THEPOWERGAME
Δύο φορητοί υπολογιστές εργασίας, δύο ημερολόγια εργασίας, δύο αφεντικά και δύο μισθοί. Μέχρι στιγμής, κανένας από τους εργοδότες του Matt δεν έχει καταλάβει το παραμικρό. Εργαζόμενος στον τομέα της τεχνολογίας (ο οποίος, για προφανείς λόγους, ζήτησε από τον Economist να μη χρησιμοποιήσει το πραγματικό του όνομα) ο Matt τηρεί τις προθεσμίες και κάνει ό,τι του ζητούν, αν και όχι περισσότερα. Δεν είναι ο μόνος.
Οι άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικές δουλειές δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι χαμηλόμισθοι αναγκάζονται εδώ και καιρό να συνδυάζουν βάρδιες για να τα βγάλουν πέρα. Στο άλλο άκρο της μισθολογικής κλίμακας, οι διευθυντές συχνά συμμετέχουν σε διοικητικά συμβούλια εταιρειών. Σύμφωνα με το αμερικανικό Γραφείο Στατιστικής της Αγοράς Εργασίας, σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή των τελευταίων 30 ετών, μεταξύ 4% και 6,5% του αμερικανικού εργατικού δυναμικού εργαζόταν σε περισσότερες από μία δουλειές. Οι εκτιμήσεις του Γραφείου Απογραφής τοποθετούν το ποσοστό αυτό ακόμα υψηλότερα, από 6,8% το 1996 σε 7,8% το 2018.
Αυτό που είναι καινούργιο, όπως δείχνει το παράδειγμα του Matt, είναι η άνοδος των στελεχών γραφείου που καταλαμβάνουν διαφορετικές θέσεις εργασίας, ιδίως στον κλάδο της τεχνολογίας. Γι’ αυτό μπορούμε να ευχαριστήσουμε ή να κατηγορήσουμε την απομακρυσμένη εργασία. Παρά τις προσπάθειες των αφεντικών να δελεάσουν ή να εξαναγκάσουν τους υπαλλήλους τους να επιστρέψουν στα γραφεία, το ποσοστό των ανθρώπων της τεχνολογίας που εργάζονται πλήρως εξ αποστάσεως παραμένει 60% υψηλότερο απ’ ό,τι σε άλλους τομείς (βλ. διάγραμμα). Χωρίς τους διευθυντές να τους εποπτεύουν, κάποιοι από αυτούς εξαπατούν τους εργοδότες τους. Οι μηχανικοί λογισμικού που βρίσκονται στα μέσα της καριέρας τους αναφέρουν ότι υποβάλλουν αίτηση για κατώτερες θέσεις, ώστε να μπορούν να «υπόσχονται και να παραδίδουν περισσότερα», με ελάχιστη προσπάθεια.
Ο Matt έπιασε δεύτερη δουλειά, ή «J2» όπως την αποκαλεί, για δύο βασικούς λόγους: πλήξη και ανησυχία για την ασφάλεια της εργασίας. Τα καθήκοντα στην πρώτη του δουλειά, όπου εργαζόταν εξ αποστάσεως ως επιστήμονας δεδομένων για μια μεσαίου μεγέθους τεχνολογική εταιρεία, δεν ήταν ιδιαίτερα απαιτητικά και του έπαιρναν μόνο οκτώ ώρες την εβδομάδα. Δεν είχε καμία διάθεση να «παίξει πολιτική γραφείου και να ανέβει στην εταιρική κλίμακα». Ωστόσο, επιθυμούσε να έχει χρήμα. Υπολόγισε ότι θα μπορούσε να αναλάβει μια δεύτερη δουλειά, να διπλασιάσει τον μισθό του και να αποκτήσει ένα δίχτυ ασφαλείας σε περίπτωση που απολυόταν.
Αφού έδωσε κάμποσες συνεντεύξεις για μερικές εβδομάδες, ο Matt βρήκε μια πολλά υποσχόμενη J2: μηχανικός δεδομένων σε μια νεοσύστατη επιχείρηση. Υποψιαζόταν ότι οι απαιτήσεις θα ήταν τόσο χαμηλές όσο και στην πρώτη του δουλειά. Είχε μάλλον δίκιο, αν και η εξεύρεση ισορροπίας απαιτούσε κάποιους λεπτούς χειρισμούς. Την πρώτη εβδομάδα του μια σπάνια συνάντηση στην εργασία 1 προγραμματίστηκε την ίδια ώρα με μία από τις ενημερωτικές συνεδρίες της εργασίας 2. Κάποιοι συνάδελφοί του σε ένα διαδικτυακό φόρουμ για «διπλοθεσίτες» στο Reddit, έναν ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης, ισχυρίζονται ότι έκαναν δύο συναντήσεις ταυτόχρονα, με κλειστό βίντεο. Αν κληθούν να μιλήσουν ταυτόχρονα, προσποιούνται προβλήματα συνδεσιμότητας ή παίζουν ένα προηχογραφημένο ηχητικό απόσπασμα από το γάβγισμα ενός σκύλου. Ο Matt αποφάσισε να συντονιστεί με την κλήση της εργασίας 1 και να αναβάλει το ραντεβού του με τη 2, επικαλούμενος ένα ραντεβού με τον γιατρό.
Η άνοδος της γενετικής τεχνητής νοημοσύνης, όπως το ChatGPT, μπορεί με τον καιρό να καταστήσει πιο δύσκολη τη διπλή εργασία, αντικαθιστώντας ορισμένες υποδεέστερες θέσεις στην τεχνολογία. Μέχρι τότε, οι ίδιοι οι coasters μπορούν να χρησιμοποιούν έξυπνα chatbots για να βοηθούν στη δόμηση του κώδικα υπολογιστών, στη συγγραφή εγγράφων και ακόμα και στη διεξαγωγή προκαταρκτικής έρευνας. Το ChatGPT δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δουλειά ενός μηχανικού λογισμικού, λέει ένας άλλος διπλοθεσίτης, αλλά σας οδηγεί στο 90% του δρόμου προς τα εκεί.
Η σχέση εργαζόμενου-εργοδότη ιστορικά ευνοούσε τους εργοδότες, οι οποίοι διαθέτουν μεγαλύτερη επιρροή επειδή μπορούν συνήθως να επιλέξουν μεταξύ περισσότερων εργαζομένων απ’ ό,τι οι εργαζόμενοι μεταξύ των εταιρειών. Ο Matt θεωρεί το τέχνασμά του ως ανάκτηση κάποιου ελέγχου. Δύο αξιοπρεπώς αμειβόμενες θέσεις εργασίας του παρέχουν ευελιξία. Η ευελιξία είναι δύναμη, λέει. Αν απολυθεί ή αν η μία δουλειά γίνει αδικαιολόγητα απαιτητική, μπορεί να βρει κάποια άλλη. Προς το παρόν, πιστεύει ότι είναι ασφαλής. Τόσο ασφαλής, μάλιστα, που αρχίζει την αναζήτηση τρίτης δουλειάς.
© 2023 The Economist Newspaper Limited. All rights reserved.
Άρθρο από τον Economist, το οποίο μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε με επίσημη άδεια από την www.powergame.gr. Το πρωτότυπο άρθρο, στα αγγλικά, βρίσκεται στο www.economist.com