THEPOWERGAME
Είναι κάποιες φορές που το Χόλιγουντ «ξεφεύγει» σε φαντασία και αποτυπώνει στη μεγάλη οθόνη κόσμους που δεν ανταποκρίνονται σε κανένα πιθανό σενάριο από αυτά που προβλέπει η επιστήμη.
Είναι και κάποιες άλλες όμως που αποδεικνύουν ότι μερικοί σεναριογράφοι και σκηνοθέτες είναι εξαιρετικά διαβασμένοι ως προς το τι μπορεί να φέρει το κοντινό μέλλον στη ζωή μας. Πέρα από τα ταξίδια σε μακρινούς γαλαξίες και τις απρόσμενες συναντήσεις με άλλους πολιτισμούς, το Χόλιγουντ κάποιες φορές έπεσε μέσα στις προβλέψεις του για το πως θα μοιάζει η ζωή σε αυτό τον πλανήτη στο προσεχές μέλλον δείχνοντάς μας τις αλλαγές που θα επηρεάσουν την καθημερινότητά μας σε λίγα χρόνια.
Στο «Gattaca» (1997) του Αντριου Νίκολ με τον Ιθαν Χοκ και την Ούμα Θέρμαν, βλέπουμε μια κοινωνία που κινείται γύρω από τα τέλεια γονίδια και εκείνους που τα φέρουν εντός τους. Η ταινία είχε ως έμπνευση την κλωνοποίηση της Ντόλι και την αποκωδικοποίηση του ανθρώπινου γονιδιώματος και αφηγήθηκε ένα σενάριο όπου η κοινωνία είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα ανάλογα με τα γενετικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Οι «έγκυροι» είναι προορισμένοι για να δραστηριοποιούνται στα ανώτερα στρώματα, ενώ οι «μη έγκυροι» είναι αποκλεισμένοι να κάνουν τα «ευτελή» επαγγέλματα στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας.
Η τεχνητή νοημοσύνη εισβάλλει όλο και περισσότερο στην καθημερινότητά μας αλλά το Χόλιγουντ το έχει «δει» αυτό να έρχεται εδώ και κάποια χρόνια. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η ταινία «Her» του Σπάικ Τζόνζι όπου ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Γιοακίν Φίνιξ, Θίοντορ, ερωτεύεται τη Σαμάνθα, μια προηγμένη εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης που είναι εγκατεστημένη στον υπολογιστή του και στο κινητό του τηλέφωνο. Αν και ακόμα δεν έχουμε δει μια αντίστοιχη εφαρμογή να κυκλοφορεί ευρέως, η συζήτηση που γίνεται τον τελευταίο καιρό για προγράμματα σαν το ChatGPT και τις δυνατότητές τους, μας δίνει μια καλή πρώτη γεύση για το τί θα ακολουθήσει σύντομα στην καθημερινότητά μας.
Πιο πρόσφατα είδαμε στη μεγάλη οθόνη μια ακόμα ταινία που περιστρέφεται γύρω από το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης. Πρόκειται για το το θρίλερ «M3gan» όπου ένα ανθρωποειδές, η κούκλα Megan, παίρνει της δικές της αποφάσεις σχετικά με το ποιοι πλησιάζουν ή βρίσκονται μέσα στον κύκλο της μικρής πρωταγωνίστριας, Κέιντι.
Τα ρομπότ χρησιμοποιούνται σε οίκους ευγηρίας σε Ιαπωνία και ΗΠΑ, αναλαμβάνουν επικίνδυνες αποστολές για λογαριασμό των αστυνομικών αρχών ή λειτουργούν ακόμα και στο χώρο της ψυχαγωγίας αντί των ανθρώπων. Παράλληλα, όμως διεξάγονται και έρευνες όπου στο επίκεντρο βρίσκεται το ερώτημα αν όντως τα ρομπότ μπορούν να προσφέρουν καλύτερες και πιο ασφαλείς υπηρεσίες από τους ανθρώπους. Ακόμα δεν έχουμε δει να κυκλοφορούν στο εμπόριο ανθρωποειδή σαν τη Megan της ομώνυμης ταινίας, αλλά είναι δεδομένο ότι βρισκόμαστε όλο και πιο κοντά στο ενδεχόμενο τα ρομπότ, μέσω της τεχνητής νοημοσύνης, να είναι σε θέση να λαμβάνουν και να επεξεργάζονται πληροφορίες που βελτιώνουν τις λειτουργίες τους.
Τέλος, δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην ταινία «Contagion» του Στίβεν Σόντερμπεργκ που οκτώ χρόνια πριν η πανδημία Covid-19, μας κλείσει σε καραντίνα στα σπίτια μας, αφηγήθηκε μια ιστορία με ακριβώς αυτό το σενάριο. Η ταινία είχε μάλλον περάσει απαρητήρητη όταν έκανε πρεμιέρα το 2011 αλλά ήταν από τις πρώτες που επανήλθαν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας όταν η Covid-19 προκαλούσε εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον πλανήτη και παρέλυε τα συστήματα υγείας σε όλες τις χώρες.
Ήδη από το 2012, κρατικοί φορείς στις ΗΠΑ επαινούσαν την ταινία για την πιστή αναπαραγωγή του πόσο γρήγορα μπορεί η ανθρωπότητα να βιώσει αδυναμία πρόσβασης σε πρώτες ύλες και πλουτοπαραγωγικές πηγές αλλά και την ένταση της συλλογικής προσπάθειας στην ταυτοποίηση ενός ιού που διαδίδεται ταχύτατα και στην κατασκευή εμβολίων που θα προστατεύσουν τον πληθυσμό απέναντί του.