THEPOWERGAME
Οι υψηλές θερμοκρασίες εν μέσω του φετινού χειμώνα στην Ευρώπη ναι μεν μείωσαν τις δαπάνες θέρμανσης στα μεγάλα αστικά κέντρα, αλλά ανέδειξαν ένα ζήτημα επιβίωσης για τα χειμερινά θέρετρα και τα χιονοδρομικά κέντρα, αρκετά από τα οποία δεν κατάφεραν να λειτουργήσουν πλήρως, καθώς οι βουνοπλαγιές ήταν γυμνές από χιόνι. Η κλιματική κρίση αναμένεται να γίνει ιδιαίτερα αισθητή στις πίστες που βρίσκονται σε χαμηλό υψόμετρο, όσο οι καιρικές συνθήκες γίνονται όλο και πιο απρόβλεπτες. Με την τάση του υδραργύρου να είναι ανοδική, ούτε η λύση του τεχνητού χιονιού είναι βιώσιμη σε συστηματική βάση. Σε πλεονεκτική θέση βρίσκονται τα εύρωστα χειμερινά θέρετρα και τα χιονοδρομικά κέντρα με πρόσβαση στις πιο ψηλές βουνοκορφές.
«Μεταφέρουμε κόσμο που έκανε σκι σε πιο χαμηλές εγκαταστάσεις και δεν θέλουν να πάρουν πια το ρίσκο να μη βρουν αρκετό χιόνι», σχολιάζει ο Ματιέ Ντεσαβάν, διευθύνων σύμβουλος της Compagnie du Mont – Blanc SA, της εταιρείας διαχείρισης χιονοδρομικών κέντρων στο Σαμονί. Στις πίστες αυτής της ειδυλλιακής πόλης της Γαλλίας έλαβαν χώρα για πρώτη φορά οι Χειμερινοί Αγώνες του 1924. Οι περισσότερες βουνοπλαγιές βρίσκονται πάνω από τα 2.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αλλά όχι όλες… «Αντιμετωπίζουμε καταστάσεις που ήταν εξωπραγματικές πριν από μια δεκαετία», προσθέτει ο ίδιος, απευθυνόμενος στο πρακτορείο Bloomberg.
Αν και η Compagnie du Mont – Blanc, η οποία καταλαμβάνει τη 2η θέση στην κατάταξη των μεγαλύτερων εταιρειών στον κλάδο των χιονοδρομικών κέντρων, μαζί με τη μεγαλύτερη ανταγωνίστρια Compagnie des Alpes, έχουν καταφέρει να αποκαταστήσουν την κερδοφορία τους μετά την πρώτη διετία της πανδημίας, το μέλλον είναι αβέβαιο. Ο Ματιέ Ντεσαβάν τονίζει πως οι δαπάνες διαχείρισης αυξάνονται. Πρόσφατα τους παραχωρήθηκε από την τοπική κυβέρνηση το δικαίωμα αξιοποίησης του βουνού για την επόμενη 35ετία, υπογραμμίζει το αμερικανικό πρακτορείο. Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Grenoble-Alpes, ορισμένες περιοχές που βρίσκονται χαμηλότερα από τα 2.000 μέτρα μπορεί να μην έχουν αρκετό χιόνι για να λειτουργήσουν σε μόνιμη βάση.
Η επιλογή του τεχνητού χιονιού είναι δαπανηρή λόγω της κατανάλωσης ενέργειας από τα αποκαλούμενα «κανόνια χιονιού» και της απασχόλησης εργαζομένων. Στις ΗΠΑ, παραδείγματος χάριν, υπολογίζεται πως το κόστος μπορεί να κυμανθεί από τα 200 έως τα 1.000 δολάρια για κάθε ίντσα (ίση με 0,0254 μέτρα). Για την κάλυψη τεσσάρων στρεμμάτων με 12 ίντσες χιονιού απαιτούνται ένα με δύο χιλιάδες δολάρια. Σύμφωνα με το Domaines Skiables de France, όλα τα χιονοδρομικά κέντρα στη Γαλλία δαπανούν 40 με 65 εκατ. ευρώ ανά έτος σε τεχνητό χιόνι εδώ και μια δεκαετία. Εκτός των άλλων, η κατασκευή τεχνητού χιονιού σε μια «μεσαία βουνοπλαγιά» μήκους 1,6 χιλιομέτρου απαιτεί μια ποσότητα ύδατος 20.000 κυβικών μέτρων, σύμφωνα με την ιταλική έρευνα Legambiente 2019 Dossier.
Στην Ελβετία έχουν γίνει εκτενείς έρευνες πάνω στα οφέλη της συντήρησης του χιονιού, η οποία γίνεται με τη συλλογή και την κάλυψή του με ροκανίδια ή πέλετ ή παρεμφερή υλικά. Η τακτική αυτή ονομάζεται snow farming και προσελκύει όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τα χιονοδρομικά κέντρα, σύμφωνα με έρευνα του SLF στο Νταβός της Ελβετίας, το οποίο μελετά τη χιονόπτωση και τις χιονοστιβάδες. Ένα από τα εμπόδια για τα μικρότερα χιονοδρομικά κέντρα είναι πως δεν έχουν τον απαιτούμενο χώρο αποθήκευσης. Μια εναλλακτική για τα χειμερινά θέρετρα και τα χιονοδρομικά κέντρα είναι να διευρύνουν το φάσμα των δραστηριοτήτων τους, προσθέτοντας την πεζοπορία και γενικά τις θερινές διακοπές στο βουνό.