THEPOWERGAME
Την ώρα που αναμένεται να καταπλεύσει στην Αλεξανδρούπολη στη θέση πρόσδεσης στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του λιμανιού το ειδικά διαμορφωμένο δεξαμενόπλοιο της Gastrade, το οποίο θα λειτουργήσει ως πλωτή υποδομή αποθήκευσης LNG και επαναεριοποίησης (FSRU) τρέχουν οι εξελίξεις και για τα άλλα σχέδια που προωθούν ελληνικοί όμιλοι. Το «Thessaloniki FSRU» της Helleniq Energy ξεκινά μη δεσμευτική δοκιμή αγοράς (market test) με σκοπό να χαρτογραφήσει το επενδυτικό ενδιαφέρον. Προς το παρόν υπάρχει στάση αναμονής από τη Motor Oil για το «Διώρυγα Gas» στην περιοχή των Αγίων Θεοδώρων Κορινθίας που ακόμα αναζητά κρατική χρηματοδότηση, ενώ το «ΑΡΓΩ» της Mediterranean Gas έχει πέσει σε θολά νερά. Στην Ευρώπη, πάντως, εξακολουθούν να προωθούνται σχέδια για νέα FSRU στο πλαίσιο του σχεδιασμού για απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο.
Όσον αφορά το FSRU «Αλεξανδρούπολις» τα αποκαλυπτήρια αναμένονται την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου. Το ταξίδι του FSRU ξεκίνησε από την Σιγκαπούρη στις 26 Νοεμβρίου, ενώ από την Κυριακή έχει μπει στην Ερυθρά Θάλασσα από όπου θα ανέβει βόρεια προς το κανάλι του Σουέζ και από εκεί με απευθείας πορεία προς την Αλεξανδρούπολη. Το FSRU θα προσδέσει ανοιχτά του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης σε μία απόσταση 17,6 χλμ. νοτιοδυτικά του. Ανήκει στην εταιρεία Gastrade με μετόχους την κυρία Ελμίνα Κοπελούζου, την Gaslog, τη ΔΕΠΑ Εμπορίας, την Bulgartransgaz (Διαχειριστής Μεταφοράς Φυσικού Αερίου της Βουλγαρίας) και τον ΔΕΣΦΑ. Οι πέντε μέτοχοι κατέχουν από 20%, ενώ η αρχική ιδέα για την ανάπτυξη του FSRU είχε συλληφθεί από τον επιχειρηματία κ. Δημήτρη Κοπελούζο το 2010. Οταν το FSRU αγκυροβολήσει, οι μόνες εργασίες που θα απομείνουν είναι η σύνδεσή του με τον υποθαλάσσιο αγωγό μήκους 24 χλμ. και χερσαίο μήκους 4 χλμ. Το FSRU Αλεξανδρούπολης εκτιμάται πως θα είναι σε θέση στα μέσα του Ιανουαρίου του 2024 να δέχεται ποσότητες από φορτία LNG και στη συνέχεια να τις αεροποιεί διοχετεύοντας το φυσικό αέριο στο Ανεξάρτητο Σύστημα Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ) και έπειτα μέσω του αγωγού IGB (διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας – Βουλγαρίας) να εφοδιάζονται οι αγορές της Βαλκανικής.
Το FSRU «Thessaloniki» που προωθεί η Elpedison, η κοινή εταιρεία της Helleniq Energy και της ιταλικής Edison, αποτελείται από δύο πλοία, ένα FSRU (Floating Storage and Regasification Unit) και ένα FSU (Floating Storage Unit) με συνδυασμένη αποθηκευτική ικανότητα μεταξύ 250.000 και 280.000 κυβικά μέτρα. Μέχρι τις 12 Ιανουαρίου, η αγορά καλείται να εκδηλώσει το ενδιαφέρον της για δέσμευση δυναμικότητας και υπηρεσιών. Όπως και τα υπόλοιπα υπό σχεδιασμό FSRU στοχεύει κυρίως την αγορά της Νοτιοανατολικής Ευρώπης καθώς η κατανάλωση φυσικού αερίου στην Ελλάδα προβλέπεται πως θα μειωθεί τα επόμενα χρόνια. Η υλοποίηση των νέων τερματικών δε συνδέεται μόνο με τα αποτελέσματα των market tests, μέσω των οποίων διερευνάται το ενδιαφέρον της αγοράς για μια τέτοια επένδυση.
