THEPOWERGAME
Οι επιστήμονες θεωρούσαν τον γεμάτο με υγρό σάκο γύρω από τους πνεύμονες απλώς ως ένα μαξιλάρι από εξωτερικές βλάβες. Αποδεικνύεται ότι φιλοξενεί επίσης ισχυρά κύτταρα που «τρώνε» ιούς, που εισχωρούν ορμητικά στους πνεύμονες κατά τη διάρκεια λοιμώξεων από γρίπη.
Δεν πρέπει να συγχέεται με τους φάγους, ιούς που εξολοθρεύουν βακτήρια. Αυτά τα κύτταρα είναι μακροφάγα, κύτταρα του ανοσοποιητικού που παράγονται στο σώμα.
«Το όνομα μακροφάγος σημαίνει “μεγαλοφάγος”. Καταβροχθίζουν βακτήρια, ιούς, καρκινικά κύτταρα και κύτταρα που πεθαίνουν. Πραγματικά, οτιδήποτε φαίνεται ξένο, το συλλαμβάνουν και το καταστρέφουν», δήλωσε η ιολόγος του UC Riverside Juliet Morrison, η οποία ηγήθηκε της ομάδας ανακάλυψης. «Εκπλαγήκαμε που τα βρήκαμε στους πνεύμονες γιατί κανείς δεν έχει ξαναδεί, ότι αυτά τα κύτταρα μπαίνουν στον πνεύμονα όταν υπάρχει μόλυνση».
Μια εργασία που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ περιγράφει πώς κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης από γρίπη, τα μακροφάγα αφήνουν την εξωτερική κοιλότητα και περνούν στους πνεύμονες όπου μειώνουν τη φλεγμονή και μειώνουν τα επίπεδα της νόσου.
«Αυτή η μελέτη δείχνει ότι δεν έχει σημασία μόνο τι συμβαίνει στον πνεύμονα, αλλά και τι υπάρχει έξω από τον πνεύμονα. Οι τύποι κυττάρων που δεν συνδέονται κανονικά με τον πνεύμονα μπορεί να έχουν μεγάλες επιπτώσεις στην ασθένεια και την υγεία των πνευμόνων», είπε η Dr. Morrison.
Υπάρχουν τρεις κύριες κοιλότητες στο σώμα: μία γύρω από την καρδιά, την κοιλιακή κοιλότητα και η υπεζωκοτική κοιλότητα που περιβάλλει τους πνεύμονες. «Επειδή περιέχει υγρό, εμποδίζει τους πνεύμονες να καταρρεύσουν. Ωστόσο, οι επιστήμονες δεν έχουν σκεφτεί πολύ ότι η υπεζωκοτική κοιλότητα είναι ένα ολόκληρο όργανο. Αυτή η έρευνα μπορεί να αλλάξει αυτή την αντίληψη», είπε η Dr. Morrison.
Αρχικά, οι ερευνητές ξεκίνησαν να κατανοήσουν το γενικότερο ερώτημα σχετικά με το ποιοι τύποι κυττάρων υπάρχουν στους πνεύμονες κατά τη διάρκεια λοιμώξεων από γρίπη. Πήραν υπάρχοντα δεδομένα για γονίδια που σχετίζονται με τους πνεύμονες από μελέτες σε ποντίκια που είτε πέθαναν από τη γρίπη είτε επέζησαν. Στη συνέχεια συλλέξαν τα δεδομένα χρησιμοποιώντας έναν αλγόριθμο για να προβλέψουν τους τύπους κυττάρων που αλλάζουν στους πνεύμονες κατά τη διάρκεια λοιμώξεων.
«Πήραμε μεγάλα δεδομένα και τα αναλύσαμε για να προσδιορίσουμε ποια πιθανά ανοσοκύτταρα βρίσκονται στους ιστούς των πνευμόνων. Εκεί πήρα μια ένδειξη ότι ίσως είχαμε μια προηγουμένως άγνωστη εξωτερική πηγή κυττάρων στον πνεύμονα», είπε η Dr. Morrison.
Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μια τεχνική βασισμένη σε λέιζερ, η ομάδα παρακολούθησε μακροφάγα που πήγαιναν στους πνεύμονες ποντικών και παρατήρησε τι συνέβαινε αν έβγαζαν αυτά τα κύτταρα από την εξίσωση. «Όταν τα βγάζαμε από το ποντίκι βλέπαμε περισσότερες ασθένειες και περισσότερη φλεγμονή των πνευμόνων», είπε η Dr. Morrison.
Η Dr. Morrison αναφέρει ότι ελπίζει πως αυτή η μελέτη θα ενθαρρύνει άλλους επιστήμονες να επαναξιολογήσουν σύνολα δεδομένων από παλαιότερες μελέτες. «Η προσέγγισή μας ήταν να πάρουμε πληροφορίες, να τις βάλουμε σε νέα χρήση και έτσι μπορέσαμε να δούμε κάτι νέο», υποστήριξε.
Προχωρώντας προς τα εμπρός, η ερευνητική ομάδα ελπίζει να προσδιορίσει ποιες πρωτεΐνες «λένε» στα μακροφάγα να μετακινηθούν στους πνεύμονες. Μόλις εντοπιστούν τα σήματα πρωτεΐνης, μπορεί να είναι δυνατή η δημιουργία φαρμάκων που ενισχύουν είτε τον αριθμό των μακροφάγων είτε τη δραστηριότητά τους.
Η στρατηγική της ενίσχυσης της ανθρώπινης άμυνας έναντι των λοιμώξεων, αντί της ανάπτυξης ενός άλλου αντιικού, θα μπορούσε να προσφέρει στους ανθρώπους μια θεραπεία γρίπης που θα ήταν πιο αποτελεσματική για πολύ περισσότερο. Η Dr. Morrison άρχισε να ενδιαφέρεται για τη θεραπεία του ξενιστή επειδή η αντίσταση στα αντιβιοτικά και τα αντιικά στα φάρμακα είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα.
Αυτό το πρόβλημα εμφανίζεται όταν μικρόβια όπως βακτήρια και μύκητες αναπτύσσουν την ικανότητα να νικούν τα φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί για να τα σκοτώνουν. Η κατάχρηση και η υπερβολική χρήση των φαρμάκων επιταχύνει το πρόβλημα. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, περισσότερες από 2,8 εκατομμύρια λοιμώξεις ανθεκτικές στα φάρμακα συμβαίνουν κάθε χρόνο στις ΗΠΑ με αποτέλεσμα περισσότεροι από 35.000 άνθρωποι να πεθαίνουν.
«Εάν μπορούμε να ενισχύσουμε αυτό που λύνει τη μόλυνση μέσα μας, πιθανότατα θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι τόσο περίπλοκο, αλλά είναι το καλύτερο στοίχημά μας μακροπρόθεσμα να δουλέψουμε με αυτό που έχουμε μάλλον, παρά να κυνηγάμε ιούς που συνεχίζουν να ξεφεύγουν από τις θεραπείες μας», είπε η Dr. Morrison.