THEPOWERGAME
Η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι λατρεύτηκε με πάθος, αναλύθηκε όσο κανένας άλλος πίνακας ζωγραφικής και συνεχίζει ακόμα και σήμερα να προσελκύει εκατομμύρια επισκέπτες στο Μουσείο του Λούβρου, όπου εκτίθεται.
Ο πιο διάσημος πίνακας ζωγραφικής έγινε σοκολατάκι, μπλουζάκι, σουβέρ, αφίσα, πλαστογραφήθηκε, κλάπηκε, απέκτησε δικό του δωμάτιο, αλλά παρέμεινε μυστηριώδης. Με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι περίεργο ότι μια «σύγχρονη» εκδοχή της, που δημιουργήθηκε μέσω της Τεχνητής Νοημοσύνης, προκάλεσε τόσες πολλές αντιδράσεις. Το νέο έργο δεν θυμίζει και πολύ το αυθεντικό, καθώς έχει πράσινα μάτια, τέλεια μύτη, λαμπερή επιδερμίδα και πλούσιο ντεκολτέ.
Το πιο σκανδαλώδες χαμόγελο της ιστορίας έγινε τώρα περισσότερο πρόστυχο, με πολλούς χρήστες των social media να αναφέρουν ότι η νέα μορφή μοιάζει περισσότερο με μοντέλο του Only Fans.
H εικόνα ανέβηκε στο Χ (πρώην Twitter) και έγινε αμέσως viral, συγκεντρώνοντας πάνω από 27 εκατομμύρια προβολές. Όπως ήταν αναμενόμενο, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που διαφώνησαν με την κίνηση και μίλησαν για βεβήλωση του διάσημου έργου.
Ο δημιουργός της εικόνας, Τζιανπάολο Ρόζα, σχολίασε τη διαμάχη που προέκυψε, υποστηρίζοντας ότι έγινε για να «τιμήσει το αριστούργημα του Λεονάρντο ντα Βίντσι», αλλά ξεκαθάρισε ότι η «σεξουαλικοποίηση» των γυναικών είναι «λυπηρή» και «προβληματική» και ελπίζει ότι η εικόνα μπορεί να ανοίξει έναν διάλογο για το πώς «αντιλαμβανόμαστε την τέχνη και τις γυναίκες».
This is what the “Mona Lisa” would look like today according to Al 👀 pic.twitter.com/M55NYBwcHR
— Daily Loud (@DailyLoud) July 30, 2023
Η Μόνα Λίζα είναι το κύκνειο άσμα του ζωγράφου
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ξεκίνησε να φιλοτεχνεί το έργο το 1503, όταν του το παρήγγειλε ο Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο. Ο πλούσιος έμπορος ρούχων από τη Βενετία ήθελε ο ζωγράφος να επιμεληθεί ένα πορτρέτο της γυναίκας του, αλλά άργησε πολύ να το απολαύσει.
Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη των εργασιών, το έργο ήταν ακόμα ημιτελές, πρακτική πολύ συνηθισμένη για τον Ντα Βίντσι. Η Μόνα Λίζα έμελλε να γίνει, όμως, το τελευταίο έργο του, καθώς το ολοκλήρωσε το 1519, λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή.
Το πρόσωπο που απεικονίζεται στο έργο έχει περάσει δεκάδες αναλύσεις, ερευνητικές εργασίες, φιλοσοφικές προσεγγίσεις. Ερευνητές βρήκαν πίσω από το διάσημο γυναικείο πρόσωπο ένα άλλο πρόσωπο, άλλοι είδαν την μητέρα του Ντα Βίντσι και άλλοι την εικόνα του ίδιου του ζωγράφου.
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ πίστευε πως το περιώνυμο μειδίαμα της Μόνα Λίζα ήταν αποτέλεσμα ανάκλησης ανάμνησης της μητέρας του Λεονάρντο.
Θα ανήκει για πάντα στο κοινό
Το έργο έμεινε για σχεδόν έναν αιώνα στο παλάτι του Φοντενεμπλό μετά τον θάνατο του Ντα Βίντσι. Ο Λουδοβίκος ΙΔ’ το μετέφερε έπειτα στο μεγάλο παλάτι των Βερσαλλιών, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα ο Ναπολέων Βοναπάρτης κράτησε τον πίνακα στο μπουντουάρ του.
Σήμερα, ο πίνακας, διαστάσεων 77 εκ. Χ 53 εκ., θεωρείται ο πιο διάσημος όλων των εποχών και είναι αδύνατον να υπολογιστεί η αξία του. Αποτελεί ιδιοκτησία του γαλλικού κράτους και δεν μπορεί να πωληθεί.
Μετά την τελευταία ανακαίνιση του Μουσείου, ο πίνακας απέκτησε το δικό του δωμάτιο, αξίας 6,5 εκατ. ευρώ, με μια γυάλινη οροφή που αφήνει το φυσικό φως να τον αγκαλιάζει. Η Μόνα Λίζα προστατεύεται από μια ειδική άθραυστη βιτρίνα, που διατηρεί ελεγχόμενη τη θερμοκρασία της και θα κρατήσει τη μαγεία της αναλλοίωτη στον χρόνο.
Η κλοπή της Μόνα Λίζα
Σκάνδαλο προκλήθηκε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, όταν η Μόνα Λίζα κλάπηκε από το Λούβρο και πέρασαν πάνω από δύο χρόνια για να λυθεί το μυστήριο.
Στις 22 Αυγούστου του 1911 ο ζωγράφος Λουί Μπερού, σε μια επίσκεψή του στο Λούβρο, παρατήρησε ότι στη θέση του διάσημου πίνακα υπήρχαν μόνο τέσσερις πάσσαλοι. Ο υπεύθυνος ασφαλείας υπέθεσε λανθασμένα ότι ο πίνακας φωτογραφιζόταν για εμπορικούς λόγους, αλλά γρήγορα αντιλήφθηκε ότι πρόκειται για κλοπή.
Το Λούβρο έκλεισε για μια εβδομάδα, η κλοπή έγινε τεράστιο θέμα στους κόλπους των φιλότεχνων και έφτασε μέχρι και ο Πικάσο να θεωρηθεί ύποπτος. Ο φίλος του ζωγράφου, ο ποιητής Γκιγιόμ Απολινέρ, θεωρήθηκε επίσης ύποπτος, συνελήφθη και φυλακίστηκε, ενώ προσπάθησε να εμπλέξει και τον φίλο του τον Πικάσο.
Τελικά και οι δύο αποδείχθηκαν, αθώοι αφού η Μόνα Λίζα είχε κλαπεί από τον Βιντσέντσο Περούτζια, υπάλληλο του Λούβρου, ο οποίος μπήκε στο μουσείο κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας, κρύφτηκε σε μία ντουλάπα και βγήκε από το μουσείο αφού αυτό είχε κλείσει, κρύβοντας τον πίνακα κάτω από το παλτό του.
Ο Περούτζια, Ιταλός πατριώτης που πίστευε πως ο πίνακας του Λεονάρντο έπρεπε να επιστραφεί στην Ιταλία, έκρυψε τον πίνακα στο διαμέρισμά του για δύο χρόνια και αφού ανέβηκε πολύ η τιμή του και η φήμη του, προσπάθησε να τον πωλήσει στην Πινακοθήκη Ουφίτσι της Φλωρεντίας. Ο Περούτζια επικροτήθηκε στην Ιταλία για τον πατριωτισμό του και εξέτισε ποινή φυλάκισης έξι μηνών για την πράξη του.