Χρηματοδότηση και θολά νερά
Για να προχωρήσουν βέβαια αυτά τα project χρειάζεται να υπάρχει χρηματοδότηση. Στην περίπτωση του «Διώρυγα Gas» της Motor Oil, (δυναμικότητας έως 210.000 κ.μέτρα), η εταιρεία τηρεί «στάση αναμονής» απέναντι στο τι θα αποφασίσει η ελληνική κυβέρνηση. Πριν από λίγους μήνες ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Motor Oil Πέτρος Τζαννετάκης είχε υποστηρίξει πως η τύχη της επένδυσης θα εξαρτηθεί από την έγκριση της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ώστε να λάβει κρατική χρηματοδότηση. Ο κ. Τζαννετάκης είχε δηλώσει τότε πως η λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (Final Investment Decision – FID) θα εξαρτηθεί από το ύψος της στήριξης που θα λάβει η επένδυση. Το FSRU του ομίλου θα είναι χωρητικότητας έως και 210.000 κυβικά μέτρα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG).
Τέλος, σε συμπληγάδες έχει βρεθεί η ανάπτυξη πλωτής δεξαμενής υγροποιημένου φυσικού αερίου στην περιοχή της Μαγνησίας, το «Αργώ» της Mediterranean Gas, έξω από το λιμάνι του Βόλου. Η εταιρεία, πριν από τρεις μήνες αιτήθηκε στη ΡΑΑΕΥ τροποποίηση της Άδειας Ανεξάρτητου Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΑΣΦΑ), με σκοπό τη μεταβολή της μετοχικής της σύνθεσης και την είσοδο στο μετοχικό κεφάλαιο της Ρουμανικής Transgaz. Ωστόσο, λίγες ημέρες πριν κατέθεσε αίτηση πτώχευσης στο Ειρηνοδικείο του Βόλου υπό το βάρος χρεών σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, σε συνεργαζόμενες επιχειρήσεις (νομικές εταιρείες, συμβούλους, μελετητές), σε μισθώματα αλλά και σε εργαζόμενους της επιχείρησης. Όμως η αίτηση αποσύρθηκε λίγο αργότερα!
Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία στο ίδιο μοτίβο επενδύσεων
Η αξιολόγηση των μελλοντικών αναγκών LNG της Ευρώπης όχι μόνο της Ελλάδας δεν είναι απλή υπόθεση. Η εξέλιξη της ζήτησης φυσικού αερίου, οι εναλλακτικές πηγές προμήθειας και οι παγκόσμιες τιμές φυσικού αερίου είναι διαμορφωτές του πεδίου. Οι στόχοι του REPowerEU υποδηλώνουν ότι η ευρωπαϊκή ζήτηση φυσικού αερίου θα μειωθεί περισσότερο από το μισό έως το 2030. Ωστόσο, η διψασμένη για LNG συνεχίζει να επενδύει σε αυτό.
Η Γερμανία, είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας φυσικού αερίου της Ευρώπης και από τα ενεργειακά της πλάνα δεν λείπει το LNG. Μάλιστα, σχεδιάζει να λειτουργήσει έξι FSRU μέχρι το τέλος του έτους, γεγονός που θα ανεβάσει την ικανότητα επαναεριοποίησης της χώρας στα 34,5 Bcm. Στη βορειοδυτική Γερμανία, η κρατική Deutsche Energy Terminal (DET) θέλει να εγκαταστήσει το Transgas Force FSRU χωρητικότητας 7,5 Bcm στο λιμάνι Stade του ποταμού Έλβα. Μόλις, χθες ανακοινώθηκε ότι ο αναδυόμενος τερματικός σταθμός LNG της Γερμανίας στο λιμάνι του ποταμού Έλβα στο Στάντε αναμένει ότι το πλωτό σκάφος επαναεριοποίησης (FSRU) Transgas Force τον Φεβρουάριο, επιτρέποντας τη διοχέτευση των θαλάσσιων φορτίων φυσικού αερίου στα τοπικά δίκτυα αγωγών. Η τελική επενδυτική απόφαση για τον εν λόγω τερματικό σταθμό θα ληφθεί εντός των επόμενων εβδομάδων, απομένουν μόνο οι τυπικές διαδικασίες. Αντίστοιχα, η ιδιωτική εταιρεία ανάπτυξης Deutsche ReGas σχεδιάζει να εγκαταστήσει το Transgas Power FSRU 7,5 Bcm/έτος στο λιμάνι Mukran, στο νησί Ruegen στη Βαλτική Θάλασσα. Τέλος, στη βορειοδυτική Γερμανία, το Excelsior FSRU 5 Bcm/έτος θα εγκατασταθεί στο λιμάνι της Βόρειας Θάλασσας Wilhelmshaven από την Tree Energy Solutions, τη γερμανική E.ON και τη γαλλική Engie.
Όσον αφορά την Ιταλία, η γείτονα χώρα εγκατέστησε ένα FSRU 5 Bcm/έτος στο Piombino, στη δυτική ακτή της χώρας. Η Piombino τροφοδότησε τις πρώτες ποσότητες αερίου στο ιταλικό δίκτυο φυσικού αερίου τον Μάιο μέσω του φορτίου που έθεσε σε λειτουργία, αλλά η ιταλική μεγάλη εταιρεία Eni παρέδωσε το πρώτο εμπορικό φορτίο LNG στον τερματικό σταθμό στις 8 Ιουλίου. Αντίστοιχα, ο Ιταλός ενεργειακός παίκτης Snam ολοκλήρωσε την εξαγορά της πλωτής μονάδας αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRU) BW Singapore, η οποία θα αναπτυχθεί στην ανοικτή θάλασσα της Ραβέννα της Ιταλίας, συμβάλλοντας στην ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Το πλοίο μπορεί να λειτουργεί τόσο ως μεταφορέας LNG όσο και ως FSRU. Έχει χωρητικότητα αποθήκευσης περίπου 170.000 m³ υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και ικανότητα επαναεριοποίησης περίπου 5 δισεκατομμυρίων m³ ετησίως. Η Snam ετοιμάζει μια υπεράκτια πλατφόρμα περίπου 8,5 χλμ. από την ακτή της Ραβέννας όπου θα αγκυροβολήσει το νέο FSRU. Επίσης, στήνει σωλήνες για τη σύνδεσή του με το ιταλικό δίκτυο φυσικού αερίου. Αναμένεται να ξεκινήσει τη λειτουργία του το 2025, σύμφωνα με το portseurope.
Τέλος, η Γαλλία με την TotalEnergies σχεδιάζει να θέσει σε λειτουργία το Cape Ann FSRU χωρητικότητας 5 Bcm/έτος στο λιμάνι της Χάβρης, στη Γαλλία, το φθινόπωρο, με το FSRU να αναμένεται να φτάσει στα τέλη Αυγούστου ή στις αρχές Σεπτεμβρίου, δήλωσε εκπρόσωπος της εταιρείας. Ο γαλλικός πάροχος δικτύου GRTgaz, ο οποίος θα εκμεταλλευτεί τον αγωγό που συνδέει το FSRU με το δίκτυο, αναμένει ότι το FSRU θα τεθεί σε λειτουργία στα μέσα Σεπτεμβρίου. Η TotalEnergies έχει κλείσει το ήμισυ της χωρητικότητας επαναεριοποίησης των FSRU και αυτή τη στιγμή διεξάγει ανοιχτή σεζόν για την υπόλοιπη χωρητικότητα. Η Γαλλία φιλοξενεί τέσσερις χερσαίους τερματικούς σταθμούς LNG με χωρητικότητα περίπου 26,8 mtpa. Αυτοί είναι οι τερματικοί σταθμοί LNG Fos Tonkin, Fos Cavaou και Montoir-de-Bretagne της Elengy, καθώς και η εγκατάσταση LNG της Δουνκέρκης.
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
