβλαβείς- που υποτιμούν ή απορρίπτουν κάποιον με βάση το φύλο, τη φυλή ή άλλες πτυχές της ταυτότητάς του. Ενέργειες που σηματοδοτούν έλλειψη σεβασμού, προκαλούν έντονο στρες και μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σταδιοδρομία και την υγεία των γυναικών. Δεδομένα ετών δείχνουν ότι οι γυναίκες βιώνουν αυτού του είδους την μεταχείριση σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό από τους άνδρες.
Τελικά, ο χώρος εργασίας φαίνεται να είναι ένα «ψυχικό ναρκοπέδιο» για πολλές γυναίκες, ιδιαίτερα για εκείνες με παραδοσιακά περιθωριοποιημένες ταυτότητες. Οι γυναίκες που βιώνουν τέτοιου είδους συμπεριφορές, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να αισθάνονται ψυχολογικά ασφαλείς, γεγονός που καθιστά σχεδόν αδύνατον να αναλάβουν ρίσκα, να προτείνουν νέες ιδέες, να ζητήσουν βοήθεια ή να εγείρουν ανησυχίες. Πρακτικά, το 78% αυτών των γυναικών, αυτοπροστατεύονται στην εργασία τους ή αναπροσαρμόζουν τον τρόπο που ενεργούν ή αντιδρούν σε μια προσπάθεια να μην προκαλέσουν κάποιο αρνητικό σχόλιο προς το μέρος τους.
Για παράδειγμα, πολλές γυναίκες αλλάζουν τον κώδικα επικοινωνίας τους -ή μειώνουν τον τόνο της φωνής τους σε ό,τι λένε ή κάνουν- για να περάσουν απαρατήρητες και να αποφύγουν μια αρνητική κριτική ή να τραβήξουν τα βλέμματα. Παράλληλα, οι γυναίκες που βιώνουν αυτές τις καταστάσεις, έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να σκεφτούν να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους και τέσσερις φορές περισσότερες πιθανότητες να πάθουν burn-out. Αφήνοντας τις ενέργειες αυτές ανεξέλεγκτες, οι εταιρείες χάνουν πολλά από όσα έχουν να προσφέρουν οι γυναίκες και κινδυνεύουν να χάσουν ταλαντούχους υπαλλήλους.
Είναι πολύ σημαντικό επομένως η διοίκηση μιας εταιρείας να θεσπίζει συγκεκριμένους κανόνες, ώστε να επιτευχθεί η υποστήριξη και η προώθηση των γυναικών σε θέσεις ευθύνης. Πρωταρχικό ρόλο σε αυτό είναι η αντιμετώπιση των κακοποιητικών συμπεριφορών και των τυχόν περιστατικών διακρίσεων. Είναι σημαντικό άντρες και γυναίκες να έχουν ίδιες ευκαιρίες και ρόλους και να αξιολογούνται βάσει της απόδοσής τους και όχι βάσει του φύλλου τους.
Η εξέλιξη στις εργασιακές σχέσεις αλλά και το νέο πλαίσιο των κανόνων στο εργασιακό γίγνεσθαι που πλέον διαμορφώνεται, αποσκοπούν στο να γίνουν σύμμαχοι της γυναικείας φιλοδοξίας και της ανέλιξης των γυναικών σε θέσεις ευθύνης ή σε θέσεις που άλλοτε θεωρούνται προνομιακές για τους άνδρες και «απαγορευτικές» για τις γυναίκες.
Γιατί τελικά, στον αιώνα της τεχνολογικής εξέλιξης και της Τεχνικής Νοημοσύνης οι γυναίκες βρίσκουν τη θέση τους στην αγορά εργασίας. Με σεβασμό και ισοτιμία.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
