THEPOWERGAME
Η Αμφίπολη είναι και πάλι στο επίκεντρο, δεκαετίες μετά την πρώτη αρχαιολογική έρευνα και εννέα χρόνια μετά την επισταμένη ανασκαφή. Ο τύμβος Καστά, είναι έτοιμος να «μαρτυρήσει» τα μυστικά, που τόσα χρόνια έκρυβε από την κοινή θέα, στους πρώτους -ειδικούς- επισκέπτες του.
Στην είσοδο του τύμβου δεσπόζουν οι δύο μαρμάρινες σφίγγες, που ανακαλύφθηκαν -χωρίς κεφάλια και φτερά- πάνω στην πρώτη είσοδο. Είναι αναμφίβολα το φόντο για την πρώτη αναμνηστική φωτογραφία των επισκεπτών πριν την είσοδο στο μνημείο.
Οι επισκέπτες κατεβαίνουν τα προσωρινά ξύλινα σκαλιά που έχουν στήσει οι συντηρητές, τα οποία οδηγούν προς το εσωτερικό του τάφου και -κατά μία έννοια, προς ένα …μοναδικό ταξίδι στην ιστορία. «Είναι ένας τάφος με τριμερή δομή, καθώς ο εσωτερικός χωρισμός του αποτελείται από τρία μέρη κι αυτό είναι μία ακόμη ιδιοτυπία αυτού του μνημείου. Αντίστοιχα μνημεία έχουν δύο χώρους και δρόμο, ενώ αυτό έχει τρεις χώρους και εσωτερικό δρόμο», λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, κατά τη διάρκεια της ξενάγησης η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Σερρών Δημητρία Μαλαμίδου.
Δημοσιογράφοι, επιστήμονες, ερευνητές, εκπαιδευτικοί, τουριστικοί πράκτορες και άνθρωποι της αυτοδιοίκησης είναι οι εκείνοι, που -εδώ και λίγες μέρες- παίρνουν μία πρώτη γεύση από το ταφικό μνημείο, στο οποίο οι εργασίες αναστήλωσης και συντήρησης συνεχίζονται. Για το λόγο αυτό, σ’ αυτήν την φάση, πολλά από τα εκθέματα είναι καλυμμένα, ενώ ανάμεσά τους υπάρχουν στημένες σκαλωσιές.
Στο εσωτερικό του ταφικού μνημείου
Στον προθάλαμο του μνημείου, είναι ορατές στις πλαϊνές επιφάνειες τοιχογραφίες που …μιμούνται τη μαρμάρινη επένδυση που αρχίζει από τον δεύτερο χώρο. «Πρόκειται για μία τοιχογραφία με απομίμηση μαρμάρου. Στην ουσία είναι ασβεστοκονίαμα και σε κάποια σημεία έχει γραπτή διακόσμηση, για να κάνει τα «νερά» του μαρμάρου. Η συγκεκριμένη τοιχογραφία ήταν συνηθισμένη στην ελληνιστική εποχή», είπε η κ. Μαλαμίδου. Στον ίδιο χώρο φαίνεται σε κάποια σημεία το μωσαϊκό δάπεδο, που σχηματίζει γεωμετρικά μοτίβα με βοτσαλάκια.
Από τον επόμενο χώρο, αρχίζει πια η επένδυση με μάρμαρο Θάσου, ενώ συνεχίζεται η ποικιλία των ψηφιδωτών δαπέδων. «Υπάρχει ένα δεύτερο είδος ψηφιδωτού, με κομματάκια μαρμάρου και κόκκινο κονίαμα, κάτι είναι επίσης συχνό και από άλλα μνημεία της Μακεδονίας».
Το εντυπωσιακό μωσαϊκό δάπεδο που απεικονίζει την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, δεν είναι ορατό σ’ αυτήν την φάση από τους επισκέπτες για λόγους ασφαλείας.
Για τον ίδιο λόγο, είναι καλυμμένη και η μία από τις δύο αντικριστές Καρυάτιδες οι οποίες, μαζί με το βάθρο τους, ξεπερνούν τα 3,5 μέτρα. Ο επισκέπτης μπορεί να δει τη δεύτερη, μέχρι το ύψος του λαιμού, αφού το κεφάλι της είναι επίσης καλυμμένο προσωρινά. Ωστόσο θα παρατηρήσει τις λεπτομέρειες που είναι σκαλισμένες σε πεσσούς από μάρμαρο Θάσου και θα «σταθεί» στο αριστερό της πόδι, το οποίο έχει προταγμένο.
