THEPOWERGAME
*** Όπως αναμένονταν, η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ πάει με χίλια. Στο βιβλίο προσφορών που άνοιξε σημειώθηκε τέτοιος συνωστισμός, που χρόνια είχε να παρατηρηθεί. Κι εύλογα αναρωτιέται κανείς: υπάρχει τόση διαθέσιμη ρευστότητα, είναι η ΔΕΗ τόσο μεγάλη ευκαιρία ή μήπως η Ελλάδα είναι στα μάτια των ξένων, όντως, το νέο «Ελ Ντοράντο»; Ότι κι αν ισχύει, γεγονός αποτελεί ότι πάνω από 55 ξένα funds έδωσαν το «παρών». Κι αυτό είναι γεγονός.
^^^ Τι θα τα κάνει λοιπόν η ΔΕΗ τόσα λεφτά; Επειδή πολλά ακούγονται στην αγορά, να ξεκαθαρίσουμε κατ’ αρχήν ότι στη Χαλκοκονδύλη δεν πρόκειται να αγοράσουν ότι ελληνικό σαπάκι τους παρουσιασθεί ως κελεπούρι. Αντιθέτως, μαθαίνουμε ότι έχουν ιεραρχήσει ήδη τις προτεραιότητές τους κι έχουν καταλήξει στις αποφάσεις τους.
Σημειώστε λοιπόν:
Α) Θα κυνηγήσουν το όνειρο τους, που είναι το άνοιγμα στον χώρο των ΑΠΕ και της πράσινης ενέργειας. Παρά τα βήματα που έχουν γίνει τελευταία, σε αυτό το κομμάτι, η ΔΕΗ έχει μείνει πίσω, σε σχέση με ότι θα μπορούσε να έχει κάνει πάντα.
Β) Πώς θα το κάνει αυτό; Τώρα, που έχει τα λεφτά, κάνοντας τις σωστές αγορές. Βεβαίως, θα μπορούσε και να επενδύσει η ίδια από την αρχή, αλλά το πιθανότερο είναι ότι έτσι θα έχανε χρόνο και μαζί μπορεί και το… τρένο.
Γ) Πού θα το κάνει αυτό; Κυρίως, στο κομμάτι της βαλκανικής. Εκεί υπάρχουν ορισμένες πολύ καλές περιπτώσεις. Οι οποίες έχουν μπει στο μάτι τους και στο μικροσκόπιο τους. Σε κάποιες από αυτές θα χτυπήσουν
Δ) Πώς θα το κάνει; Μέσω της «γέφυρας» που θα τους στήσει εξειδικευμένος σύμβουλος, ο οποίος θα λειτουργήσει για λογαριασμό τους. Προφανώς και τίποτα δεν πρόκειται να γίνει τυχαία, όπως αντιλαμβάνεστε.
Ε) Ελληνικές τοποθετήσεις δεν θα γίνουν; Ναι, αλλά προσεκτικά και με μέτρο. Άλλωστε, η αγορά εδώ έχει «φύγει», οι τιμές βρίσκονται ψηλά και η επιλογή είναι δυσκολότερη. Όμως, αν παρουσιασθούν ευκαιρίες δεν θα αφεθούν να πάνε χαμένες.
### Ας τελειώσει λοιπόν η διαδικασία της αύξησης με το καλό και θα είμαστε εδώ για να καταγράψουμε τι από τα παραπάνω θα πάρει τελικά «σάρκα και οστά», που έλεγαν και οι παλιότεροι.
*** Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που ζήτησαν (και) οι Σαουδάραβες από τον Μητσοτάκη στο τελευταίο του ταξίδι στο Ριάντ; Τη λίστα με τα προς πώληση assets της Ελλάδας. «Δώστε την, για να αποφασίσουμε που θα τοποθετηθούμε» ήταν το μότο.
^^^ Υπάρχει τέτοια λίστα; Όχι ακριβώς. Κι αυτό είναι το ένα από τα βασικά θέματα που θα πρέπει να διευθετήσει η Αθήνα, όταν μιλά με υποψήφιους επενδυτές από τη Μέση Ανατολή. Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό, αλλά διαχρονικό. Το αντιμετώπισαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2000 και μετά και κάποια στιγμή θα πρέπει να λυθεί.
### Ποιο είναι το άλλο μεγάλο πρόβλημα; Ότι για τις χώρες του Κόλπου, αλλά και όχι μόνο – το ίδιο ζήτημα αντιμετωπίζεται, για παράδειγμα, και με τους Κινέζους – οι διαγωνιστικές διαδικασίες είναι κάτι το σχεδόν άγνωστο, έξω από την κουλτούρα τους. Και γι’ αυτό τους προκαλεί αλλεργία. Οι άνθρωποι τα έχουν πολύ απλά τακτοποιημένα στο μυαλό τους. Σου λένε:
– Πουλάς αυτό;
– Μάλιστα
– Σε ποια τιμή;
– Σ’ αυτή
– Aκριβό. Να κάνουμε παζάρι
– Πόσα δίνεται;
– Τόσα
– Done
ΥΓ: To πρόβλημα αρχίζει όταν πρέπει να τους διευκρινίσεις ότι ναι μεν το πουλάω, αλλά θα πρέπει να τηρηθούν διαδικασίες, να προκηρυχθεί διαγωνισμός κλπ, κλπ. Κάπου εκεί χάνεται το παιχνίδι και μαζί το ενδιαφέρον τους
ΥΓ 1: Αν και τελευταία, δείχνουν να καταλαβαίνουν τους κανόνες του καλύτερα…