THEPOWERGAME
Η Γιόκο Όνο είναι μια καλλιτέχνιδα που δεν μπαίνει σε καλούπια, δεν της χρειάζονται ταμπέλες και δεν μπορείς εύκολα να την εντάξεις σε ένα μόνο ρεύμα.
Περφόρμερ, μουσικός, κινηματογραφίστρια, ποιήτρια, μα πάνω από όλα αγωνίστρια για την παγκόσμια ειρήνη, η Γιόκο Όνο κλείνει σήμερα τα 91 και η Tate Modern στο Λονδίνο εγκαινίασε την πιο μεγάλη έκθεση που έχει διοργανωθεί προς τιμήν της στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η έκθεση «Yoko Ono: Music of the mind», που καλύπτει περισσότερες από επτά δεκαετίες, γιορτάζει τις βασικές στιγμές της επιδραστικής καλλιτέχνιδος από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 έως σήμερα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την έκθεση τα έργα που δημιούργησε όταν ζούσε στο Λονδίνο, όπου γνώρισε και τον έρωτα της ζωής της και για χρόνια συνεργάτη της, Τζον Λένον.
Η έκθεση παρακολουθεί την εξέλιξη της πρακτικής της και εξερευνά μερικά από τα πιο πολυσυζητημένα και ισχυρά έργα τέχνης της Όνο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το «Cut Piece» (1964), όπου οι άνθρωποι καλούνταν να κόψουν τα ρούχα της, μέχρι το απαγορευμένο «Film No.4» (1966-67), το οποίο δημιούργησε ως «έκκληση για την ειρήνη».
Οι θεατές θα ανακαλύψουν πάνω από 200 έργα στα οποία περιλαμβάνονται παρτιτούρες, εγκαταστάσεις, ταινίες, μουσική και φωτογραφίες. Η έκθεση αποκαλύπτει μια πρωτοποριακή προσέγγιση της γλώσσας, της τέχνης και της συμμετοχής που συνεχίζει να απευθύνεται στη σημερινή εποχή.
Η έκθεση ξεκινάει με πρώιμα έργα της Γιόκο Όνο και για την ακρίβεια με ένα τηλεφώνημα στο οποίο απαντά η ίδια. «Γεια σας! Είμαι η Γιόκο» ακούγεται από την άλλη πλευρά της γραμμής και η ηχογράφηση είναι ακριβώς η ίδια με το τέλος του άλμπουμ «Fly» του 1971. Αυτή η πρώτη ενότητα αναδεικνύει τις παλαιότερες δουλειές της Όνο, όταν εκείνη αναμείχθηκε σε πειραματικούς κύκλους στο Τόκιο και τη Νέα Υόρκη.
Αν και μεγάλο μέρος της έκθεσης της Όνο καταλαμβάνεται από ιστορικές φωτογραφίες-ντοκουμέντα, φυλλάδια και προσκλήσεις, εισιτήρια, προγράμματα, ανακοινώσεις, αφίσες και περιοδικά, υπάρχουν πολλά άλλα που μπορούν να καθηλώσουν τον θεατή. Η Όνο τυλιγμένη πάνω από ένα πιάνο, ενώ ο John Cage και ο David Tudor παίζουν. Η Όνο στο κέντρο του Μανχάταν, όπου μαζί με τον συνθέτη, μουσικό και καλλιτέχνη περφόρμανς La Monte Young ξεκίνησαν τις συναυλίες στην σοφίτα της Chambers Street το 1961.
Ένα από τα πιο συγκινητικά έργα της Όνο που αναδεικνύεται στην Tate του Λονδίνου είναι το «Add Colour (Refugee Boat)», που υλοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2016 -από μια ιδέα που είχε το 1960. Το έργο δείχνει μια λευκή βάρκα σε ένα λευκό δωμάτιο κάνοντας σαφή αναφορά στους πρόσφυγες. Η Όνο καλεί το κοινό να ζωγραφίσει μηνύματα και σύμβολα χρησιμοποιώντας τα πινέλα και το μπλε χρώμα που παρέχονται. Φωτογραφίες του έργου καταγράφουν τη βάρκα να παρασύρεται σε μια πληθωρική θάλασσα μηνυμάτων, ονομάτων, ελπίδων και εκκλήσεων για ελευθερία.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