«Ο τελευταίος θάλαμος είναι ο νεκρικός, αυτός που έχει στο κέντρο του και χαμηλά, κάτω από το δάπεδο, τον κιβωτιόσχημο τάφο. Εκεί είχε γίνει η πρώτη ταφή, ενώ περιοδικά και σε μεταγενέστερες φάσεις τάφηκαν και άλλοι νεκροί της ίδιας οικογένειας. Συνολικά βρέθηκαν οστά που αντιστοιχούν σε τουλάχιστον πέντε σκελετούς», εξήγησε η Δημητρία Μαλαμίδου.
Σύμφωνα με την ίδια, όλη η εικονογράφηση του μνημείου (Αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα, Καρυάτιδες και οι Σφίγγες) έχει να κάνει με τον Κάτω Κόσμο. «Είναι φυσικό, αφού …είμαστε στον κάτω κόσμο! Όλα έχουν σχέση με τις θρησκευτικές δοξασίες για τον θάνατο και την ανάσταση», είπε χαρακτηριστικά.
Κληθείσα να σχολιάσει την άποψη ότι το μνημείο κατασκευάστηκε με εντολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη μνήμη του Ηφαιστίωνα, η κ. Μαλαμίδου είπε χαρακτηριστικά: «Είναι λίγο αίολη η πρόταση, παρότι είναι ενδιαφέρουσα και ελκυστική για το κοινό. Για μένα δεν στηρίζεται κάπου πραγματικά και ρεαλιστικά με τα δεδομένα της αρχαιολογικής έρευνας. Αυτό θα δείξει στο μέλλον, όταν θα προχωρήσουν οι εργασίες και θα εξεταστούν με μεγάλη λεπτομέρεια όλα τα ευρήματα. Για την ώρα δεν νομίζω ότι ισχύει κάτι τέτοιο».
Σκαλωσιές μέσα στο μνημείο για εργασίες συντήρησης και αναστήλωσης
Αυτήν την περίοδο στο χώρο είναι εγκατεστημένες σκαλωσιές, στις οποίες πατούν οι εργαζόμενοι που κάνουν την αναστήλωση και τη συντήρηση. «Οι δύο ειδικότητες συνεργάζονται, αφού δουλεύουν ταυτόχρονα. Για παράδειγμα, για το επιστύλιο πάνω από τις Καρυάτιδες που είναι ραγισμένο σε μία μεριά και πρέπει να αποκατασταθεί, θα εργάζεται η αναστήλωση. Την ίδια στιγμή, οι συντηρητές καθαρίζουν τις επιφάνειες των μαρμάρων, των αγαλμάτων και των γλυπτών και επανακολλούν μερικά από τα κομμάτια από τη μαρμάρινη επένδυση που βρέθηκαν πεσμένα κατά την ανασκαφή», εξήγησε η κ. Μαλαμίδου.
Η τελευταία φάση των εργασιών θα αφορά στα ψηφιδωτά, αφού απομακρυνθούν οι σκαλωσιές. «Είναι ένα καταπονημένο μνημείο, που θα χρειαστεί να έχει από μέσα έναν νάρθηκα, οπότε δεν θα αφαιρεθεί η σκαλωσιά εντελώς. Απλώς θα ελαφρώσει για να είναι πιο προσβάσιμος ο χώρος», διευκρίνισε.
Άλλες εργασίες γίνονται εκτός του μνημείου, όπως η γραπτή ζωφόρος που υπήρχε στο πάνω μέρος των τοίχων, τα κομμάτια της οποίας έχουν μεταφερθεί στο μουσείο και συντηρούνται στο εργαστήριο. «Επίσης, οι άνθρωποι της αναστήλωσης θα κάνουν μία πειραματική ανάταξη της μαρμάρινης επένδυσης. Οι μαρμάρινοι δόμοι που είχαν βρεθεί μέσα στο ποτάμι γύρω στο ’30, κοντά στον Λέων της Αμφίπολης και αρχικά απιθώθηκαν εκεί, διότι ήταν το μόνο μνημείο που υπήρχε εκείνη την εποχή, αφού διαπιστώσαμε ότι προέρχονταν από αυτό το μνημείο μεταφέρθηκαν εδώ και θα χρησιμοποιηθούν ξανά για να γίνει κάτι σαν αναστήλωση με το αρχικό υλικό», τόνισε η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων.