THEPOWERGAME
Το άψογο αεροδρόμιο Changi της Σιγκαπούρης είναι το ιδανικό μέρος για να παρατηρήσει κανείς την αλλαγή της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ των παγκόσμιων πόλεων. Από τότε που οι τελευταίοι περιορισμοί του Covid-19 στα σύνορα της πόλης-κράτους καταργήθηκαν πέρυσι, έχει υποδεχθεί πλήθος τραπεζιτών, συμβούλων και δικηγόρων, που φτάνουν έπειτα από μια τετράωρη πτήση από το Χονγκ Κονγκ ή τη Σαγκάη και συχνά χωρίς εισιτήριο επιστροφής. Η ουδετερότητα της Σιγκαπούρης είναι κομβικής σημασίας, σε μια περιοχή όπου η ρήξη μεταξύ Αμερικής και Κίνας μοιάζει ιδιαίτερα άμεση.
Στις περισσότερες πόλεις το διπλό χτύπημα της πανδημίας και της γεωπολιτικής έντασης αποδείχθηκε σημαντικό πρόβλημα. Προκειμένου να εκτιμηθεί ποιες από αυτές ευημερούν σε αυτήν τη νέα εποχή, ο Economist δημιούργησε έναν αδρομερή δείκτη μέσω ενός δείγματος δέκα περιοχών, εξετάζοντας τις μεταβολές σε τέσσερα μεγέθη -πληθυσμός, οικονομική ανάπτυξη, κενά γραφεία και τιμές κατοικιών- τα τελευταία τρία χρόνια. Κατατάσσουμε κάθε πόλη ανάλογα με τις επιδόσεις της στις μετρήσεις για να δημιουργήσουμε μια συνολική βαθμολογία.
Το Μαϊάμι διεκδικεί την πρώτη θέση χάρη στην ισχυρή οικονομική ανάπτυξη και την εξαιρετικά ζωηρή αγορά ακινήτων: οι πραγματικές τιμές των κατοικιών σημείωσαν άλμα κατά 39,5% από το 2019 έως το 2022. Ακολουθεί η Σιγκαπούρη, η οποία επωφελείται από την αύξηση του ΑΕΠ κατά 6,9% και τη μικρή μόνο αύξηση των κενών γραφείων. Το Ντουμπάι, εν τω μεταξύ, είδε τον πληθυσμό του να κάνει άλμα κατά 5,8%. Είναι επίσης η μόνη πόλη του δείκτη όπου ο αριθμός των κενών γραφείων έχει μειωθεί. Στο άλλο άκρο του πίνακα βρίσκεται το Σαν Φρανσίσκο, όπου ο πληθυσμός έχει μειωθεί κατά 8,3%.
Τι εξηγεί αυτές τις αντίθετες επιδόσεις; Ο Covid έπαιξε ρόλο. Οι πόλεις σε περιοχές του κόσμου που δεν το παράκαναν με τους περιορισμούς, όπως το Ντουμπάι και το Μαϊάμι, επωφελήθηκαν -μερικές φορές εις βάρος εκείνων που το έκαναν, όπως το Σαν Φρανσίσκο. Οι διεθνείς διανυκτερεύσεις στη Σιγκαπούρη μπορεί να ήταν κατά τρία τέταρτα χαμηλότερες στο τέλος του 2022 απ’ ό,τι πριν από την πανδημία, σύμφωνα με την εταιρεία συμβούλων Oxford Economics, αλλά η ζωή ήταν αρκετά καλή σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές της, το Χονγκ Κονγκ και τη Σαγκάη, όπου οι αυστηροί περιορισμοί στις μετακινήσεις διήρκεσαν περισσότερο. Χάρη στην πτώση των ενοικίων, το Χονγκ Κονγκ έχασε την πρώτη θέση στην κατάταξη της τράπεζας HSBC για τις πιο ακριβές πόλεις του κόσμου.
Η Σιγκαπούρη έχει επίσης απορροφήσει επιχειρήσεις και εργαζομένους που φεύγουν από τον αυταρχισμό του Xi Jinping. Όπως και το Ντουμπάι στη Μέση Ανατολή, λειτουργεί ως ένα μέρος όπου όλοι μπορούν να κάνουν δουλειές με όλους. Το Ντουμπάι και η Σιγκαπούρη μοιράζονται κι άλλα πλεονεκτήματα. Και τα δύο προσφέρουν ζεστό καιρό όλο τον χρόνο (σημαντικό όταν οι άνθρωποι μπορούν να εργάζονται εξ αποστάσεως) και ήπιες ρυθμίσεις (χρήσιμες για όσους ενοχλούνται από τη δυτική γραφειοκρατία). Η Σιγκαπούρη έχει εισαγάγει φορολογικές ελαφρύνσεις στα οικογενειακά γραφεία, βοηθώντας να αυξηθεί ο αριθμός τους σε 1.500 το 2022, από 50 το 2018. Το Ντουμπάι εισήγαγε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, αποποινικοποιώντας το αλκοόλ και τη συμβίωση των ανύπαντρων ζευγαριών.
Οι τοπικοί ηγέτες μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Το Μαϊάμι εργάστηκε σκληρά για να προσελκύσει χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις, με εταιρείες όπως η Blackstone και η Citadel να εγκαθίστανται εκεί πρόσφατα. Αντίθετα, το Σαν Φρανσίσκο έχει πολλά να αντιμετωπίσει: θύμα της τεχνολογικής κρίσης, είναι ακριβό και μερικές φορές επικίνδυνο, με υψηλούς φόρους και ολοένα και χειρότερες δημόσιες υπηρεσίες. Οι επιχειρήσεις απομακρύνονται, ιδίως εκείνες που εδρεύουν στο κέντρο της πόλης, με την Anthropologie, την Office Depot και τη Whole Foods να κλείνουν καταστήματα τις τελευταίες εβδομάδες. Το Γιοχάνεσμπουργκ, το οποίο φιλοδοξεί να γίνει η εμπορική πρωτεύουσα της Νότιας Αφρικής, αν όχι ολόκληρης της ηπείρου, υποφέρει από τις υποβαθμισμένες υποδομές ηλεκτροδότησης και ύδρευσης, καθώς και από την ολοένα και πιο ασταθή πολιτική: η πόλη είχε έξι δημάρχους τα τελευταία δύο χρόνια. Οι ντόπιοι που διαθέτουν τα μέσα σπεύδουν να «ημι-μεταναστεύσουν» στο καλύτερα διοικούμενο Κέιπ Τάουν.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλες οι πόλεις του δείκτη, εκτός από το Ντουμπάι, είναι τι θα κάνουν με τους πλεονάζοντες χώρους γραφείων. Τα κενά αντιπροσωπεύουν ένα φιάσκο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για τους ιδιοκτήτες εμπορικών ακινήτων και αφήνουν εκτεθειμένους τους προϋπολογισμούς των πόλεων. Τον Φεβρουάριο το Σαν Φρανσίσκο πρότεινε ετήσιες φοροαπαλλαγές έως και 1 εκατ. δολάρια για νέες εταιρείες που εγκαθίστανται σε γραφεία. Εν τω μεταξύ, πόλεις όπως η Νέα Υόρκη, το Παρίσι και η Σιγκαπούρη ελπίζουν να μετατρέψουν τα γραφεία σε κατοικίες που είναι τόσο απαραίτητες. Η επιτυχία αυτών των σχεδίων θα καθορίσει την οικονομική υγεία των πόλεων και τη θέση τους στην κατάταξη του επόμενου έτους.
© 2023 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com
Ακολουθήστε το Powergame.gr στο Google News για άμεση και έγκυρη οικονομική ενημέρωση!
